Έρωτας χωρίς σύνορα

Μακριά κι αγαπημένοι

Κι έτσι αποφασίζουμε να χτίσουμε το δικό μας παράδεισο που θα μπορούμε να τον πάρουμε μαζί μας όπου κι αν πάμε. Ακόμα κι αν δεν μείνουμε στην καινούργια μας χώρα για πάντα, ξέρουμε ότι δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με τίποτα λιγότερο από τις τέλειες για εμάς συνθήκες καθημερινότητας.
Κάνουμε καινούργιους φίλους και μιλάμε με τους παλιούς μέσω skype. Στους πρώτους μαγειρεύουμε ντολμαδάκια και τους δεύτερους τους ξεναγούμε στο καινούργιο μας σπίτι με μια web cam. Ορκιζόμαστε ότι θα δώσουμε στο παιδί μας ένα όνομα με λίγες συλλαβές, που δεν θα του δημιουργήσει τα προβλήματα που τραβάμε εμείς κάθε φορά που πρέπει να συλλαβίσουμε ένα ένα τα γράμματα στην εταιρεία παροχής γκαζιού. Τρώμε κανονικό πρωινό. Γελάμε κάθε φορά που κάποιος ακούει την προφορά μας και αυξάνει την ένταση της φωνής του λες και είμαστε κουφοί, όχι ξένοι.
Βιώνουμε το πρωτόγνωρο συναίσθημα να μας λείπουν οι γονείς μας και να αναζητάμε το τηλεφώνημά τους. Υιοθετούμε καινούργιες συνήθειες, μαθαίνουμε νέα έθιμα, αντικαθιστούμε τον πέμπτο καφέ με πράσινο τσάι. Έχουμε δύο τεράστια πάρκα στη γειτονιά μας και πηγαίνουμε για τρέξιμο αρκετά συχνά. Νιώθουμε ότι τα πτυχία και οι προσπάθειές μας εκτιμώνται από τους εργοδότες μας, που δεν δίνουν θέσεις σε ξαδέρφια και συγχωριανούς. Δεν μένουμε κολλημένοι στην κίνηση πηγαίνοντας στη δουλειά και τα λεωφορεία περνούν πιο συχνά από τους επιβάτες. Κυρίως όμως νιώθουμε πανέτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τα πάντα μαζί, σαν την πιο δυνατή ομάδα του κόσμου, με μια καινούργια αυτοπεποίθηση που μας έδωσε το γεγονός ότι κάναμε κάτι δραστικό για όλα αυτά που δεν μας άρεσαν στην παλιά ζωή μας, αντί απλώς να καθόμαστε και να γκρινιάζουμε.
Πήραμε ένα μεγάλο ρίσκο και μας τρόμαξε, όπως κάθε μεγάλη αλλαγή. Αλλά ακόμα περισσότερο μας τρόμαζε το ενδεχόμενο της αποτυχίας και η επιστροφή σε όσα αποκηρύξαμε. Γιατί ο πιο εύκολος τρόπος να γλιτώσεις την κατάθλιψη του αποχωρισμού είναι να μειώσεις την αξία όσων αφήνεις πίσω, να δώσεις περισσότερη λάμψη στην καινούργια σου ζωή και να εύχεσαι να μην το μετανιώσεις σύντομα – γιατί έχεις υπογράψει και ενοικιαστήριο για 2 χρόνια. Παρατώντας όμως τα πάντα και ξεκινώντας μια καινούργια ζωή, συνειδητοποιείς πως μπορείς να αφήσεις, μαζί με τα τακούνια που ποτέ δεν φορούσες, και όλες τις κακές σου συνήθειες, τις ανασφάλειες και τις τύψεις που σου χάριζαν τις ωραιότατες αϋπνίες πριν από κάθε σημαντικό meeting στην δουλειά.
Η μετακόμιση στο εξωτερικό είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που θα έχεις ποτέ να σε ξαναφτιάξεις από την αρχή, κρατώντας όσα σου αρέσουν και πετώντας τα άχρηστα βάρη του παρελθόντος. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και για τη σχέση σου. Το ίδιο θα κάνει κι εκείνος. Κι αυτό αξίζει κάθε αγωνία και τσίμπημα νοσταλγίας κάθε φορά που θυμάσαι εκείνη τη βόλτα κάτω από την Ακρόπολη. Τρώγοντας παγωτό μηχανής.