Καλή Χρονιά να έχουμε! Με όλα - μα όλα (όπως μου αρέσει να εύχομαι) - τα καλά. Μετά από μία εβδομάδα μικρής ανάπαυλας σαν άλλο γούρι, το #theaftertaste επέστρεψε. Γιατί, σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα - και το 2024 - ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Την παράσταση "Συρανό" στο Θέατρο Αλκυονίς. Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Όταν πέρασα την πόρτα του ιστορικού χώρου της Ιουλιανού για να παρακολουθήσω το νέο σκηνοθετικό εγχείρημα του Γιώργου Νανούρη είχα ήδη θετική προδιάθεση. Μου αρέσει ο Γιώργος Νανούρης. Η οπτική του συμβαδίζει με τη δική μου, η προσέγγισή του ανατρέπει αρκετές φορές όσα περπατούν στο μυαλό μου πριν ή κατά τη διάρκεια μίας παράστασης που απολαμβάνω, η συνάντηση του με κάθε κείμενο διέπεται από σεβασμό και χαρακτηρίζεται από αρτιότητα. Τίποτα, όμως, δεν με είχε προετοιμάσει για αυτό που βίωσα εν τέλει.
Επιστρατεύοντας τη σκηνοθετική λιτότητα που ανέκαθεν τον χαρακτηρίζει, ο Γιώργος Νανούρης ενορχηστρώνει μία έμμετρη παράσταση, βυθισμένη στη λυρικότητα της, η οποία ξεδιπλώνεται μέσα από τον ρυθμό και την ευφάνταστη – ποιητική – διασκευή ενός κείμενου που το αθηναϊκό θεατρικό κοινό αγαπά και ξεχωρίζει όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει από το παρθενικό του ανέβασμα. Στη σκηνή, επικρατεί ένα διττό φως. Ικανό να στοχοπροσηλώσει τη σκέψη και να διεγείρει τον συναισθηματικό σου σύμπαν συγχρόνως. Σαν τον πυρήνα μίας μελωδικής παρτιτούρας, η οποία ξεδιπλώνεται αβίαστα και μαεστρικά μέσα από ένα καλλιτεχνικό κράμα παραστατικότητας, θεατρικότητας , υποκριτικού ενδιαφέροντος, μουσικής συντροφιάς. Στον "Συρανό", η μουσική είναι ζωντανή και αναπόσπαστο ατού της παράστασης.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει στον Μιχάλη Σαράντη. Στη σκηνή του θεάτρου, ο ευγενής και ταλαντούχος Μιχάλης μάς καθιστά κοινωνούς σε ένα ψυχογράφημα, στα μονοπάτια της καρδιάς και της νόησης του Συρανό. Στις βαθύτερες – και ουσιαστικότερες – πτυχές ενός χαρακτήρα που γνωρίζει την καλλιτεχνική του υπεροχή, περηφανεύεται για τις γνώσεις του, όμως, εν τέλει δεν διαθέτει το θάρρος να εξομολογηθεί όσα πραγματικά αισθάνεται. Με κυμαινόμενες εντάσεις και ισορροπημένες αντιθέσεις, ο Μιχάλης Σαράντης προσφέρει μία συγκλονιστική – υποκριτικά και ενεργειακά – ερμηνεία μεγάλης πνοής. Στο πλευρό του, η Λένα Παπαληγούρα, η οποία με την ηρεμία και τη στωικότητα της εναρμονίζει το τελικό αποτέλεσμα. Η Ρωξάνη, την οποία υποδύεται, φωτίζεται σε κάθε εκατοστό της, όσο ο Ιάσονας Παπαματθαίου προτείνει μία διαφορετική εκδοχή ενός άντρα ποθητού μεν, καθόλου επιφανειακού δε.
130 λεπτά δεμένα με μία απελευθερωτική κλωστή, της οποίας αρχή και τέλος ορίζονται από την καλοκουρδισμένη τετράδα των: Κωνσταντίνο Γιουρνά, Κωνσταντίνο Γεωργαλή, Χρήστο Πούλο Ρένεση, Γιώργο Φασουλά και τη μουσική του Βάιου Πράπα.
Δοκιμάσαμε:
Το νέο μενού του Izakaya Athens. Δεν είχα επισκεφτεί το ταξιδιάρικο στις ρίζες της Ασίας εγχείρημα των Γιάννη Μωράκη, Πέτρου και Πάτροκλου Πιτσιλή, Πέτρου Απαλάκη και Μιχάλη Ανδρούτσου στη νέα του διεύθυνση – στη Λουκιανού, δίπλα ακριβώς από το θρυλικό Rock'n'Roll. Μέχρι τον περασμένο Δεκέμβριο, λίγες ημέρες πριν από τις φετινές γιορτές.
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Το Izakaya είναι ένας χώρος με ξεκάθαρο χαρακτήρα. Με αυστηρή μεν, φιλόξενη δε προσωπικότητα, ολιστική προσέγγιση γαστριμαργικής εμπειρίας, Asian Chic ιδιοσυγκρασίας και ένα μοναδικό κράμα αρχιτεκτονικών υλικών και τεχνοτροπιών στην εστιατορική φαρέτρα του. Μάρμαρο, ξύλι και γυαλί συναντώνται σε μία Fine Dining διεύθυνση, με οικοδεσπότη τον πάντα αλέγκρο Γιώργο Μακρυγιάννη γνωρίζει πολύ καλά πώς να ανεβάσει τους μουσικούς σου παλμούς. Στο Izakaya Athens πριν γευτείς ή παραδοθείς στη – γλυκιά ή αλμυρή – δύνη των cocktails που φέρουν την υπογραφή του Μανώλη Λυκιαρδόπουλου, αισθάνεσαι. Ηρεμείς, λειαίνεις τις γωνίες της σκέψης που δεν σταματά να χορεύει στον δικό του ρυθμό τις καθημερινές, αφουγκράζεσαι την σπιρτόζα ενέργεια και απλά παραδίνεσαι.
Ας περάσουμε, όμως, στο κυρίως. Στο νέο μενού, το οποίο φέρει την υπογραφή του ταλαντούχου σεφ Δημήτρη Κοντόπουλου και την εκτελεστική ικανότητα των Γρηγόρη Μυρσιάδη, Σωτήρη Λίτσα και της ομάδας τους, η Fusion κουζίνα συναντά τις ανθισμένες κερασιές σε μία συλλογή πιάτων ασιατικής with a Japanese Twist φιλοσοφίας. Η Grilled Lobster Salad κρύβει αναζωογονητικές εκπλήξεις και έναν τρυφερό αστακό στην καρδιά της, όσο οι Surf & Turt Gyozas με γαρίδα και χοιρινό – πληρέστατες και χορταστικές – ξεδιπλώνουν την τραγανότητα και την σερβιριστική ανωτερότητα τους επί ενός Comfort Premium art de la table.
Το Sashimi & Nigiri Omakase αποτελεί ξεχωριστή εμπειρία. Με έντονη παραστατικότητα και έμπνευση σερβιρίσματος από τα πλατό τυριών και αλλαντικών των γιορτών. Μόνο που στην περίπτωση του, τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχουν τα θαλασσινά στοιχεία. Για τα Signature Rolls (με καβούρι, γαρίδα, σολομό) του Izakaya Athens οι συστάσεις περιττεύουν, ενώ από τα ζεστά της παρέας το Duck Tonburi με ψητή πάπια, sushi rice, καμένο καλαμπόκι, λαχανικά και αυγό μελάτο μετουσιώνει την Umami ύπαρξη του στον υπερθετικό βαθμό. Το sando με κοτόπουλο, το nori taco maguro, τα Mini Burgers, η Maguro Soba Salad, τα Tropical brûlée παραμένουν παράλληλα οι σταθερές της Japanese διευθύνσεως του Κολωνακίου.
Αναμένουμε:
Τις 17 Κλωστές. Είναι από τους δημιουργούς που δεν χρειάζονται – πλέον – ιδιαίτερες συστάσεις. Ο Σωτήρης Τσαφούλιας είναι ένας άνθρωπος με όραμα, μακρά οπτική, σκηνοθετική προοπτική, καλλιτεχνική καινοτομία. Με λογική, συναίσθημα, ενσυναίσθηση. Τον φετινό Ιανουάριο – στις 22 του μήνα, για να είμαστε ακριβείς – επιστρέφει στο πιστό και φανατικό κοινό της COSMOTE TV με μία νέα πρόταση: τις 17 Κλωστές. Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Πάνου Δημάκη, η νέα σειρά του ταλαντούχου κύριου Τσαφούλια αφηγείται μία αληθινή ιστορία vintage διάστασης, η οποία έλαβε χώρα στα Κύθηρα του περασμένου αιώνα, από το 1906 έως το 1909. Το σενάριο υπογράφουν η Μιρέλλα Παπαοικονόμου και η Κάτια Κισσονέργη. Συνώνυμο της επιτυχίας. Πρωταγωνιστεί ο Πάνος Βλάχος, ο οποίος υποδύεται έναν νεαρό και φιλήσυχο τσαγκάρη, τον Αντώνη που από τη μία στιγμή στην άλλη θα βρεθεί στο στόχαστρο της τοπικής κοινωνίας. Στο πλευρό του η Αθηνά Τσιλύρα, ο Θοδωρής Κατσαφάδος, η Μαρίνα Ψάλτη, ο Κώστας Φλωκατούλας, ο Κώστας Φιλίππογλου, ο Μάνος Βακούσης, ο Ταξιάρχης Χάνος, ο Φώτης Θωμαΐδης, ο Θάνος Τοκάκης και πολλοί ακόμη.
Ακούσαμε ξανά:
Το Murder On The Dancefloor της Sophie Ellis Bextor. Αν παρατηρείς συχνά τις τάσεις στις μουσικές πλατφόρμες που φημίζονται για τη streaming ικανότητά τους, θα έχεις σίγουρα διαπιστώσει ότι κάτι συμβαίνει με μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της Mrs. Ellis Bextor. 22 χρόνια και κάτι από την πρώτη επίσημη κυκλοφορία του – ήταν μόλις Δεκέμβριος του 2001 όταν ακούστηκε για πρώτη φορά στα βρετανικά ραδιόφωνα -, ο Μild Pop / Dance ύμνος που συντρόφευσε την party διάθεση ενός σημαντικού μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού στα early 00s βιώνει μία δεύτερη ζωή. Μία αναγέννηση, η οποία οφείλεται κυρίως στην πρωταγωνιστική συμμετοχή του σε μία εκ των χαρακτηριστικότερων σκηνών του Saltburn. Put Your Dancing Shoes On & Enjoy The Tune!
