Ο Βαγγέλης Λεούσης αναλαμβάνει την κουζίνα του Cash στο Κεφαλάρι και το απόλυτο fun resto των βορείων προαστίων μπερδεύει απίθανες fusion γεύσεις με όμορφες μουσικές βραδιές και καλοδουλεμένα cocktails.
Αλλαγές και δημιουργικές εξελίξεις έχουμε σε ένα από τα πιο must bar restaurants των βορείων προαστίων με αέρα σαφούς ανανέωσης να πνέει στο πανέμορφο Cash του Κεφαλαρίου. Η αλήθεια είναι πως, όταν είσαι ένα εμβληματικό μαγαζί με πολλά χρόνια παρουσίας στο χώρο πάντα χρειάζεται να εξελίσσεσαι για να κρατάς αμείωτο το ενδιαφέρον των ανθρώπων που σε έχουν συνδέσει με όμορφες βραδιές και καλό φαγητό σε ένα εκλεπτυσμένο πακέτο. Άλλωστε το Cash Bar Restaurant είναι σαφώς ταυτισμένο στο μυαλό όλων μας με το concept ενός "fun restaurant”, που μπορεί πλέον να αποτελεί ισχυρή τάση, όμως εδώ το έκαναν με μεγάλη επιτυχία before it was cool!
Προσωπικά τόσο ο πανέμορφος κήπος όσο και ο ατμοσφαιρικός εσωτερικός χώρος, που τεχνηέντως μπλέκει εξωτικά και cabaret στοιχεία σε μία διακοσμητική προσέγγιση, του επιβλητικού νεοκλασσικού στην καρδιά του Κεφαλαρίου, πάντα με προδιαθέτει ευχάριστα στο να το επισκεφθώ, πάντα νιώθω ότι θα περάσω καλά και ότι η βραδιά μου θα έχει ενδιαφέρον. Ήδη από την αρχή της σεζόν λοιπόν πλέον συναντούμε στην κουζίνα τον Βαγγέλη Λεούση, ο οποίος έχει θητεύσει για χρόνια δίπλα στο Χρόνη Δαμαλά σε σημαντικές κουζίνες, όπως το Kiku, το Cavo Tagoo, τα Andronis κλπ. Η γευστική ταυτότητα του Cash λοιπόν εκπροσωπείται πλέον από το νέο του σεφ, ο οποίος μένει πιστός στις fusion βάσεις της κουζίνας που χρόνια τώρα χαρακτηρίζει το εστιατόριο με ένα πολύ δυνατό μενού που αντικατοπτρίζει τη δική του οπτική και δημιουργείται από το δικό του χέρι. Ο σεφ βρίσκεται καθημερινά στην κουζίνα, το οποίο νομίζω είναι ένα βασικό κομμάτι στο δημιουργικό παζλ για ένα πολύ καλό δείπνο με συνέπεια, συνέχεια και σταθερότητα, χωρίς σκαμπανεβάσματα και τεράστιες διαφορές επιπέδου από το ένα πιάτο στο άλλο και από τη μία βραδιά στην άλλη. Πέρα όμως από την αλλαγή στην κουζίνα, έχουμε και αλλαγή στο bar με νέα cocktail list και νέο bar manager τον ταλαντούχο Μαρίνο Ατσάλη. Στο ρόλο του sommelier παραμένει ο ικανότατος Μίμης Αρέφ, ενώ το fun factor που όλοι αγαπάμε στο Cash παραμένει επίσης με τις live μουσικές βραδιές κάθε Παρασκευή και Σάββατο να κινούνται σε jazzy αλλά και πιο ανατρεπτικούς μουσικούς ρυθμούς από τη Μαριάννα Βούλγαρη και τους μουσικούς που τη συνοδεύουν. Στον key-ρόλο του οικοδεσπότη και ενορχηστρωτή κάθε όμορφης βραδιάς που λαμβάνει χώρα στο επιβλητικό νεοκλασσικό, φυσικά και θα συναντήσεις τον αδιαμφισβήτητο μετρ του είδους, Νεκτάριο Ντάλλα, τα έμπειρα χέρια του οποίου ανεβάζουν τον πήχη σε κάθε project με το οποίο συνδέει το όνομά του. Αλλά ας περάσουμε στο προκείμενο, που φυσικά δεν είναι άλλο από το φαγητό.
Αν έτυχε να δεις τα stories μου την ημέρα που βρέθηκα στο Cash θα ξέρεις ήδη πως μόνο λιτοί δεν υπήρξαμε και πως κυριολεκτικά πρέπει να δοκιμάσαμε ολόκληρο το μενού. Πριν σου αναλύσω το δικό μου top5 (χωρίς να μετρήσω τα θεϊκά bao σε ρόλο ψωμιού και τα ιδιαίτερα γλυκά, που θα μου επιτρέψεις να προσθέσω ως εξτρά!) θα ήθελα να σημειώσω πως μετά από 20 και πλέον πιάτα που δοκιμάσαμε, υπάρχει ένα βασικό χαρακτηριστικό που λάτρεψα στην κουζίνα του Βαγγέλη Λεούση: η σταθερότητα και ισορροπία. Πραγματικά όλα τα πιάτα, άσχετα εάν μου άρεσαν άλλο περισσότερο ή άλλο λιγότερο, είχαν σωστά ισορροπημένους συνδυασμούς, ξεκάθαρη παρουσία όλων των συστατικών τους, ορθές αναλογίες σε ποσότητα, γεύση και ένταση, ωραίες οξύτητες που δεν "καπέλωναν" όλες τις άλλες γεύσεις και γενικά έβγαζαν μία σταθερότητα και μία έξυπνη κλιμάκωση, που δεν συναντάς συχνά ειδικά σε fusion εστιατόρια του είδους. That said θα σου δώσω όπως πάντα τη δική μου must-taste list και θα σε αφήσω να ανακαλύψεις μόνος σου τα υπόλοιπα.
Ψωμί (σου είπα το ψωμί δεν θα το μετρήσουμε στο top 5 μου, ξεκάθαρα πράγματα!). Εντάξει το κόλλημά μου με το ψωμί και με τις ζύμες γνωστό, όμως να σου πω πως δεν το αναζητώ με πάθος σε Asian-fusion restos. Εντάξει εδώ έδωσα ρέστα και δεν υπερβάλω, αφού παίζει να έκλεψα και τη μερίδα της διπλανής μου λίγο ασυναίσθητα και λίγο επίτηδες! Το πιο συννεφένιο και σωστά κολλώδες bao "φρατζολάκι" με συνοδεία βούτυρο infused με nori (φύκια) και yuzu. Ναι είναι τόσο νόστιμο όσο φαίνεται στη φωτογραφία!
Λοιπόν τώρα που κοιτάω τις φωτογραφίες και τις σημειώσεις μου, μόλις αποφάσισα να "κλέψω", δεν θα είναι top 5 σήμερα, θα βάλω και εξτρά προσθήκες. Οπότε θα σου μιλήσω για την pseudo-nicoise, που στο μενού τιτλοφορείται ως Τόνος Tataki Σαλάτα και μπλέκει τη φρεσκάδα του τόνου tataki και των πράσινων συστατικών της με τη σωστή πληθωρικότητα του ποσέ αυγού και της μαγιονέζας τόνου. Ένα πιάτο τέλειο για εισαγωγή μαζί με το (εικονιζόμενο) δροσερό και spicy συνάμα Carpaccio Τόνου με μανιτάρι shitake, φρέσκια τρούφα, chilli και soya σος με εσπεριδοειδή.
Στο ίδιο κλίμα ανανεωτικής φρεσκάδας με σωστά υπολογισμένες μικρές γευστικές εκρήξεις κινήθηκαν και τα ceviche. Με το Ceviche γλυκιάς γαρίδας με κρίταμο και βασιλικό να φέρνει κοντά Ασία και μεσόγειο σε έναν απολαυστικό συνδυασμό και το (εικονιζόμενο) Ceviche λαβράκι με καλαμπόκι, γλυκιά κολοκύθα, λάδι βασιλικού, φυλλαράκια shiso και μαγικό tiger’s milk να μην θέλεις να τελειώσει.
Και τώρα που είπα "να μην θέλεις να τελειώσει", τα Mini Burger Tartare με μοσχαρίσιο φιλέτο τέλεια ψιλοκομμένο, τραγανό πατατάκι-στάχυ, μαγιονέζα χρένο, πίκλα εσαλότ και σιρόπι soya κλεισμένο μέσα στο ίδιο μαγικό bao με το οποίο ξεκίνησε το δείπνο μας, είναι εθιστικό.
Μαγικό και ως εικόνα και ως γεύση το Tataki Μόσχου, που σε κέρδιζε σε κάθε κρεατένια μπουκιά με την ισορροπία και την εξαιρετικά δομημένη του ένταση. Φρέσκο κρεμμύδι, τρούφα -όχι σε καταλυτικό ρόλο- και μαγική ponzu σος sealed the deal!
To sushi φυσικά αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο στο Cash και πολύ δικαίως, αφού είναι απόλυτα συνδεδεμένο με το ύφος του εστιατορίου. Ο Βαγγέλης Λεούσης έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος του μενού στην αγαπημένη μας ιαπωνική λιχουδιά και ομολογουμένως έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Προσωπικά ξεχώρισα με διαφορά τα Shrimp Rolls με αβοκάντο, king crab, spicy mayo και νιφάδες από tempura, που ήταν αρκετά πληθωρικά σε γεύση χωρίς να χάνουν τη φρεσκάδα τους.Και το Nigiri Λαβράκι με spicy mayo και σχοινόπρασο, που είχε ελαφρώς καψαλιστεί, δίνοντάς του μία φανταστική καπνική διάσταση που πολύ μου άρεσε και πολύ την ήθελα.
Στα κυρίως το Rib Eye με πατατότο (τύπου ριζότο από πατάτα), κρέμα μανιτάρι και σος ματζουράνας ήταν τέλεια ψημένο, φανταστικά κρεατένιο και πολύ νόστιμο, ενώ τις εντυπώσεις κέρδισε και το λαβράκι ατμού με πουρέ παστινάκι και ζωμό dashi με καφίρ lime. Και τα δύο -ανάλογα με το αν είσαι περισσότερο φιλικά προσκείμενος στο ψάρι ή το κρέας- τα βάζω εύκολα στην κατηγορία must-taste.
Τέλος (ναι καταφέραμε να φτάσουμε στο τέλος!) οπωσδήποτε πρέπει να δοκιμάσεις το άκρως εξωτικό κρεμέ σοκολάτας με παγωτό passion fruit και μάνγκο.
Και φυσικά τον απολύτως instagrammable Buddha, ένα αποδομημένο cheesecake με σορμπέ κόκκινων φρούτων.
Info: Δηλιγιάννη 54, Κεφαλάρι, τηλ. 2121004772
Για περισσότερα tidbits και γευστικές ανταποκρίσεις τη στιγμή που συμβαίνουν ακολουθήστε το @kounelly στο Instagram.
* Tidbit : a small piece of food
: a small piece of news or interesting information
