Η Dani Klein του θρυλικού συγκροτήματος από το Βέλγιο βρέθηκε στην Αθήνα και μίλησε στη Madame Figaro για την αναπάντεχη επιστροφή της στα μουσικά δρώμενα.
Το 1986, όταν ξεκινούσε την καριέρα της στη μουσική, δε φανταζόταν πως η φωνή της θα ακουγόταν σε όλο τον κόσμο. Μεγαλώνοντας, η Dani Klein των Vaya Con Dios έμαθε να είναι μόνη της με τον εαυτό της, αλλά και να ανησυχεί λιγότερο για όσα γνωρίζει ότι δεν μπορεί να επηρεάσει.
Η συνεργασία της με τον Θοδωρή Βουτσικάκη στο νέο τραγούδι Una Mujer την έφερε στην Αθήνα, που πάντα αναπολεί, όπως λέει, "για εκείνη τη μαγική βραδιά στον Λυκαβηττό κάτω από τα αστέρια". Τη συναντήσαμε ανάμεσα στα γυρίσματα του βιντεοκλίπ τους και ο ενθουσιασμός της ήταν αδύνατον να κρυφτεί.
Έχουν περάσει 10 χρόνια από την τελευταία περιοδεία. Τι σε έκανε να επιστρέψεις δισκογραφικά το 2023;
Είχα αποσυρθεί κανονικά και απολάμβανα μια απλή ζωή στο σπίτι μου στην Ανδαλουσία. Όταν χρειάστηκε να επιστρέψω στις Βρυξέλλες για να τακτοποιήσω διάφορες εκκρεμότητες, λόγω πανδημίας, δεν είχα με τι να ασχοληθώ. Κοντά μου έμεναν ένας παλιός μου σύντροφος και ένας κοινός μας φίλος, που είναι μπασίστας, και ξεκινήσαμε να φτιάχνουμε μουσική για να περνάμε την ώρα μας ευχάριστα. Το στούντιο του ενός ήταν άδειο γιατί κανείς δε δούλευε, οπότε βρισκόμασταν πέντε έξι φορές την εβδομάδα και πειραματιζόμασταν. Έτσι, δημιουργήθηκε το άλμπουμ Shades of Joy.
Πόσες αποχρώσεις χαράς υπάρχουν, λοιπόν;
Για μένα είναι πάρα πολλές και όλες μικρές. Μπορείς να βρεις χαρά σε όλα τα μικρά πράγματα, δεν είναι κλισέ αυτό. Όταν ήμουν πιο νέα, έβραζε το αίμα μου και, αν πήγαινα στην εξοχή μία μέρα, βαριόμουν, ήθελα πάντα να έχω κάτι να κάνω, να είμαι με ανθρώπους. Τώρα μου αρέσει να είμαι μόνη μου, να βγάζω βόλτα τον σκύλο μου, να χαλαρώνω διαβάζοντας ένα βιβλίο, να απολαμβάνω σπιτικό φαγητό με φίλους... Ό,τι δεν είναι δυσάρεστο έχει γίνει πια ευχάριστο για μένα.
Υπάρχει κάποιος βοηθητικός μηχανισμός που έχεις αναπτύξει με τα χρόνια για να αντιμετωπίζεις τα δυσάρεστα;
Έκανα ψυχοθεραπεία για 18 χρόνια, η οποία απαιτούσε πολλή δουλειά με τον εαυτό μου. Δε θεράπευσε την κατάθλιψή μου, αλλά γνώρισα τον τρόπο με τον οποίο λειτουργώ καλύτερα. Για παράδειγμα, όταν κάτι πήγαινε λάθος, αισθανόμουν ότι γκρεμιζόταν ο κόσμος μου. Πλέον μπορώ να πω ότι αυτό συμβαίνει τώρα και ότι αύριο θα είναι μια άλλη μέρα.
Σαν μια άλλη Scarlett O’Hara δηλαδή;
Ναι!
Πιστεύεις στον Θεό; Πάντα είχα την περιέργεια αν από εκεί προέκυψε το Vaya Con Dios (μτφ. "Ο Θεός μαζί σας").
Όχι. Απλώς, όταν προσπαθούσαμε να αποφασίσουμε πώς θα λέγεται το συγκρότημα, είδαμε τη φράση σε έναν τοίχο μιας κουβανέζικης γειτονιάς στο Μαϊάμι και μας άρεσε. Τη χρησιμοποιούσαν στις ταινίες γουέστερν όταν κάποιος έφευγε.
Παρ’ όλα αυτά, ίσως πιστεύεις στη θεϊκή πλευρά της μουσικής.
Νομίζω πως όλα τα πράγματα είναι θεϊκά, ακόμη και αυτά που είναι κακά.
Αισθάνεσαι καμιά φορά υπερβολικά old school για τη σύγχρονη μουσική βιομηχανία ή είναι κάτι που δε σε αγγίζει καθόλου;
Είμαι σίγουρα old school, ο τρόπος που φτιάχναμε εμείς μουσική από τα ’80s μέχρι και τα ’00s έχει πραγματικά μεταλλαχθεί. Γενικά όμως δε μου αρέσουν οι συγκρίσεις ούτε να πετάμε ό,τι ήταν παλιό, χρειάζεται ένας συνδυασμός. Προσωπικά, θεωρώ σπουδαίο το ότι ο καθένας σήμερα μπορεί να φτιάξει μουσική με τον υπολογιστή του από την κουζίνα του. Το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει τρόπος έκφρασης για όλους τους ανθρώπους. Στο τελευταίο μας άλμπουμ, επειδή δεν μπορούσαμε να ταξιδέψουμε στις ΗΠΑ για να ηχογραφήσουμε ένα μέρος του, κάναμε τα πάντα εξ αποστάσεως. Η Ορχήστρα της Βουδαπέστης, επίσης, έπαιξε για εμάς από απόσταση. Σκέψου πόσο θα κόστιζε αυτό αν έπρεπε να είμαστε όλοι μαζί σε έναν χώρο. Από την άλλη, αν είχα τη δυνατότητα, θα προτιμούσα να μην υπήρχε απόσταση.
Τι μουσική ακούς;
Τελευταία δεν ακούω μουσική στο σπίτι, παρά μόνο όταν είμαι στο αυτοκίνητο. Όταν βρίσκομαι στον χώρο μου, θέλω να έχω ησυχία – άλλωστε, έχω ακούσει άπειρη μουσική μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια. Από το ραδιόφωνο έχω ξεχωρίσει τον Loverman και τους Gabriels. Ο Θοδωρής Βουτσικάκης, επίσης, έχει μια πολύ ξεχωριστή φωνή και η συνεργασία μας στο Una Mujer βγήκε αβίαστα.
Τι είναι, τελικά, μια γυναίκα, ειδικά στις μέρες μας;
Αναφέρεσαι στο Una Mujer, σωστά; Κατ’ αρχάς, έχω μάθει πως μια γυναίκα μπορεί να είναι απόλυτα ευτυχισμένη και χωρίς σύντροφο. Τα ερωτήματα που έθετε το What’s a Woman –π.χ. "Τι είναι μια γυναίκα χωρίς άντρα;"– είναι βλακείες. Μια σχέση δεν εξασφαλίζει την ευτυχία, ίσα ίσα που οι σχέσεις είναι συνήθως αυτές που δημιουργούν τα προβλήματα! (γέλια)
Αν θέλεις να ερωτευτείς, θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένη για τις όποιες συνέπειες, που φυσικά είναι κι αυτές μέσα στο πρόγραμμα της ζωής. Αν θέλεις απλώς να διασκεδάσεις, αυτό να κάνεις. Σύγχρονη γυναίκα, λοιπόν, σημαίνει να είσαι ανεξάρτητη, αυτάρκης, να έχεις αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό. Αν δε σέβεσαι εσύ τον εαυτό σου, δε θα το κάνουν οι άλλοι. Η σύγχρονη εκδοχή της μου αρέσει πολύ και είμαι σίγουρη ότι θα μου αρέσει ακόμα περισσότερο μέσα στα επόμενα χρόνια.
