Πλαστική Χειρουργική και Γλυπτική, μια αμφίδρομη διαδρομή

Με αφορμή τη μεγάλη δημοσιότητα, που έλαβε η πρώτη σας πολύ πετυχημένη ατομική έκθεση έργων τέχνης τον περασμένο Ιούνιο στη Gallery S. G. Lycabetous και τις πολύ θετικές κριτικές από τους ειδικούς, εσείς ένας πετυχημένος Πλαστικός Χειρουργός, πως συνδυάζετε τη γλυπτική με τη χειρουργική;
Η γλυπτική για μένα δεν είναι απλά ένα «χόμπι», αλλά έμπνευση, έκφραση, δημιουργία, ικανοποίηση, δικαίωση. Η πλαστική χειρουργική δεν είναι για μένα απλά ένα «επάγγελμα» είναι όλα τα προηγούμενα. Όταν είμαι στο χειρουργείο, υλοποιώ το προεγχειρητικό μου σχέδιο, προσθέτω τους νεοτερισμούς μου στη τεχνική και ολοκληρώνοντάς το απολαμβάνω την ικανοποίηση της δημιουργίας. Όταν η ασθενής αργότερα θα δει το αισθητικό αποτέλεσμα της επέμβασης, τα μάτια της θα μου προσφέρουν τη δικαίωση. Όταν βρίσκομαι στο καλλιτεχνικό μου εργαστήρι, ακολουθώ την ίδια διαδικασία, απολαμβάνοντας και εδώ την ικανοποίηση της δημιουργίας υλοποιώντας την έμπνευση και τη φαντασία. Η έκθεση αυτή και οι θετικές κριτικές, μου έφεραν τη δικαίωση.

Πόσο διαφέρει η γλυπτική στο ανθρώπινο σώμα από τη γλυπτική στο μέταλλο.
Το κοινό τους είναι η αισθητική αντίληψη, η έμπνευση, ο νεοτερισμός, η επιδεξιότητα και η εμπειρία. Διαφέρουν όμως στη γνώση που το καθένα απαιτεί. Η Πλαστική Χειρουργική και το «σμίλευμα» του ανθρωπίνου σώματος απαιτεί γνώσεις ιατρικής, ανατομίας, και χειρουργικών τεχνικών. Η τέχνη που αφορά το σμίλευμα και την επεξεργασία των μετάλλων απαιτεί γνώση μηχανουργική (τροχούς, τόρνο, ηλεκτροσυγκόλληση, οξυγονοκόλληση), χημείας (οξείδωση, διάβρωση) αλλά και γεωμετρίας (συμμετρία, μετρήσεις γωνιών κλπ). Το «σμίλευμα» του ανθρώπινου σώματος συνοδεύεται άλλοτε με περισσότερο και άλλοτε με λιγότερο στρες, το σμίλευμα στο μέταλλο είναι απολύτως «χαλαρωτικό».

Η έμπνευση είναι απαραίτητη και για το πλαστικό χειρουργό;
Ασφαλώς και είναι. Στη πλαστική χειρουργική κάθε περιστατικό έχει τις ιδιαιτερότητες του, και ο γιατρός θα πρέπει κάθε φορά να συγκεράζει την αισθητική του αντίληψη με τις επιθυμίες του «ασθενούς», να επιλέγει και να επινοεί τεχνικές, ώστε να υλοποιήσει το αποτέλεσμα, που έχει εμπνευστεί. Η έμπνευση και ο νεοτερισμός είναι λοιπόν απαραίτητες προϋποθέσεις για ένα άριστο αισθητικό αποτέλεσμα, για ένα αποτέλεσμα που να ξεχωρίζει να κάνει τη « διαφορά».

Το σμίλευμα του μετάλλου είναι απολύτως «χαλαρωτικό» όπως είπατε. Προτιμάτε να βρίσκεστε στο εργαστήρι ή στο χειρουργείο;
Δεν μπορεί να τεθεί ποτέ ένα τέτοιο δίλημμα. Είναι σαν να λέμε προτιμάς να τρως φαγητό ή να πίνεις νερό. Και οι δύο δραστηριότητες μου είναι απολύτως απαραίτητες. Αν μου λείψει το ένα από τα δυο θα είναι αναπηρία. Νομίζω ότι δεν θα σταματήσω ποτέ να χειρουργώ ή να καλλιτεχνώ. Ο νεοτερισμός είναι το πάθος μου. Και οι δύο δραστηριότητες μου προσφέρουν τη δυνατότητα έκφρασης του διαφορετικού. Πρέπει να σας πω ότι όπως στη πλαστική χειρουργική επινόησα καινούργιες χειρουργικές τεχνικές ,που έχουν δημοσιευτεί και υιοθετηθεί παγκοσμίως, έτσι και στη τέχνη εφαρμόζω διαφορετικές τεχνικές με την επεξεργασία των μετάλλων, που ίσως στο μέλλον γίνουν γνωστές και αναγνωριστούν από άλλους καλλιτέχνες. Και στις δύο περιπτώσεις ανεβάζω τις κατεχολαμίνες μου σαν το πρωταθλητή, που καμαρώνει για την επιτυχία του.

Είχατε αρκετά γλυπτά και επιτοίχια έργα στην έκθεση, που απαιτούν χρόνο για την δημιουργία τους. Πως μοιράζετε το χρόνο μεταξύ των δύο δραστηριοτήτων;
Δεν αφιερώνω αρκετό χρόνο στη τέχνη. Μόνο το Σαββατοκύριακα και όχι όλα. Τα έργα αυτά αλλά και πολλά άλλα που δεν εκτέθηκαν, δημιουργήθηκαν σε διάστημα χρόνων. Η παραγωγή έργων δεν είναι επαγγελματική. Αφού η τέχνη δεν είναι η πηγή βιοπορισμού μου, μπορώ να έχω τη πολυτέλεια της ελευθερίας της έκφρασης.

Είστε ήδη ένας γνωστός και πετυχημένος Πλαστικός Χειρουργός. Επιθυμείτε να γίνετε και ένας διάσημος καλλιτέχνης;
Είναι υπερβολή; Τα θέλω όλα; Όταν κάποιος ξεκινάει μια δραστηριότητα επιθυμεί και να γίνει ο καλύτερος και να αναγνωριστεί.