Anther Herrera, από μέλος συμμορίας στη Βενεζουέλα, ambassador για το ρούμι Santa Teresa 1796

Το 2003, συμμορίτες εισέβαλαν στη χασιέντα Santa Teresa και έστησαν ενέδρα. Τους δόθηκαν δύο επιλογές: Είτε να γίνουν ενεργά μέλη της είτε να αντιμετωπίσουν τον νόμο. Έτσι δημιουργήθηκε το Project Alcatraz, για το οποίο μας μίλησε ο σημερινός ambassador του Santa Teresa 1796.

Mια φορά κι έναν καιρό, στη μακρινή Βενεζουέλα, το εκλεπτυσμένο παλαιωμένο ρούμι τριπλής ωρίμανσης Santa Teresa 1796 που σήμερα μετρά 229 χρόνια παράδοσης, αποφάσισε να κάνει ό,τι μπορεί για να έχει θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία. Αυτή εν ολίγοις είναι η ιστορία του Project Alcatraz, που αναλαμβάνει μέλη εγκληματικών συμμοριών, τα αποκαθιστά και τα επανεντάσσει στην κοινωνία. Συνδυάζει επαγγελματική κατάρτιση, διαμόρφωση αξιών, ψυχολογική υποστήριξη και... προπόνηση ράγκμπι ώστε να διδάξει στην πράξη στα νέα της μέλη τις αξίες του σεβασμού, της πειθαρχίας, της ομαδικής εργασίας, του αθλητικού πνεύματος και της ταπεινότητας - αξίες που είναι καθοριστικές για την ομαλή προσαρμογή τους στον έντιμο βίο.

Μέχρι σήμερα, το Project Alcatraz έχει αναλάβει 11 πολυπληθείς συμμορίες με το πρόγραμμα να έχει πρόσβαση σε 35 φυλακές της Βενεζουέλας, ενώ ανάμεσα στους "μαθητές" του βρίσκονται περισσότερα από 2.000 παιδιά. Εμείς συναντήσαμε στο Athens Bar Show τον ambassador του Santa Teresa 1796 Anther Herrera -ο οποίος αποτελεί ζωντανή απόδειξη ότι ποτέ δεν είναι αργά για να επιλέξεις τον σωστό δρόμο- για να μας αφηγηθεί με δικά του λόγια τη δική του "διαδρομή προς το φως", όπως τη χαρακτηρίζει.

>Τι σκέφτηκες πριν από πέντε χρόνια, όταν σου δόθηκε η ευκαιρία να αλλάξεις τη ζωή σου μέσω του Project Alcatraz; Πώς το αποφάσισες;
Πέντε χρόνια πριν, ήμουν μέλος πολλών συμμοριών, αλλά εν τέλει συνέχισα με μία. Όταν ήμουν 15-16 ετών λοιπόν, ήμουν μέλος μίας πολύ επικίνδυνης εγκληματικής συμμορίας. Εκείνη την περίοδο υπήρξα πολύ ανώριμος, δεν είχα κανέναν στόχο και δε σκεφτόμουν σοβαρά τη ζωή μου και τις συνέπειες που είχαν οι πράξεις μου. Μεγάλωσα σε μία γειτονιά, στην οποία οι ηγέτες της τοπικής συμμορίας είχαν τα πιο εντυπωσιακά αυτοκίνητα και ρούχα. Ήθελα να είμαι σαν κι αυτούς, οπότε έγινα μέλος αυτής της συμμορίας.

Σε κάποια στιγμή, κηρύξαμε πόλεμο ζωής ή θανάτου εναντίον ενός εχθρού -ενός άντρα που είχε ήδη περάσει από το Project Alcatraz και ήταν μέλος της οικογένειας Santa Teresa. Εν μέσω αυτής της κατάστασης, εκείνος έχασε τη ζωή του. Τότε κυκλοφόρησε η φήμη πως η χασιέντα Santa Teresa και το Project Alcatraz προσέφεραν χρήματα για να βρoυν τους ανθρώπους της συμμορίας μας. Όταν το ακούσαμε αυτό, αποφασίσαμε να κάνουμε ένα τηλεφώνημα για να δούμε αν ήταν αλήθεια.

Και τι έγινε;
Τότε μας απάντησε κάποιος από το Project Alcatraz, λέγοντας ότι αυτή η πληροφορία ήταν λανθασμένη, αλλά επειδή εμείς γενικά δεν εμπιστευόμασταν κανέναν, αποφασίσαμε να τον συναντήσουμε για σιγουριά. Θα φανταζόσουν ποτέ πως υψηλά ιστάμενα πρόσωπα θα πήγαιναν ποτέ να συναντήσουν από κοντά μέλη συμμορίας; Σκέψου ότι ήμασταν περίπου 50 στον αριθμό, βαριά οπλισμένοι. Κι όμως έγινε, και στην αρχή, όλοι μας, δε μπορούσαμε να τους εμπιστευτούμε, αλλά το γεγονός ότι έδειξαν γενναιότητα και ήρθαν, αποτέλεσε "τεκμήριο αθωότητας" για εμάς. Παρόλα αυτά, εξακολουθούσαμε να μη μπορούμε να το πάρουμε στα σοβαρά, και γι᾽αυτό οι συναντήσεις μας επαναλήφθηκαν πολλές φορές. 

Πέρασαν τουλάχιστον δύο χρόνια με συζητήσεις παύλα διαπραγματεύσεις. Μας πρότειναν να γίνουμε μέλη του Project Alcatraz και εμείς τους ρωτήσαμε για ποιο λόγο το κάνουν αυτό. Μας απάντησαν ότι πιστεύουν στη συγχώρεση, στις δεύτερες ευκαιρίες και στον μετασχηματισμό της δύναμης του ατόμου, όταν φυσικά αποφασίσει να αλλάξει. Τότε ήταν που αποφασίσαμε να δεχτούμε αυτήν την ευκαιρία και τότε είναι που ξεκίνησε και η "στρατολόγησή" μας στο Project Alcatraz. Έτσι ξεκίνησε η "μεταμόρφωσή" μας, ξεκινήσαμε να ερχόμαστε σε επαφή με τις αξίες του ράγκμπι: την πειθαρχία, την ταπεινότητα, τον σεβασμό και την ομαδική δουλειά.

Δείτε περισσότερα στο esquire.com.gr