Ο Ιπποκράτης Αναγνωστέλης δημιουργεί πιάτα με ταυτότητα και χαρακτήρα στο Kensho Mykonos, όπου η διαμονή μετατρέπεται σε εμπειρία για όλες τις αισθήσεις.
Υπάρχουν ορισμένα ξενοδοχεία που από την πρώτη στιγμή που θα περάσεις την πόρτα τους σου δημιουργούν μία ευχάριστη διάθεση, μία χαλαρότητα, ένα αίσθημα οικειότητας, σαν να εκπέμπουν από τα θεμέλιά τους μέσα θετικά vibes. Θα μου πεις όλα τα ξενοδοχεία αυτού του επιπέδου έτσι είναι, και θα σου πω "όχι". Η πολυτέλεια, το design και οι κορυφαίες υπηρεσίες είναι φυσικά εκ προοιμίου έννοιες συνυφασμένες με τα luxury resorts, και δη των τοπ κυκλαδίτικων προορισμών, αυτό όμως δεν σημαίνει πως σου προκαλούν αυτόματα και θετικά συναισθήματα. Trust me! Στην περίπτωση όμως του Kensho Mykonos η θετική αύρα σε πιάνει από την πόρτα, μία ανοιχτόκαρδη και χαμογελαστή αύρα που σε χαλαρώνει και σε κάνει να νιώθεις "σαν στο σπίτι σου", στην πιο πολυτελή και design εκδοχή του φυσικά (!). Έχω προβληματιστεί πολλές φορές για το ποιος είναι αυτός ο παράγοντας-κλειδί που κάνει ορισμένα ξενοδοχεία να έχουν αυτό το πολύ ιδιαίτερο "χαρακτηριστικό", και μέσα στα 20 σχεδόν χρόνια που κάνω πια αυτή τη δουλειά έχω καταλήξει πως είναι πάντα οι άνθρωποι τελικά που κάνουν τη διαφορά: από τον οδηγό μέχρι το σέρβις και από τους ανθρώπους του turndown μέχρι το κορυφαίο στέλεχος του ξενοδοχείου, όταν το χαμόγελο είναι αληθινό και αυθεντικό, η θετική αύρα διαχέεται στο χώρο και μαζί συνεπαίρνει και εσένα τον όποιο επισκέπτη, που καλείται να το κάνει αυτό "σπίτι του" για ένα ή δέκα βράδια, δεν έχει σημασία.
Το Kensho λοιπόν είναι όντως ένα ανοιχτόκαρδο ξενοδοχείο, όμως αυτό δεν είναι το μόνο ωραίο πράγμα που έχουμε να πούμε για αυτό. Πριν μπούμε όμως στις λεπτομέρειες της διαμονής και του πραγματικά one of a kind spa του, ας μιλήσουμε για το βασικό μας πάντα θέμα: τη γεύση, που στην προκειμένη περίπτωση εκπροσωπείται από την έξυπνα δημιουργική κουζίνα του τόσο προσγειωμένου και συνάμα τόσο ταλαντούχου σεφ Ιπποκράτη Αναγνωστέλη. Δεν είχε τύχει ποτέ στο παρελθόν να δοκιμάσω πιάτα του, αλλά μόνο θετικά σχόλια είχα ακούσει για την κουζίνα του και τώρα πλέον μπορώ και εγώ να επιβεβαιώσω: το μενού του Kensho είναι ελληνικό στην ψυχή και διεθνές στους τρόπους του και αυτός ο συνδυασμός αποτυπώνεται σε τέλειες δόσεις ισορροπίας στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ο σεφ επιμελείται ολόκληρης της γευστικής εμπειρίας του πολύ όμορφου αυτού ξενοδοχείου, αρχής γενομένης από το a la carte πρωινό με τις πλούσιες και ολόφρεσκες επιλογές. Θα πούμε και παρακάτω για το ψωμί εδώ, που αποτελεί από μόνο του πραγματική εμπειρία, αλλά για τώρα να πούμε πως όλα τα ψωμιά και οι ζύμες στο πρωινό είναι χειροποίητες και αυτό φαίνεται στη γεύση τους. Στη φωτό τα εξαιρετικά Benedict με μία πραγματικά φινετσάτη hollandaise πάνω σε χειροποίητο βαφλάκι.
Αμέσως μετά το πρωινό ξεκινά ένα all-day menu σε πιο comfort τόνους αλλά και με κάποιες πιο δημιουργικές επιλογές, ώστε να μπορείς να διαλέξεις ανάλογα με το mood της στιγμής αλλά και το που σκοπεύεις να απολαύσεις το φαγητό σου. Πάντως τα Wagyu Mini Burgers που δοκίμασα εγώ με τα χειροποίητα buns ήταν εξαιρετικά, ενώ και ο Σολομός στη robata που πήρε μία συνάδελφος ήταν αριστοτεχνικά ψημένος και απίστευτα νόστιμος. Το peak όμως του ταλέντου και της αυθεντικά δημιουργικής διάθεσης του Ιπποκράτη Αναγνωστέλη βρίσκεται φυσικά στο dinner menu, το οποίο περιλαμβάνει και degustation και a la carte version, ώστε να μπορεί να καλύψει κάθε διάθεση. Δοκιμάσαμε πολλά και όλα εξαιρετικά ενδιαφέροντα, καθένα με το δικό του χαρακτήρα, αλλά όλα με μία κοινή βάση: τη βαθιά γεύση και τη σωστά δοσμένη ελληνική έμπνευση. Όπως πάντα, σου έχω κάνει μία μικρή επιλογή από τα πιάτα εκείνα που με ενθουσίασαν περισσότερο, αν και οφείλω να σου πω πως δυσκολεύτηκα πολύ να διαλέξω, αφού το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Θα αρχίσω όμως με το ψωμί, για το οποίο μιλήσαμε και παραπάνω, το οποίο ήταν πραγματικό ποίημα. Το ψωμί αποτελεί κανονικό στάδιο εδώ (και δικαίως), καθώς έρχεται ζεστό, με το φανταστικό άρωμα του φρεσκοψημένου να σου σπάει τα ρουθούνια και συνοδευόμενο από ένα βούτυρο infused με αγουρέλαιο, μία ταραμοσαλάτα του ονείρου και μία αποδομημένη (και ξανά δομημένη) ελιά.
Η Μυκονιάτικη Κρεμμυδόπιτα έρχεται "μασκαρεμένη" σε δύο gyozas που συμπυκνώνουν όλη τη γεύση των Κυκλάδων σε μία μικρή μπουκιά με exotic περιτύλιγμα. Γεμιστές με φρέσκο κρεμμυδάκι, τυροβολιά και λαρδί και περιχυμένες με κονσομέ από το κρεμμύδι, αυτές οι μπουκίτσες δεν θέλεις να τελειώσουν.
Επίσης εξαιρετικό πιάτο το Καλαμάρι, το οποίο έρχεται με μία κρέμα από γραβιέρα, tobiko και yuzu. Έμπνευση για το συγκεκριμένο πιάτο με τις έντονες αντιθέσεις σε γεύσεις και οξύτητες είναι έμαθα το κλασσικό ελληνικό ψητό καλάμάρι, που το γεμίζουμε με τυρί και από πάνω στύβουμε φρέσκο λεμόνι για να νοστιμίσει ακόμη πιο πολύ. Τόσο νόστιμο ήταν αυτό το πιάτο και συνάμα είχε και πάλι μία φινέτσα και μία μικρή ίντριγκα, όπως μάλλον τελικά όλα τα πιάτα του εξαιρετικού αυτού μενού.
Πολύ ιδιαίτερος και βαθιά νόστιμος και ο Μουσακάς με καραμελωμένη μελιτζάνα, σιγομαγειρεμένο μοσχάρι σε σόγια και μελάσα και μία ελαφριά μπεσαμέλ από κατσικίσιο τυρί, αλλά αν έπρεπε να διαλέξω ένα πιάτο και μοναδικό, ένα πιάτο για το οποίο θα γυρνούσα ξανά και ξανά και για εμένα συνοψίζει στην εντέλεια τη φιλοσοφία του σεφ και το μαγειρικό του χάρισμα, είναι το πιάτο που έδωσε τον τίτλο στο σημερινό μας post: Η Κυκλαδίτικη Cacio e Pepe, όπου η στην εντέλεια βρασμένη pasta fresca είχε μαγειρευτεί σε ελαφρύ ζωμό από αρνί και στακοβούτυρο και ήρθε με έναν αφρό από ανθότυρο και μία tuile από μαύρο πιπέρι. Κάπως όπως διάβασα την περιγραφή στο μενού ήμουν σίγουρη πως το αρνί και το στακοβούτυρο θα έχουν εξοντώσει κάθε άλλη παρουσία και γεύση σε αυτό το πιάτο, όμως έκανα λάθος και αποτελεί ένα από τα πιο ισορροπημένα, γευστικά και άρτια πιάτα που δοκίμασα αυτή τη σεζόν.
Κάπου εδώ να σου πω οπωσδήποτε λίγα λόγια για την φανταστική cocktail list που δημιούργησε ο Bar Manager του Kensho Ευγένιος Σούλης και αποτελείται από 11 cocktails καθένα εμπνευσμένο και ονοματισμένο από το Δωδεκάθεο (τον Άδη μου είπαν τον άφησαν εκτός και καλά του έκαναν!). Κάθε cocktail δεν έφερε απλά το όνομα του αντίστοιχου θεού, αλλά και τα βασικά χαρακτηριστικά του με βάση τη μυθολογία, ενώ ένα βρώσιμο QR code πάνω στο ποτήρι σε βοηθούσε να μάθεις περισσότερα για τα συστατικά και την έμπνευση του cocktail που απολάμβανες. Στο ποτήρι μου ο Δίας σε μία πολύ ενδιαφέρουσα παραλλαγή του αγαπημένου μου Old Fashioned. Θεωρώ την ιδέα -και τα μαθήματα αρχαίας ελληνικής μυθολογίας- πολύ έξυπνη για ένα ξενοδοχείο στη Μύκονο με τεράστια ποσοστά ξένων επισκεπτών!
Πέρα όμως από την εμπνευσμένη κουζίνα του και τα υπέροχα cocktails του το Kensho έχει και άλλους "άσσους στο μανίκι του", με το βραβευμένο και φυσικό Cave Spa του να σε κάνει να μη θέλεις ποτέ να φύγεις από εκεί. Η φυσική σπηλιά με το pool jacuzzi θα γίνει το αγαπημένο σου σημείο στο πανέμορφο ξενοδοχείο του Ορνού (μην ξεχάσεις να πάρεις θέση στις πολυθρόνες χρωμοθεραπείας για την απόλυτη εμπειρία χαλάρωσης), ενώ οι εξειδικευμένες θεραπείες είναι σίγουρο πως θα σε κερδίσουν από το πρώτο άγγιγμα. Δύο μικρά "παραθυράκια" σκαμμένα μέσα στο βράχο επιτρέπουν στο φυσικό φως να μπει μέσα στη σπηλιά, ενώ αν κοιτάξεις πάνω θα διαπιστώσεις πως βρίσκεσαι κάτω από την κεντρική πισίνα του ξενοδοχείου.
Και επειδή πάντα η απόλυτη εμπειρία διακοπών κρίνεται στις λεπτομέρειες, να πούμε πως τα dream design items που θα συναντήσεις σε κάθε γωνία εδώ από διάσημους οίκους του εξωτερικού είναι custom made, ενώ πολλά από αυτά έχουν στη συνέχεια μπει στους συλλεκτικούς καταλόγους των οίκων που τα δημιούργησαν.
Τα δωμάτια, ένας τέλειος συνδυασμός design και efficiency, είναι μεγάλα, φωτεινά και φιλόξενα, ενώ προσωπικά εκτίμησα ιδιαιτέρως τα custom σοκολατάκια του turn down service, που σου χαρίζουν την πιο γλυκιά "καληνύχτα".
Για περισσότερα tidbits και γευστικές ανταποκρίσεις τη στιγμή που συμβαίνουν ακολουθήστε το @kounelly στο Instagram.
* Tidbit : a small piece of food
: a small piece of news or interesting information
