Ο Θάνος Στασινός ηγείται της κουζίνας του εντυπωσιακά ατμοσφαιρικού Huracan στη Γλυφάδα και μας συστήνει στη δική του εκδοχή της nikkei
Μέσα σε ένα άκρως εξωτικό και ατμοσφαιρικό περιβάλλον -εκεί που κάποτε συναντούσαμε το Mommix της Γλυφάδας- ορθώθηκαν βράχοι, άνθισαν αμυγδαλιές και βουκαμβίλιες και στήθηκαν υπέροχα ατμοσφαιρικά παιχνίδια με το φωτισμό, δημιουργώντας κάτι σαν έναν μυστικό ανθισμένο κήπο, που κάπως θυμίζει και νησί, αποτελώντας το τέλειο περιβάλλον για να γευτείς τις ιαπωνοπερουβιανές γεύσεις του Θάνου Στασινού. Το Θάνο τον είχα γνωρίσει -και προσωπικά και γευστικά- πρώτη φορά στο Nikkei του Κολωνακίου και μέσα στα 3 ή 4, εάν δεν κάνω λάθος, χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τότε, οφείλω να πω πως τον βρήκα ακόμη πιο σίγουρο, ακόμη πιο στιβαρό και ακόμη πιο ισορροπημένο γευστικά από πριν. Θα τολμούσα να πω "πιο ώριμο", αλλά μου κάνει λίγο κλισέ, οπότε δεν θα το πω, το σκέφτηκα όμως.
Ο Θάνος Στασινός λοιπόν ηγείται της κουζίνας του Huracan (που είναι ένα από τα λίγα μαγαζιά που έκαναν πρεμιέρα μετά την καραντίνα και μπράβο του) και παρουσιάζει τη δική του nikkei γευστική εκδοχή, ενσωματώνοντας τόσο το exotic στοιχείο που περιμένεις όσο και κάποιες έξυπνες μεσογειακές και ελληνικές αναφορές που ίσως δεν περιμένεις, αλλά πάνε γάντι στα πιάτα του. Ο Θάνος παλαιότερα ήταν λίγο πιο "καυτερός" σε σχέση με τα δικά μου γούστα, όμως χωρίς να χάσει αυτήν του την ιδιότητα που είναι μέρος της μαγειρικής του δεινότητας, την διοχετεύει πιο σοφά, την ισορροπεί πιο έξυπνα και την αγκαλιάζει με μεγαλύτερη ευελιξία, δίνοντας τη σωστή αψάδα, στη σωστή ποσότητα και στα κατάλληλα πιάτα.
Και για να περάσουμε στο δια ταύτα, δηλαδή το φαγητό, πρέπει να σου πω πως δυστυχώς άργησα λίγο και έχασα τα πρώτα ωμά, όπως τη σαλάτα σεβίτσε που μου είπαν πως είναι πάρα πολύ καλή, αλλά και από εκεί που το έπιασα το μενού, έχω να μοιραστώ μαζί σου πολλά και ενδιαφέροντα. Αρχής γενομένης από το εικονιζόμενο Nigiri Σαρδέλα με κρέμα umeboshi (το umeboshi είναι κάτι σαν δαμάσκηνο με έντονα όξινη και αλμυρή γεύση) που ήταν μία μπουκιά ενσωματωμένη με πολλές μικρές γευστικές εναλλαγές, καθώς η φυσική λιπαρότητα της σαρδέλας με την έντονη οξύτητα του umeboshi έκαναν έναν πραγματικά τέλειο συνδυασμό.
Το ίδια καλά λόγια έχω και για το Nigiri με Καπνιστό Χέλι που από πάνω έχει ένα κρεμμυδάκι στιφάδο (ναι ναι ακριβώς όπως το κάνει η μαμά σου) και μία ήπια κρέμα μάτσα.
Πολύ δυνατό πιάτο στα ορεκτικά -όσο και φωτογραφικά εξαιρετικό- τα Χτένια με πουρέ ροκότο (περουβιανή πιπεριά) με μύδια, ζωμό dashi και αγγουράκι kimchi.
Με διαφορά το αγαπημένο μου ορεκτικό από το μενού του Huracan είναι τα Περουβιανά Folders, που είναι ένα ρολό τορτίγιας που έχει μέσα κάτι σαν το δικό μας κοκκινιστό και από πάνω έχει spicy pico de gallo. Ο Θάνος μας εξήγησε πως αυτά τα τραγανά ρολάκια στο Περού είναι το πιο παραδοσιακό πιάτο, κάτι σαν το δικό μας μουσακά, και πως εκεί πλέον τα "σνομπάρουν". Δεν ξέρω τι κάνουν στο Περού, εγώ πάντως τα λάτρεψα!
Στα κυρίως δοκιμάσαμε ένα Presa Iberico, με πουρέ οξαλίδας και teriyaki sauce και ένα Στήθος Πάπιας με miso sauce. Ως sides υπηρέτησαν επάξια ένας απίστευτα γευστικός Πουρές Iberico και μερικά εξαιρετικά φίνα σπαράγγια στη σχάρα. Το Iberico φαγώθηκε πριν προλάβω να το βγάλω φωτογραφία, όμως ήταν εξαιρετικά γευστικό και ζουμερό, καθώς και η πάπια που εικονίζεται που είχε ψηθεί στην εντέλεια και το miso της έδινε ένα εξαιρετικό boost στην ήδη τέλεια γεύση της.
Για περισσότερα tidbits και γευστικές ανταποκρίσεις τη στιγμή που συμβαίνουν ακολουθήστε το @kounelly στο Instagram.
* Tidbit : a small piece of food
: a small piece of news or interesting information
