Μαριάννα Οικονόμου: "Όταν μου πρότειναν από τον Dior να γυρίσω το ντοκιμαντέρ τους νόμιζα ότι κάτι είχαν καταλάβει λάθος"

Η Μαριάννα Οικονόμου ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια με το ντοκιμαντέρ αλλά δεν είχε ποτέ σκεφτεί να κάνει κάτι σχετικό με τη μόδα. Όμως ήταν εκείνη που επιλέχθηκε από τον οίκο Dior για να καταγράψει με την κάμερά της ολόκληρο το ταξίδι που οδήγησε στη δημιουργία της Cruise Collection του οίκου και την παρουσίασή της στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο το περασμένο καλοκαίρι (η ταινία διατίθεται στο κανάλι του οίκου Dior στο Youtube από τις 13/01/22 στις 5 το απόγευμα). Η ιστορία της θα μπορούσε να μην είναι και τόσο πρωτότυπη, εάν όλα δεν είχαν ξεκινήσει από μια βιολογική καλλιέργεια ντομάτας!!!

Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Maria Grazia Chiuri και τον οίκο Dior; Πώς κατέληξαν σε εσάς;

Μαριάννα Οικονόμου: Όλα ξεκίνησαν όταν ήρθε εντελώς αναπάντεχα ένα email στην ΑΝΕΜΟΝ, την εταιρεία παραγωγής με την οποία είχα συνεργαστεί για το τελευταίο μου ντοκιμαντέρ "Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες” (σ.σ. καταγράφει την ιστορία μιας ομάδας εφτά ατόμων που αποφάσισαν να καλλιεργήσουν βιολογικές ντομάτες σε ένα χωριό της Καρδίτσας). Στο email αναφερόταν ότι οι υπεύθυνοι του οίκου Dior είχαν δει το ντοκιμαντέρ σε μια προβολή του στο Παρίσι και μας πρότειναν να συνεργαστούμε μαζί τους σε ένα project που ετοίμαζαν στην Ελλάδα για το οποίο όμως έπρεπε να τηρηθεί άκρα μυστικότητα. Αρχικά, δεν ξέραμε πώς να αντιδράσουμε. Εξάλλου εγώ δεν έχω καμία σχέση με τη μόδα ούτε έχω κάνει ποτέ κάτι ανάλογο. Σκεφτόμουν ότι ίσως είχε γίνει κάποιο λάθος και είχαν στείλει αυτή την πρόταση συνεργασίας σε εμάς. Επιπλέον, ήταν κάτι που έπρεπε να οργανωθεί άμεσα γιατί θα έρχονταν μετά από μία εβδομάδα και έπρεπε να στηθεί μια παραγωγή για να τους ακολουθήσει στις επισκέψεις τους σε διάφορους αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία κ.λπ. χωρίς όμως να έχουμε λάβει συγκεκριμένες οδηγίες.

Πώς ήταν η πρώτη σας συνάντηση;

Βρεθήκαμε από κοντά όταν έφτασαν στην Αθήνα και τους είπα για άλλη μία φορά "είστε σίγουροι ότι θέλετε να το αναλάβω εγώ αυτό το project;”, επαναλαμβάνοντας ότι δεν έχω καμία σχέση με τη μόδα. Μου απάντησαν ότι αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος για τον οποίο ήθελαν να το κάνω. Τους ενδιέφερε μία ελληνική ματιά που να μην έχει σχέση με το χώρο της μόδας, ενώ στόχος τους ήταν η δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ που θα δείχνει τη συνεργασία τους με τους Έλληνες παραδοσιακούς τεχνίτες και μικρούς βιοτέχνες.

Σας έδωσαν κάποιες κατευθυντήριες γραμμές ή οδηγίες;

Όχι, τίποτα. Αυτό από τη μία ήταν πολύ θετικό κι από την άλλη τρομερά αγχωτικό.

Μιλήστε μας λίγο για τα γυρίσματα. Πώς ήταν η διαδικασία συγκέντρωσης του υλικού;

Όλα γίνονται με τρομερή πίεση χρόνου γιατί έπρεπε να συναντηθούν με πολλούς ανθρώπους και να επισκεφτούν διάφορα μέρη. Εγώ ήμουν παντού εκεί καταγράφοντας τις συναντήσεις, επισκέψεις κ.λπ. αλλά ομολογώ ότι είχα μεγάλη αγωνία για το αν θα μπορούσε να προκύψει ένα ντοκιμαντέρ από αυτό το υλικό. Όταν όμως κατέληξαν στους ανθρώπους με τους οποίους θα συνεργάζονταν στην Ελλάδα (σ.σ. τον Αριστείδη Τζονευράκη, τη Χριστιάνα Σούλου, τον Κώστα Μουχταρίδη, την οικογένεια Τσαλαβούτα  και τη Νηματουργία Μέντης–Αντωνόπουλος) συνειδητοποίησα ότι η δική μου δουλειά ήταν να διηγηθώ την ιστορία αυτών των ανθρώπων και τι σήμαινε και για τις δύο πλευρές η συνεργασία. Αυτή η συνάντηση ανάμεσα σε έναν τόσο μεγάλο οίκο μόδας με "μικρούς”τεχνίτες είχε τεράστιο ενδιαφέρον για μένα.

Πώς νιώσατε για τη δική σας συνεργασία με τον οίκο Dior;

Ήταν για μένα τεράστια τιμή. Εκείνο που με χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν το ότι με επέλεξαν μέσα από τη δουλειά μου. Δεν υπήρχε καμία σύσταση, κανένα "μέσο”.

Μάθατε ποιος ήταν εκείνος που είδε το ντοκιμαντέρ σας "Όταν ο Βάγκνερ συνάντησε τις ντομάτες” και σας πρότεινε;

Ναι, ήταν ο υπεύθυνος κινηματογραφικών παραγωγών του Dior. Μίλησε για μένα στην καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου, Maria Grazia Chiuri, είδε κι εκείνη το ντοκιμαντέρ και αποφάσισαν να συνεργαστούν μαζί μου. Η αλήθεια είναι ότι πήραν ένα τεράστιο ρίσκο...

Σε ποια φάση της διαδικασίας παραγωγής της είδαν οι υπεύθυνοι του Dior την ταινία για να σας πουν εάν τελικά ανταποκρινόταν σε ό,τι είχαν κατά νου;

Την είδαν σχεδόν ολοκληρωμένη. Παράλληλα, όμως, την περίοδο που γίνονται οι προετοιμασίες για το σόου στο Καλλιμάρμαρο κληθήκαμε να φτιάξουμε μερικά μικρά βίντεο – πορτρέτα των ανθρώπων με τους οποίους είχαν συνεργαστεί. Αυτό ήταν το πρώτο υλικό που είδαν από εμάς. Όμως, ακόμα κι όταν εγώ τους ρωτούσα εάν θέλουν να γίνει κάτι συγκεκριμένο με τα βίντεο ή την ταινία, εκείνοι απαντούσαν ότι μπορούσα να κάνω ό,τι θέλω, μου είχαν δώσει απόλυτη ελευθερία. Μέχρι τέλους, οι δικές τους παρεμβάσεις ήταν πολύ μικρές και αφορούσαν αποκλειστικά πράγματα που είχαν να κάνουν με τη μόδα, δεν θέλησαν να επέμβουν καθόλου στο σενάριο και την προσέγγιση. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα γιατί το αποτέλεσμα είναι κάτι πολύ κοντά στο ύφος και τη δουλειά μου. Δεν θα μπορούσα να κάνω μια ταινία μόδας "φαντασμαγορική” και τους το είχα εξηγήσει από την αρχή. Επικεντρώθηκα στο ανθρώπινο στοιχείο και τον καλλιτεχνικό διάλογο που αναπτύχθηκε μεταξύ τους. 

Τι σας εντυπωσίασε περισσότερο από όσα είδατε κατά τη διάρκεια της καταγραφής αυτής της ιστορίας;

Η πιο συναρπαστική εμπειρία ήταν όταν βρέθηκα στο ατελιέ υψηλής ραπτικής του οίκου στο Παρίσι. Εκεί συνειδητοποίησα ότι η μόδα είναι μια μορφή υψηλής τέχνης, κάτι που δεν είχα αντιληφθεί. Αυτά τα "μαγικά” δάχτυλα που είδα να μεταμορφώνουν τα υφάσματα, οι απίστευτες τεχνοτροπίες, η λεπτομέρεια, το πάθος... Επίσης, μου έκανε εξαιρετική εντύπωση η ίδια η Maria Grazia Chiuri, ένας πολύ ζεστός και απλός άνθρωπος, και ο τρόπος που προσέγγισε τους Έλληνες συνεργάτες. Την ενδιέφερε πολύ να ακούσει τον άλλο, να μάθει πράγματα, δεν είχε έρθει με προκαθορισμένες απόψεις. Εξαρχής έλεγε ότι έρχεται στην Ελλάδα για να κάνει ένα μεγάλο project το οποίο θα απορρέει από έναν διάλογο με τη χώρα που τους φιλοξενεί. Αυτό εγώ το είδα με τα μάτια μου!

Ποιοι αποτέλεσαν την ομάδα σας, με την οποία δημιουργήσατε το "The Greek Bar Jacket”;

Οι πιο στενοί μου συνεργάτες ήταν ο Carlos Munoz στην κάμερα, Ισπανός που ζει στην Ελλάδα, ο Άρης Καφετζής στην ηχοληψία, και ο Δημήτρης Πεπονής στο μοντάζ. Δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτό το πολύπλοκο πρότζεκτ χωρίς τον επαγγελματισμό της εταιρείας παραγωγής ΑΝΕΜΟΜ και την Ηλέκτρα Πέππα που οργάνωσαν την παραγωγή κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες lockdown, πίεσης χρόνου κ.λπ.

Τι είναι αυτό που σας γοητεύει στη δημιουργία ντοκιμαντέρ;

Ότι μπορώ να μπαίνω σε διαφορετικούς κόσμους και να ανακαλύπτω διαφορετικές πτυχές της ζωής και της καθημερινότητας. Αυτό είναι που με κινεί στη ζωή μου: να δίνω φωνή στους ανθρώπους που πολύ συχνά δεν έχουν.

Δες την ταινία The Greek Bar Jacket

Διάβασε κι εδώ τη συνέντευξη του Αριστείδη Τζονευράκη για τη συνεργασία του με τον οίκο Dior

 

 

 

 

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για Mόδα, Ομορφιά, Συγχρονη Ζωή, Πολιτισμό, Design και Γαστρονομία στο madamefigaro.gr