Συνομιλώντας... με την Βάσω Τρίγκα
Αντώνης Κυριαζάνος | Τετ 21-05-2014
Με αφορμή την έκθεση της ; "Τα άλλα χρώματα της φύσης" στην Γκαλερί Ίρις –Μαρίζα Φασιανού


vasso triga - main
Ο τίτλος της έκθεσης είναι «Θέα» και είναι αυτό ακριβώς που
αντιλαμβάνεται ο επισκέπτης της γκαλερί Ίρις, βλέποντας τα ζωγραφικά
έργα, με την υπογραφή Βάσω Τρίγκα. Γενναιόδωρα κομμάτια μιας εκρηκτικής
φύσης, γεμάτης χρώματα, σχήματα, σχεδόν σύμβολα έτσι όπως έχουν
αποθηκευτεί στο ασυνείδητό μας. Ένα δάσος αλλά όχι μονο, μιας
χρωματικής έκρηξης που ανακαλεί το παιδικό βλέμμα που κάποτε θαύμαζε ότι
έβλεπε και χαιρόταν ότι δεν μπορούσε να καταλάβει: την ίδια την φύση.
Όμως ο ζωγραφικός κόσμος της Βάσως Τρίγκα μέσα στο ίδιο το παιγνιώδες
βλέμμα που διαθέτει, ενώ ανοίγει με ένα ευφυές ημερολόγιο, κλείνει με
ένα κατάφορτο περίπτερο, με τα εξώφυλλα και τους τίτλους εφημερίδων και
περιοδικών να διεκδικούν την δική τους μίμηση της πολύχρωμης φύσης μέσα
στο ομοιόμορφο τοπίο της πόλης. Στην Γκαλερί Ίρις –Μαρίζα Φασιανού
(Αντήνορος 12) από 22 Μαΐου έως 11 Ιουνίου 2014. Αν και η ζωγραφική δεν
εξηγείται, μια συνομιλία με την εικαστικό, μας βοήθησε να καταλάβουμε
καλύτερα το έργο της, να μάθουμε την προσωπική της διαδρομή στην τέχνη
της, την πρόθεση της, την μάχη που δίνει με τον λευκό καμβά...Και η
πρώτη ερώτηση, θέλει να ορίσει τα πράγματα από την αρχή.
-Πως άρχισε στ’ αλήθεια η περιπέτεια της ζωγραφικής;
Πάντα ζωγράφιζα, από τα πρώτα σχολικά χρόνια, από την πρώτη δημοτικού,
το μάθημα της ζωγραφικής ήταν το αγαπημένο μου. Αυτό κράτησε σ όλο το
σχολείο. Μετά η διάθεση μου ήταν να πάω στην Σχολή Καλών Τεχνών αλλά
τελικά σπούδασα Νομικά. Εννοείται ότι και στα συγγράμματα της νομικής
πάντα ζωγράφιζα στο πλάι.. Άσκησα την δικηγορία για δέκα χρόνια. Και
μόλις μπόρεσα, άρχισα να παίρνω τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής –είχα μπει
πια στην ζωγραφική. Ήταν τα μαθήματα, ήταν η δική μου διάθεση να
δοκιμάζω υλικά, να πειραματίζομαι.
-Τι σου έδωσε θάρρος σ’ αυτά τα πρώτα βήματα της διαδρομής σου στην τέχνη;
Από τις πρώτες εκθέσεις ένιωσα ότι πήγα καλά, δεν αναφέρομαι μόνο στις
πωλήσεις που κι αυτές πήγαν καλά αλλά στον αντίκτυπο που είχε στο κοινό.
Έτσι ξεκίνησαν οι ατομικές εκθέσεις και συνέχισα.
-Τα θέματά σου;
Αυτό που μ ενδιαφέρει να αποτυπώσω στον καμβά είναι η φύση, το τοπίο
της, το πόσο σημαντική είναι η παρουσία και η απουσία της για το
σύγχρονο άνθρωπο. Το έκανα χωρίς σκέψη, μου βγήκε αυθόρμητα και το
συνεχίζω. Νιώθω ότι το έχει ανάγκη και ο άνθρωπος των πόλεων, το
αισθάνεσαι στον αέρα ότι δεν υπάρχει φύση γύρω σου...
-Και οι πίνακές σου είναι γεμάτοι έντονα χρώματα, διαθέτεις μια πλούσια και ποικίλη παλέτα.
Ναι, δεν υπάρχει περίπτωση να ζωγραφίσω κάτι σκοτεινό, κάτι μαύρο, δεν
μου βγαίνει. Όπως και να είμαι εγώ, ότι διάθεση και να έχω, ζωγραφίζω
πάντα με πολλά χρώματα. Και βεβαίως αυτό που ζωγραφίζω είναι ανεξάρτητο
απ’ αυτό που νιώθω μέσα μου.
-Από το έργο σου πάντως λείπει ο άνθρωπος...
Στα πρώτα μου στάδια και στο πλαίσιο της εκμάθησης, έκανα παραστατική
ζωγραφική, αλλά κατάλαβα ότι δεν μ ενδιαφέρει να ζωγραφίσω ρεαλιστικά το
ανθρώπινο σώμα ή ένα πορτρέτο. Όσο και αν θαυμάζω τους ζωγράφους που
το κάνουν, και μερικοί το κάνουν πολύ καλά, προσωπικά δεν μπορώ να ζήσω
μ΄ένα έργο σκοτεινό, που με καταδυναστεύει, που μου θυμίζει την αγωνία
του ανθρώπου. Ίσως επειδή αυτή την αγωνία εγώ την φέρω. Δεν θέλω το έργο
να μου λέει κοίτα με, κοίτα με, κοίτα με.
-Και το υλικό μέρος της ζωγραφικής σου;
-Δουλεύω λάδια. Όλα τα χρώματα, όσα χρώματα έχω στην διάθεσή μου. Και
δεν δουλεύω σχεδόν ποτέ εκ του φυσικού. Δεν το αποφεύγω, απλώς έχω μάθει
να δουλεύω κλεισμένη μέσα σ ένα δωμάτιο με τεχνικό φως, με τις εικόνες
που έχω μαζέψει στο μυαλό μου, με ότι έχει κατασταλάξει και
ανασυνταχτεί.
-Μπορούμε να μιλήσουμε για δασκαλους, για επιρροές...
Ε, ναι, το μάτι μου ήταν πάντα κολλημένο στον Ματίς, τον ΒανΓκόγκ, τον
Raoul Dufy. Αλλά και στον Χατζηκυριάκο- Γκίκα, τον Σπύρο Βασιλείου, τον
Αλέκο Φασιανό. Και η μαθητεία συνεχίζεται, δεν μπορεί πλέον να
σταματήσει. Όπου βρεθείς, όπου υπάρχει ζωγραφική, μαθαίνεις.
-Υπάρχει κάτι άλλο στην περιφέρεια της ζωγραφικής;
Το κολάζ με ενδιαφέρει πολύ, έχω μαζέψει και αρκετό υλικό και θέλω να το
συνεχίσω. Γενικά μ αρέσει να κάνω πράγματα με τα χέρια ακόμη και το
πλέξιμο μ’ ενδιαφέρει, θα ήμουν και μια καλή μαραγκός, μ αρέσει ακόμη
και ζυμώνω ψωμί και αν κάποιος μου έδειχνε την ξυλογλυπτική, θα το
επιχειρούσα. Είναι μεγάλη ικανοποίηση να βλέπεις ότι δημιουργείς κάτι,
είναι κατά κάποιο τρόπο το υλικό σου στίγμα. Μ ενδιαφέρει και η
φωτογραφία που έχει γίνει σχεδόν εθισμός. Και επειδή τον τελευταίο καιρό
χρησιμοποιώ το i phone μου, ότι μου τραβήξει την προσοχή, το
φωτογραφίζω αμέσως. Τραβάω πολλές φωτογραφίες, φυσικά στο τέλος κάνω μια
αυστηρή επιλογή. Και χαίρομαι που, όπως λένε οι φωτογραφίες μου με την
ζωγραφική έχουν μια συνάφεια.
-Ποια νομίζεις ότι είναι η καλύτερη θέση για έναν πίνακά σου;
Κάπου που ο κάτοχος του θα απολαμβάνει την θέα του αλλά και την παρουσία
του, σε κάποιο σημείο που ο κάτοχος να ζει μαζί του. Στο γραφείο του,
στον προσωπικό του χώρο, κάπου που ο πίνακας να υποστηρίζει τον κάτοχό
του και το αντίθετο. Αλλά μ αρέσει και να τον θεωρεί ένα καλό δώρο για
ένα αγαπημένο του πρόσωπο. Θα μου άρεσε ένας πίνακας μου να ταξιδεύει
δεξιά και αριστερά και ο καθένας να το βλέπει με τον δικό του τρόπο.
-Ποια νιώθεις ότι είναι η θέση σου στο κόσμο;
Νομίζω πως είμαι μοναχική, δημιουργικά μοναχική, μέσα στην μέρα μου
διεκδικώ τον μοναχικό μου χρόνο και μετά, εφ όσον έχω την δυνατότητα
απολαμβάνω μια συζήτηση και την παρέα. Δεν είμαι ο άνθρωπος που
αισθάνεται άνετα μέσα στον πολύ κόσμο. Προτιμώ μια μικρή παρέα. Και μ’
αρέσει να συναντώ ανθρώπους με διαφορετικές καταβολές, με διαφορετικές
ιδέες, να συζητάμε και να ακούω, είμαι καλός ακροατής, μ αρέσει να ακούω
τις ιστορίες των άλλων.
-Και για το τέλος: ποια είναι για σένα η συγκίνηση της ζωής, ο πυρήνας της;
Μ’ αρέσει η έκπληξη στην ζωή, μ’ αρέσει η περιπέτεια της, αυτό το να μην
ξέρεις τι έρχεται, τι ακριβώς περιμένεις. Είναι ωραίο να μην ξέρεις
πως θα είσαι σε μερικά χρόνια, που θα είσαι, με ποιους θα κάνεις παρέα,
με ποιους θα συζητάς. Δεν θέλω να το ξέρω από πριν, να οργανώνω το
μέλλον, θέλω να αφήσω την ζωή να με εκπλήξει, να ζω ό,τι είμαι εκείνη
και την κάθε στιγμή.

Δημιουργία της Βάσως Τρίγκα

Δημιουργία της Βάσως Τρίγκα
Δημιουργία της Βάσως Τρίγκα
Σχετικά θέματα:
Θυμόμαστε: Οι ταινίες-σταθμός του ελληνικού κινηματογράφου
ΒΙΝΤΕΟ: Άκου το ντουέτο των Michael Jackson - Justin Timberlake
Δες το νέο καλοκαιρινό βίντεο κλιπ της Lana Del Rey