Ο Κωνσταντίνος Πάτσιος έχει δημιουργήσει το δικό του σουρεαλιστικό κόσμο, έναν κόσμο γεμάτο αντιφάσεις και εκπλήξεις. Κολάζ, μεικτές τεχνικές και φαινομενικά αταίριαστα στοιχεία και σύμβολα συνθέτουν έργα με ενδιαφέρουσα οπτική που σε ωθούν να δεις πέρα από το προφανές. Έχοντας πραγματοποιήσει ήδη έξι ατομικές εκθέσεις και έχοντας συμμετάσχει σε πληθώρα ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ο Κωνσταντίνος Πάτσιος παρουσιάζει τη νέα σειρά έργων του με τίτλο “The Lost Parthenon", στη Melkart Gallery, στο Παρίσι, τον Απρίλιο του 2016 (από 1 έως 23/3), υπό την επιμέλεια της Λεώνη Γαβρία. Τι αγαπάς στην πόλη: Τις αντιφάσεις της,την αιώνια λιακάδα, τη θάλασσα που αντικρίζω αμυδρά από την ταράτσα του σπιτιού μου.
Και τι δεν αντέχεις: Την έλλειψη αισθητικής, τη μεμψιμοιρία, τον ανυπόστατο ναρκισσισμό.
Δεν θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς: Το εργαστήριο μου, εμφιαλωμένα κρασιά και τους ανθρώπους που αγαπώ.
Αγαπημένη συνήθεια στην πόλη: Να περιφέρομαι γύρω από τον Iερό Bράχο.
Ένας αστικός μύθος που πιστεύεις: Ότι ο λήσταρχος Νταβέλης είχε σκάψει τούνελ που ένωνε την Πεντέλη με την Ακρόπολη.
Στην Αθήνα για 24 ώρες. Τι θα πρότεινες σε κάποιον να κάνει: Να πάρει το αεροπλάνο και να φύγει άμεσα για κάπου αλλού.
Η τελευταία φωτογραφία που τράβηξες με το κινητό σου: Έργα μου για την έκθεση "Τhe lost Parthenon " λίγο προτού ταξιδέψουν για το Παρίσι.
Αν γινόσουν αυτόπτης μάρτυρας σε κάτι τι θα ήθελες να ήταν αυτό: Η Δευτέρα Παρουσία.
Το soundtrack της ζωής σου τώρα: Zorba the freak
Για ένα ρομαντικό δείπνο θα επέλεγες: Καρώ τραπεζομάντιλο, ξανθιά κοπέλα με ζαρτιέρες, ποίηση του Αγγέλου Σικελιανού, πικ νικ στο λόφο του Φιλοπάππου .
Comfort food στην Αθήνα: Rib eye 300 γραμμαρίων στις Γεύσεις, στην Κηφισιά.
Μια πρόσφατη ανακάλυψη για την οποία νιώθεις περήφανος: Η ατμόσφαιρα, η ζωντανή μουσική και τα φρέσκα θαλασσινά στο καφέ Αβησσυνία τις Κυριακές .
Ένα μυστικό για την πόλη: Σου παραδίδεται ανενδοίαστα τις μεταμεσονύκτιες ωρες.