Στα 30 χρόνια ζωής του περιοδικού, η Βίκυ Καγιά έχει φιλοξενηθεί στο εξώφυλλό του 12 φορές. Δεν είναι τυχαίο, καθώς ενσαρκώνει ιδανικά τη γυναίκα της Madame Figaro.
Είναι εμπειρία να βλέπεις τη Βίκυ Καγιά στο σετ μιας φωτογράφησης. Ζεστή, με το χαρακτηριστικό χαμόγελο να στολίζει τα χείλη της, είναι με όλους άνετη και φιλική. Χορεύει, γελάει δυνατά γέρνοντας το κεφάλι της προς τα πίσω, όταν μιλάει, είναι ένας γοητευτικός χείμαρρος.
Μόλις όμως πάρει θέση μπροστά από την κάμερα, μεταμορφώνεται σε μια εύπλαστη θεότητα. Μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με το πρόσωπο και το σώμα της. Ακούραστη και πειθαρχημένη, ζωντανεύει τα κομμάτια του οίκου Jean Paul Gaultier και μιλάει για το πώς είναι να βρίσκεσαι μπροστά από τον φακό της κάμερας –στον νέο της ρόλο– στην ταινία Πολύδροσο του Αλέξανδρου Βούλγαρη, που κάνει πρεμιέρα στις 16 Μαΐου.
Πρωταγωνιστείς στην ταινία Πολύδροσο του Αλέξανδρου Βούλγαρη στον ρόλο της μητέρας της ηρωίδας, την οποία υποδύεται η Σοφία Κόκκαλη. Πώς αντέδρασες όταν σε προσέγγισε ο σκηνοθέτης;
Τρόμαξα. Νόμιζα ότι μου έκαναν πλάκα. Στην αρχή είπα "όχι", αλλά ο Αλέξανδρος μου ζήτησε να συναντηθούμε και να τα πούμε από κοντά. Όταν τον είδα, όπως και τη Σοφία, με αυτά τα γλυκά όμορφα πρόσωπα και την υπέροχη ήρεμη ενέργεια, και αρχίσαμε λίγο να μιλάμε, στο πρώτο δεκάλεπτο ένιωσα ότι μπορώ να το κάνω. Επίσης, διαπίστωσα κάτι άλλο που μου φάνηκε ενδιαφέρον: και οι τρεις μας είμαστε από το Πολύδροσο. Του είπα, λοιπόν: "Πιστεύεις ότι μπορώ να το κάνω; Να σε εμπιστευτώ; Γιατί η υποκριτική δεν είναι κάτι που μπορώ να υπηρετήσω χωρίς να χρειαστώ βοήθεια".
Αφού με διαβεβαίωσε ότι θα μου την παρέχει, μου θύμισε μια ιστορία για τότε που είχα βάλει υποψηφιότητα για πρόεδρος του 15μελούς στο σχολείο. "Είχες έρθει πίσω στις τουαλέτες, εκεί όπου μαζεύονταν όλοι για να καπνίσουν, και είπες: "Μάγκες, σήμερα ψηφίζουμε, είναι οι εκλογές. Αφήστε τα τσιγάρα και ελάτε να με ψηφίσετε γιατί θέλω να βγω στο 15μελές για να κάνω ωραία πράγματα για το σχολείο”. Σε κοιτάξαμε όλοι καλά καλά, σβήσαμε τα τσιγάρα, ήρθαμε και σε ψηφίσαμε" είπε. Τότε συνειδητοποίησα ότι τον Αλέξανδρο τον γνωρίζω από το σχολείο, το 3ο Γυμνάσιο Χαλανδρίου.
Γιατί η πρώτη σου αντίδραση ήταν να αρνηθείς; Δε σε ενδιέφερε να ασχοληθείς ξανά με την υποκριτική;
Όχι, δεν είναι αυτό. Απλά ξέρω το στυλ του Αλέξανδρου και τι θέλει, ξέρω ποια είναι η Σοφία Κόκκαλη, τι ρόλους έχει υπηρετήσει, τους σκηνοθέτες των οποίων έχει υπάρξει μούσα και σκέφτηκα: "Πού πας; Τι θα κάνεις εσύ εκεί;". Δεν είχε να κάνει με δικό μου, προσωπικό φόβο, μήπως εκτεθώ... Δεν ήθελα να απογοητεύσω την ομάδα. Ένα project όπως το Πολύδροσο είναι κάτι τελείως εσωτερικό και διαφορετικό από αυτό που είμαι εγώ.
Πώς είναι, λοιπόν, να σε σκηνοθετεί ο Αλέξανδρος Βούλγαρης;
Ήταν οι τρεις πιο απολαυστικοί και ήρεμοι μήνες της ζωής μου! Ήταν ίσως η πρώτη φορά που έμεινα ακίνητη, απλά σκεφτόμουν και ένιωθα. Για μένα ήταν σαν διαλογισμός, γιατί έχω δύο παιδιά, έναν πολυάσχολο σύζυγο, δύο εκπομπές που έτρεχαν παράλληλα εκείνη την εποχή, η ζωή μου ήταν μια τρέλα. Το Πολύδροσο ήταν η όασή μου. Άγγιξε μια τελείως διαφορετική πτυχή του χαρακτήρα μου που είχα ξεχάσει ότι υπάρχει – ο Αλέξανδρος όμως τη θυμόταν. Ήταν κάθαρση. Ξέρεις, καμιά φορά γυρνάς πίσω στον χρόνο και συνειδητοποιείς ότι τα πράγματα που σιχαινόσουν και μισούσες και ήθελες να φύγεις από αυτά, δεν ήταν και τόσο κακά τελικά, ότι σου έδωσαν πολλά και διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα σου. Αυτή η ταινία είναι από τις πιο ωραίες εμπειρίες της ζωής μου! Δε θα την ξεχάσω ποτέ.
Η Σοφία Κόκκαλη είναι μία από τις πιο ταλαντούχες ηθοποιούς της γενιάς της. Πώς είναι να παίζεις μαζί της;
Δεν είναι μόνο ταλαντούχα, δεν είναι μόνο υπερ-κουκλάρα και είδωλο, αλλά και σπουδαίος άνθρωπος, ευγενής, βαθύς και ευαίσθητος. Τις στιγμές που εγώ ένιωθα νευρικότητα μου έλεγε: "Έλα, mammy, ηρέμησε" – ακόμα με φωνάζει "mammy". Ταίριαξαν οι ενέργειές μας κατευθείαν. Την αγκάλιασα πραγματικά σαν δικό μου παιδί, παρόλο που έχουμε μόνο 10 χρόνια διαφορά.
Για τον ρόλο άντλησες περισσότερο από την εμπειρία σου ως μητέρα ή ως κόρη;
Αν δεν ήμουν μαμά, δε θα μπορούσα να παίξω σωστά στην ταινία. Έδειχνα όλη αυτή την αγάπη, τη θαλπωρή και την υπερπροστασία στη Σοφία επειδή το ίδιο κάνω και με τα παιδιά μου. Αλλά και το ότι είμαι κόρη με βοήθησε. Το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ συγκινητικό. Μάλιστα, ο Αλέξανδρος είχε τη φαεινή ιδέα να δούμε κι εμείς την ταινία πρίμα βίστα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όπου έκανε πρεμιέρα. Το κλάμα που ρίξαμε στην αίθουσα δεν περιγράφεται. Ανυπομονώ να τη δείτε κι εσείς. Είναι μια σπουδαία ταινία.
Αν γυρίσουμε πίσω στα πρώτα σου βήματα, φανταζόσουν τότε, βλέποντας τη Madame Figaro στα περίπτερα, ότι θα γινόσουν πολύ σύντομα ένα από τα cover girls;
Τότε η ελληνική έκδοση της Madame Figaro δεν υπήρχε. Νομίζω, το πρώτο τεύχος βγήκε δύο χρόνια αφότου ξεκίνησα να δουλεύω, οπότε στα πρώτα μου βήματα κοιτούσα το γαλλικό. Ήμουν πολύ τυχερή που συνεργάστηκα με το περιοδικό και την Πωλίνα Σαρρή, την οποία θεωρώ μια πάρα πολύ άξια και ταλαντούχα γυναίκα που έδωσε πολλά στον χώρο της μόδας. Ήταν πολυμήχανη, έξυπνη, έφερνε τους ανθρώπους κοντά. Θεωρώ ότι η εκτέλεση της ελληνικής Madame Figarο ήταν πιο lifestyle και πιο ωραία από τη γαλλική, πιο εξωστρεφής.
Εδώ και 30 χρόνια πολλά είναι εκείνα που έχουν αλλάξει στον κόσμο της μόδας. Ως μοντέλο, τι ανατροπές πιστεύεις ότι έχει φέρει στον χώρο η ύπαρξη των social media και των influencers;
Όταν ξεκινούσαμε εμείς το μόντελινγκ, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, δεν υπήρχαν όλα αυτά. Υπήρχε μια ησυχία. Τώρα υπάρχει μια ταχύτητα την οποία δεν μπορούν απαραίτητα όλοι να ακολουθήσουν και όσοι την ακολουθούν ξεχνάνε τα σημαντικά πετραδάκια που πρέπει να βάλεις για να γίνουν σταθερές οι βάσεις σου. Οπότε, είναι όλα "φύλλο και φτερό".
Από την άλλη, αυτή η εξωστρέφεια που υπάρχει με τα social media, ότι μπορείς να μιλήσεις, να πεις πράγματα με τα οποία οι άλλοι ταυτίζονται, και ότι, ακόμα και αν δεν έχεις τις τέλειες αναλογίες, μπορείς να κάνεις μια μεγάλη καριέρα, είναι ωραία. Εκεί όπου αντιτίθεμαι είναι οι υπερβολές, γιατί πληγώνουν πολύ τα νέα κορίτσια και περνούν περίεργα μηνύματα. Οι influencers είναι όμορφα και άξια κορίτσια, όμως έχουν αλλάξει τελείως την ισορροπία στη βιομηχανία της μόδας. Αν με ρωτάς τι είναι καλύτερο και τι όχι, θα σου πω ότι για μένα η χρυσή τομή είναι αυτό που πάντα λειτουργεί.
Έχοντας περπατήσει για τον Jean Paul Gaultier, πώς νιώθεις σήμερα που φοράς κομμάτια από τη συλλογή που επιμελήθηκε για το brand η Simone Rocha; Ξυπνάνε μνήμες;
Είναι τεράστια τιμή που φοράω Gaultier σε αυτό το εξώφυλλο. Μιλάμε για έναν σπουδαίο καλλιτέχνη και άνθρωπο. Είναι όντως το enfant terrible. Σε μια εποχή όπου στη μόδα όλα γίνονταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο ήρθε και έκανε την επανάσταση. Αλλά είναι τόσο ταπεινός και όμορφος άνθρωπος, τόσο γλυκός και γενναιόδωρος, που λες, τελικά, ότι τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο. Γιατί η ηθική και η αισθητική είναι στοιχεία που, αν δεν τα έχεις μέσα σου, στο DNA σου, δεν μπορείς να παραγάγεις αυτό το διαχρονικό έργο.
Υπάρχει κάτι που έχεις κρατήσει από τη συνεργασία μαζί του και το έχεις κάνει αξία της δικής σου ζωής;
Ο τρόπος που δουλεύει με τα μοντέλα και τους ανθρώπους του. Είναι σαν πρίγκιπας. Σπάνια το βλέπεις αυτό σε ανθρώπους και σταρ όπως ο Jean Paul Gaultier – γιατί είναι τεράστιος σταρ! Αυτή η ταπεινότητα και οι τρόποι που έχει ήταν το πρώτο πράγμα που παρατήρησα, γιατί, αν δεν έχεις αυτό, δεν μπορείς να έχεις ούτε τα υπόλοιπα. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Ακόμα και τώρα που έχει αποσυρθεί ο ίδιος, αλλά δίνει την ευκαιρία σε άλλους σχεδιαστές να δημιουργήσουν τη δική τους συλλογή με γνώμονα την κληρονομιά του, το βρίσκω ιδιοφυές. Δείχνει πόσο μπροστά είναι!
Μόντελινγκ, παρουσίαση, ηθοποιία, διδασκαλία, μητρότητα. Ως μια πραγματικά αεικίνητη γυναίκα, τι θα συμβούλευες τα νέα κορίτσια που προσπαθούν να ανταποκριθούν καθημερινά σε πολλαπλούς ρόλους;
Να μη φοβούνται να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Δε σημαίνει ότι, επειδή εργάζεσαι σκληρά, δεν είσαι καλή μάνα. Δε σημαίνει ότι, επειδή είσαι μάνα, δεν μπορείς να εργαστείς σκληρά. Αρκεί να είσαι ειλικρινής με αυτό που πραγματικά αγαπάς και όχι να κάνεις κάτι επειδή κάποιος σ’ το είπε.
Τι μας εύχεσαι τώρα που σβήνουμε 30 κεράκια;
Εύχομαι τα επόμενα 30 χρόνια της Madame Figaro να είναι το ίδιο καθοδηγητικά για την αναγνώστρια, γιατί είναι ένα πολύ ανοιχτό περιοδικό και αγκαλιάζει τη γυναικεία φύση σε όλες τις εκφάνσεις της. Είναι ένα περιοδικό για όλες τις γυναίκες και θα ήθελα να παραμείνει έτσι. Γεμάτο μόδα, γεμάτο πληροφορία και ωραία λαμπερά εξώφυλλα όπου οι γυναίκες γελάνε και είναι όμορφες πραγματικά.
Η Βίκυ θυμάται το backstage εξωφύλλων της στη Madame Figaro
Μάιος 1998. "Εδώ ήμουν μόλις 20 χρονών. Τα θυμάμαι όμως όλα καρέ καρέ. Ήμασταν στο σπίτι του Χάρη Χριστόπουλου, στην ταράτσα, όπου ήταν όλα λευκά. Τα νύχια μου από τότε κομμένα κοντά και απλά – δεν μπορώ τα μακριά νύχια... Τα μαλλιά μου φυσικά, μόνο τα φρύδια είναι βγαλμένα πολύ λεπτά, εντελώς ’90s. Ήταν μια πάρα πολύ ωραία εποχή της μόδας τότε. Λυσσάγαμε, κάναμε συνέχεια πράγματα, δεν κουραζόμασταν, δε μας ένοιαζε αν δεν πληρωνόμασταν, αρκεί να κάναμε τέχνη. Περνούσαμε φανταστικά!".
Ιούλιος 2004. "Πολύ hot εξώφυλλο, ε; Εδώ είμαι σέρφερ, με ανταύγειες στα μαλλιά, πολύ πιο "γκόμενα”. Τότε είχα μεγαλύτερο στήθος, κάτι ορμονικό θα είχα μάλλον. Λάδια, μαύρισμα... Ήταν της εποχής το πιο σέξι. Ωραία φωτογράφηση. Ήμασταν στο Lagonissi Resort με την Κατερίνα Τσατσάνη και τον Πάνο Καλλίτση. Αξέχαστες αναμνήσεις".
Οκτώβριος 2009. "Το 2009 ήταν η εποχή του Next Top Model. Πολύ ωραία φωτογράφηση από τον Θανάση Κρίκη. Δε χρειάζεται καν να δω στα credits ποιος έχει κάνει τα μαλλιά και το μακιγιάζ. Το αναγνωρίζω από τα χρώματα και το ύφος. Είναι Στέφανος Βασιλάκης και Αλέξης Ρίγλης".
Φωτογραφίες: Γιώργος Κατσανάκης (10AM)
Επιμέλεια: Γιώτα Διονυσοπούλου, Μπέττυ Πετκόγλου
Μακιγιάζ: Δήμητρα Αλτάνη (D-Tales)
Μαλλιά: Menelaos Alevras (D-Tales)
Βοηθός Φωτογράφου: Δημήτρης Κατσανάκης
