Οι σχεδιαστές που υπέκυψαν στο drama.
Η μόδα είναι μία άκρως επιδραστική μορφή τέχνης, φτιαγμένη από αριστοτεχνικά υφάσματα και φιλοδοξίες, αλλά πάνω απ' όλα, από ανθρώπους με έντονα πάθη. Αυτή η φλογερή δημιουργική ενέργεια συχνά μεταφράζεται σε διαφωνίες, σκάνδαλα και αντιπαλότητες που άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους στην ιστορία της βιομηχανίας. Η δεκαετία του '90, ειδικότερα, αποτέλεσε το χρυσό της εποχή, με τις πασαρέλες να γίνονται το σκηνικό για μερικές από τις πιο εκρηκτικές συγκρούσεις.
1. Tom Ford εναντίον Yves Saint Laurent
Ο Tom Ford ήταν η μεγάλη αποκάλυψη των 90s, ο σχεδιαστής που αναμόρφωσε εκ βάθρων τη σύγχρονη πολυτέλεια. Το 1999 ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του οίκου Yves Saint Laurent, παράλληλα με τον Gucci. Η θητεία του στον YSL, από το 1999 έως το 2004 προκάλεσε πολλές αντιδράσεις. Ο Ford εισήγαγε μια ριζοσπαστική, hyper-sexy αισθητική, η οποία ήταν σε πλήρη αντίθεση με την κληρονομιά του ιδρυτή. Η δημιουργικότητά του, αν και εμπορικά επιτυχημένη, λέγεται ότι εξόργισε τον ίδιο τον Yves Saint Laurent. Η φήμη που κυκλοφορεί θέλει τον θρυλικό ιδρυτή να άφησε ένα περιβόητο σημείωμα στον Ford: "Σε 13 λεπτά, κατέστρεψες τα 40 χρόνια δουλειάς μου", εκφράζοντας την απόλυτη δυσαρέσκειά του για το πόσο γρήγορα ο Αμερικανός σχεδιαστής είχε ανατρέψει την αυθεντική, σοφιστικέ γραμμή του Οίκου.
2. Tyra Banks εναντίον Naomi Campbell
Όταν η Tyra Banks έκανε την είσοδό της στη βιομηχανία, η Naomi Campbell ήταν ήδη παγιωμένο "Supermodel" και κυρίαρχη δύναμη στις πασαρέλες. Η φημολογούμενη εχθρική σχέση μεταξύ τους γρήγορα έγινε αντικείμενο συζήτησης, με κουτσομπολιά για αμοιβαίες προσπάθειες να "διώξει" η μία την άλλη από τις επιδείξεις. Η ίδια η Tyra Banks επιβεβαίωσε αργότερα τη διαμάχη, τονίζοντας πως η ένταση δεν οφειλόταν απλώς στον επαγγελματικό ανταγωνισμό, αλλά στην προσπάθεια επιβολής ιεραρχίας από την Campbell, η οποία κατείχε τον τίτλο του πρώτου μαύρου Supermodel και δυσκολευόταν να δεχτεί την παρουσία ενός νέου, δυναμικού προσώπου. Η αντιπαλότητα αυτή αποτέλεσε σύμβολο του σκληρού ανταγωνισμού πίσω από τη λαμπερή σκηνή της μόδας.
3. Giorgio Armani εναντίον Gianni Versace
Δύο κορυφαίοι Ιταλοί σχεδιαστές με παρόμοια καταγωγή, αλλά εκ διαμέτρου αντίθετες αισθητικές: ο Giorgio Armani λάτρευε τον μινιμαλισμό και την καθαρή, ρευστή γραμμή, ενώ ο Gianni Versace εκπροσωπούσε τον μαξιμαλισμό, τη λάμψη και την εκκεντρική υπερβολή. Η δημιουργική αυτή διαφορά οδήγησε σε μία θρυλική αντιπαλότητα. Η κορυφαία στιγμή της έντασης λέγεται ότι ήρθε όταν ο Versace σχολίασε καυστικά πως ο ίδιος σχεδιάζει για "sluts", ενώ ο Armani για "church ladies", υπογραμμίζοντας τις διαφορές στα target groups τους. Παρόλο που οι φήμες για ψυχρότητα κυκλοφορούσαν ευρέως στα '90s, ο Armani έδειξε αργότερα τον σεβασμό του προς τον εκλιπόντα συνάδελφό του, κλείνοντας τη διαμάχη με δηλώσεις θαυμασμού για το ταλέντο του Versace.
4. Inès de la Fressange εναντίον Karl Lagerfeld
Η Inès de la Fressange υπήρξε για πολλά χρόνια η μούσα του Karl Lagerfeld στον οίκο Chanel, ένα power couple που καθόρισε την εικόνα του brand. Η σχέση τους όμως διαταράχθηκε σοβαρά τη δεκαετία του '90 εξαιτίας μιας πολιτικής διαφωνίας. Η Inès δέχτηκε να φωτογραφηθεί για ένα editorial ως η Marianne, το εθνικό σύμβολο της Γαλλικής Δημοκρατίας. Αυτή η κίνηση εξόργισε τον Lagerfeld, ο οποίος υποστήριξε ότι η Marianne αντιπροσώπευε την αστική τάξη και ότι η εικόνα της ήταν εντελώς ασύμβατη με το DNA της υψηλής ραπτικής της Chanel. Η αντίδραση του Lagerfeld ήταν ακραία: δήλωσε πως της ευχόταν κάθε καλό, αρκεί να μην χρειαζόταν να ακούσει ξανά γι’ αυτήν. Η ψυχρότητα αυτή διήρκεσε δύο δεκαετίες, μέχρι το 2011, όταν η Fressange περπάτησε ξανά στην πασαρέλα του oίκου, επισφραγίζοντας τη συμφιλίωση.
5. Marc Jacobs εναντίον Suzy Menkes
Ο Marc Jacobs ως creative director του Perry Ellis τη δεκαετία του '90 τόλμησε να παρουσιάσει την "Grunge Collection" για τη σεζόν Άνοιξη/Καλοκαίρι 1993, εμπνευσμένος από την alt-rock κουλτούρα της εποχής. Η συλλογή, με τα oversized καρό, τα πλεκτά σκουφιά και την ατημέλητη αισθητική, ξένισε βαθιά τη βιομηχανία που τότε πρότεινε το glam και τον μαξιμαλισμό. Η αντίδραση των κριτικών ήταν άμεση και καταδικαστική, με τον Jacobs μάλιστα να απολύεται λίγο αργότερα. Η δυσαρέσκεια έφτασε στο αποκορύφωμά της όταν η θρυλική κριτικός μόδας, Suzy Menkes, μοίρασε στους συναδέλφους της καρφίτσες που έγραφαν "Grunge is Ghastly", δείχνοντας το σοκ της elite της μόδας απέναντι σε αυτή τη ριζοσπαστική street αισθητική. Παρόλο που η συλλογή θεωρήθηκε παταγώδης αποτυχία τότε, σήμερα αναγνωρίζεται ως ιστορικά πρωτοποριακή και ως η στιγμή που ο Marc Jacobs επαναπροσδιόρισε τη θέση της street κουλτούρας στην υψηλή μόδα.
Οι μούσες των σχεδιαστών μόδας | Ποιες είναι οι γυναίκες που τους ενέπνευσαν
