Η Melia Kreiling είναι το cover girl του τεύχους Φεβρουαρίου που κυκλοφορεί την 1/2.
H Melia Kreiling είναι η ambassador του αγαπημένου θεσμού ομορφιάς Beauty Stars with Attitude by Madame Figaro που φέτος επιστρέφει για να υμνήσει την ομορφιά στην πιο γενναία εκδοχή της. Η ταλαντούχα ηθοποιός με τη διεθνή καριέρα φωτογραφίζεται αποκλειστικά για την Madame Figaro και μιλά για τη σημασία του μηνύματος της "γενναίας ομορφιάς".
Από τη Σοφία του Emily in Paris ως την Αμαντίν του Mammals και τη Μάρμω των Πανθέων η απόσταση μοιάζει να είναι τόσο μεγάλη, που μόνο μια αληθινά ταλαντούχα ηθοποιός θα μπορούσε να μεταπηδήσει από τη μια ηρωίδα στην άλλη με ευκολία.
Κι αυτό είναι ένα μόνο από τα χαρίσματα της Melia Kreiling, που, μαζί με την ευστροφία, το χιούμορ, το πάθος της για ό,τι αναλαμβάνει και την "προσγειωμένη" ανεπιτήδευτη ομορφιά της, την καθιστούν ιδανική για να ενσαρκώσει το μήνυμα της φετινής διοργάνωσης των Beauty Stars with Attitude της Madame Figaro. It' s time to #CeleBRAVEBEAUTY!
Είσαι η ambassador των Beauty Stars with Attitude. Ποια είναι η σχέση σου με τον χώρο της ομορφιάς και πότε νιώθεις αληθινά όμορφη;
Χαίρομαι που εκπροσωπώ αυτό τον θεσμό φέτος, κυρίως επειδή εστιάζει στη γενναία ομορφιά, όπως φαίνεται και στο hashtag #celeBraveBeauty. Η μοναδικότητα του καθενός είναι ο πιο γενναίος τρόπος να εκφράζεσαι. Τότε είναι που νιώθω πιο όμορφη: όταν πορεύομαι με αυτοπεποίθηση και σιγουριά, δηλαδή με attitude, χωρίς να απολογούμαι για το ποια είμαι και τι αναζητώ. Κατά τα άλλα, φροντίζω να επιλέγω προϊόντα καλής ποιότητας και, επιπλέον, χαίρομαι που βλέπω ολοένα και περισσότερα brands να παράγουν προϊόντα που ταιριάζουν σε όλα τα δέρματα και σώματα, στις ανάγκες όλων μας.
Τι σημαίνει για σένα "beauty with attitude";
Έχει να κάνει με το να εκπέμπουμε ομορφιά με τρόπο που μας εκφράζει, χωρίς άγχος για το τι θα πει ο περίγυρος. Τα trends έρχονται και φεύγουν και ο καθένας επιλέγει τι του ταιριάζει, τι τον ανανεώνει, τι συνδυάζει το πώς νιώθει μέσα του με το πώς παρουσιάζεται στον κόσμο. Beauty with attitude για μένα σημαίνει να χαίρεσαι την ομορφιά, να μην τη φοβάσαι. Είναι να δείχνεις με θάρρος όλη την ομορφιά της ψυχής σου.
Υπάρχει κάποια γυναίκα την οποία θεωρείς πρότυπο ομορφιάς;
Είναι πολλές οι γυναίκες που θαυμάζω για την ομορφιά τους, για διαφορετικούς λόγους. Θαυμάζω την Audrey Hepburn, που πάντα πρόσεχε την εμφάνισή της, αλλά μεγαλώνοντας αγκάλιαζε και την ηλικία της. Θαυμάζω την Tina Turner, που η ομορφιά της εκτοξευόταν επί σκηνής μαζί με το ταλέντο της. Θαυμάζω την Jane Fonda, που δεν το βάζει κάτω ούτε στο πώς δείχνει και εργάζεται ούτε σε αυτά για τα οποία αγωνίζεται (ακόμα και τώρα, στα 80 της έμπαινε φυλακή κάθε Παρασκευή επειδή έστηνε διαμαρτυρίες για την κλιματική αλλαγή έξω από τον Λευκό Οίκο!).
Θαυμάζω τη φίλη μου που έχει πάθει αλωπεκία και πέρασε μεγάλη στενοχώρια, αλλά βάζει ένα ωραίο κραγιόν για να της φτιάξει η διάθεση και παλεύει να νιώθει δυνατή και όμορφη. Θαυμάζω την Pamela Anderson, που ύστερα από δεκαετίες ως sex symbol κάνει εμφανίσεις εντελώς άβαφη, με τις ρυτίδες και τις πανάδες της. Θαυμάζω τις γυναίκες που η ψυχή τους όλη λάμπει. Αν θα τις έλεγα πρότυπα, όμως; Μου αρέσει να εμπνέομαι από την ομορφιά των άλλων, αλλά να ορίζω εγώ τη δική μου.
Υπάρχει κάποια συμβουλή ομορφιάς που εφαρμόζεις πιστά;
Η "ενυδάτωση" είναι η λέξη-κλειδί. Πάντα αγοράζω μια καλή ενυδατική, γιατί τα τελευταία χρόνια έχω βγάλει ροδόχρου νόσο στα μάγουλα που χρειάζεται φροντίδα. Και ηρεμία. Την ηρεμία δυστυχώς δεν την πουλάνε σε όμορφο βαζάκι... ακόμα!
Ως ηθοποιός που δραστηριοποιείται όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο Χόλιγουντ, έχεις αντιμετωπίσει ποτέ υπερβολικές προσδοκίες ή πιέσεις του κλάδου που σχετίζονται με την εμφάνιση και την ομορφιά;
Όλοι, ανεξάρτητα από το επάγγελμά μας, μπορεί να αισθανθούμε ότι θέλουμε να βελτιώσουμε κάτι πάνω μας, αλλά στο Χόλιγουντ σίγουρα υπάρχει μια πιο έντονη προσδοκία προς την τελειότητα στην εμφάνιση, όπως είναι φυσικό όταν η δουλειά σου σε εκθέτει σε τέτοιο βαθμό. Χαίρομαι πολύ όμως που επίσης αναγνωρίζουν την ιδιαιτερότητα ως ενδιαφέρον προσόν για μια ηθοποιό. Όταν πρωτοπήγα στο Λος Άντζελες, αισθάνθηκα μεγάλη πίεση να αλλάξω την εμφάνισή μου, π.χ. να κάνω αυξητική στήθους, αυτό ήταν το πιο προφανές "ελάττωμά" μου. Δεν είμαι εναντίον των αισθητικών επεμβάσεων, ίσως κάποια στιγμή να θελήσω να διορθώσω πράγματα που αναμφισβήτητα θα αλλάξουν καθώς θα μεγαλώνω, όμως εκείνη την περίοδο σκέφτηκα πως, αν έμπαινα στο παιχνίδι σύγκρισης της εμφάνισής μου με αυτήν των άλλων, θα αποπροσανατολιζόμουν από τον αρχικό στόχο μου.
Προσπαθώ να αντιστέκομαι στις ανασφάλειες που μου προκύπτουν από το περιβάλλον μου ή από τις τάσεις. Δεν τα καταφέρνω πάντα –ως άνθρωπος είμαι γεμάτη ανασφάλειες– και σίγουρα μου αρέσει πού και πού να βάζω μια μάσκα ομορφιάς, να κάνω λέιζερ ή καθαρισμό προσώπου και δίαιτα όταν έχω βάλει κιλά. Όμως προσπαθώ να θυμάμαι πως η τελειότητα δεν υπάρχει. Πάντα σε κάποιον δε θα αρέσεις. Καλό είναι να αγαπάς τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις, να βελτιώνεσαι όπου μπορείς και θέλεις.
Περίγραψέ μας το ταξίδι σου στη βιομηχανία του θεάματος μέχρι τώρα, που ξεκίνησε από τον χορό και έφτασε μέχρι το Χόλιγουντ.
Ο χορός είχε όντως μεγάλη σχέση με το πώς και γιατί πορεύτηκα έτσι στην υποκριτική. Πρώτα απ’ όλα, μέσα από τον χορό είχα αποκτήσει πειθαρχία και πείσμα. Ύστερα το ότι είχα περάσει όλη μου τη ζωή μέχρι τότε επί σκηνής με έκανε να αναζητήσω κάτι διαφορετικό όταν άλλαξα κατεύθυνση, ήθελα να μάθω κάτι άλλο, και αυτό ήταν ο φακός. Με τον χορό είχα μάθει να εκφράζομαι έτσι ώστε να με βλέπει και η τελευταία σειρά στα πάνω διαζώματα ενός θεάτρου.
Ο φακός σού ζητάει σχεδόν το αντίθετο: να εκφράζεσαι τόσο διακριτικά, που να είναι σαν να μοιράζεσαι κάποιο μυστικό με τον θεατή, να αισθάνεται ότι του απευθύνεσαι άμεσα, ότι τον εμπιστεύεσαι με τις πιο κρυφές σκέψεις του ρόλου σου. Ήθελα να πάω εκεί όπου το κάνουν αυτό οι καλύτεροι στον κόσμο, να εμπνευστώ και να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου σε ανταγωνιστικές συνθήκες. Κατά τη γνώμη μου, αυτό το μέρος τότε ήταν κάπου μεταξύ Λος Άντζελες και Νέας Υόρκης. Έτσι, δανείστηκα 5.000 ευρώ, πήρα δυο βαλίτσες ρούχα και πήγα στο Λος Άντζελες. Ήταν τέτοιο το άγχος μου να επιστρέψω τα χρήματα ώστε να αποδείξω και σ’ εμένα ότι μπορώ να τα καταφέρω, που έκανα αμέτρητες ακροάσεις το πρώτο τρίμηνο. Ευτυχώς, μία από αυτές μου "έκατσε".
Πώς καταφέρνεις να ισορροπείς στις υποχρεώσεις σου ως ηθοποιός στην Ελλάδα και ως ηθοποιός στο Χόλιγουντ; Είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις όταν εργάζεσαι εδώ και όταν συμμετέχεις σε μια διεθνή παραγωγή;
Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει πολύ ο τρόπος που βρίσκει κανείς δουλειά στο εξωτερικό. Στέλνουμε τις ακροάσεις μας βιντεοσκοπημένες και, αν τους ενδιαφέρουμε για κάποιον ρόλο, τότε μας καλούν να βρεθούμε κι από κοντά. Αυτόματα, λοιπόν, μειώνεται το άγχος για το πού ζεις, πού εργάζεσαι κ.λπ. Οι απαιτήσεις είναι παντού ίδιες: να είσαι συγκεντρωμένος, να είσαι καλός επαγγελματίας. Αυτό που αλλάζει από τόπο σε τόπο είναι η αντίληψη αυτών των πραγμάτων. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα κατά κανόνα προτιμούν να έχεις πάει σε μια αναγνωρισμένη σχολή υποκριτικής και να παίζεις στο θέατρο. Στο εξωτερικό δεν ισχύει αυτό. Πολλοί από αυτούς που βλέπουμε στις ταινίες δεν έχουν πάει ποτέ σε σχολή και δεν παίζουν στο θέατρο παρά μόνο μια φορά στο τόσο.
Για παράδειγμα, η Emma Stone παρακολουθούσε ιδιαίτερα μαθήματα αντί να πάει σε σχολή και ο γίγαντας του αγγλικού θεάτρου Ian McKellen δε σπούδασε υποκριτική, αλλά έχει πάρει επτά (!) Βραβεία Λόρενς Ολίβιε. Μια άλλη διαφορά είναι ο τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ηθοποιών και της παραγωγής. Στην Ελλάδα, όπου δεν υπάρχουν οι αντζέντηδες ως μεσάζοντες, οι ηθοποιοί καλούνται να έχουν άμεση συνομιλία με τον εργοδότη τους ή, αν αντέχουν οικονομικά, προσλαμβάνουν κάποιον δικηγόρο. Εγώ αυτό δεν έχει χρειαστεί να το κάνω μέχρι τώρα στο εξωτερικό.
Πιστεύω ότι το επιχειρηματικό κομμάτι της δουλειάς μας, δηλαδή τα οικονομικά και η διαπραγμάτευση των συνθηκών, δεν πρέπει να το κάνει ο ηθοποιός για δύο λόγους: πρώτον, γιατί σχεδόν πάντα μας λείπουν οι νομικές γνώσεις, άρα δεν καταλαβαίνουμε τι υπογράφουμε, και, δεύτερον, γιατί ο ηθοποιός δε θα έπρεπε να μπαίνει στην άβολη και συναισθηματικά σκληρή συνθήκη του να διαπραγματεύεται τι και πόσα αξίζει, γιατί αυτό που διαπραγματεύεται είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό αλλά και ευαίσθητο, είναι ολόκληρη η ύπαρξή του.
Πώς είναι να συμμετέχεις σε σειρές όπως το Emily in Paris ή το Filthy Rich;
Αυτές οι δύο σειρές έχουν παρόμοια στοιχεία. Είναι εξωστρεφείς, με έντονη διάθεση προς τη διασκέδαση. Με εντυπωσιάζει πάντα το πόσο καλά σκέφτηκαν από πριν το κοινό τους. Δηλαδή είναι πολύ στοχευμένο το "πού" θα πάει καλά κάτι, με βάση τα δημογραφικά στοιχεία. Το Filthy Rich, που έκανε έμμεση (και άμεση!) κριτική στη βαθιά διαφθορά της θρησκείας ειδικά στις Νότιες Πολιτείες της Αμερικής, ήξεραν πολύ καλά ότι θα ενοχλήσει τον μέσο θρησκευόμενο Αμερικανό.
Παρ’ όλα αυτά, πήραν τα ρίσκα τους. Εγώ έπαιζα έναν ρόλο για τον οποίο δεχόμουν αρκετά επιθετικά μηνύματα, ότι είμαι αμαρτωλή κ.λπ., όμως είχαν γίνει από πριν οι συζητήσεις. Ο σκηνοθέτης, ο παραγωγός και το κανάλι ήξεραν τι κάνουμε και έτσι δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι είμαι μόνη μου σ’ αυτό. Με αυτό τον τρόπο παραμένεις συγκεντρωμένος στη δουλειά και βγαίνει ένα αποτέλεσμα που βρίσκει το κοινό του.
Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σου χαρακτήρας από αυτούς που έχεις υποδυθεί μέχρι στιγμής και γιατί;
Η Αμαντίν από το Mammals (Θηλαστικά). Είναι και η αγαπημένη μου συνεργασία μέχρι στιγμής, με μια εκπληκτική σκηνοθέτιδα (σ.σ. Stephanie Laing), με έναν σεναριογράφο (σ.σ. Jez Butterworth), ο οποίος ήδη είναι θρυλικός θεατρικός συγγραφέας και ήθελα να δουλέψω μαζί του από την εποχή που διαβάζαμε τα θεατρικά έργα του στη σχολή, με καταπληκτικούς ηθοποιούς που έχουν προταθεί για Όσκαρ... Τον ήθελα πολύ αυτό τον ρόλο, περίμενα με αγωνία δύο μήνες για να μάθω αν τον πήρα.
Η Αμαντίν είναι μια ηρωίδα περίεργη και εσωστρεφής, που αποφασίζει να κάνει κάτι ακραίο για να ισορροπήσει τη σχέση με τον σύζυγό της. Και ο τρόπος που το κάνει είναι σαν παιχνίδι μυστηρίου. Ανά πάσα στιγμή δεν ξέρεις αν την αγαπάς ή αν τη μισείς γι’ αυτά που κάνει. Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία και ένας ρόλος όπου μπορούσες να κάνεις χίλια δυο πράγματα, αλλά πάντα έπρεπε να καταλήγει σε μεγάλη διακριτικότητα υποκριτικά για να λειτουργήσει το τέχνασμα της πλοκής. Ήταν μεγάλη αλλά και απολαυστική πρόκληση.
Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να ερμηνεύσεις ή κάποιος σκηνοθέτης με τον οποίο θέλεις πολύ να συνεργαστείς κάποια στιγμή στην καριέρα σου;
Πάρα πολλοί! Ανάλογα με το τι αισθάνομαι ως πρόκληση, τι δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει, ονειρεύομαι και τους ανάλογους συνεργάτες που θα με σπρώξουν προς αυτά. Οι Πανθέοι, για παράδειγμα, ήταν κάτι το οποίο δεν ήξερα να κάνω. Δεν ήξερα τι θα πει καθημερινή σειρά, τι θα πει καθημερινό γύρισμα επί 10 μήνες, δεν ήξερα τι θα πει να είσαι σε τέτοια εγρήγορση και ετοιμότητα. Αυτό είναι μεγάλο μάθημα. Το να έχεις δοκιμαστεί στην ταχύτητα της δουλειάς σε κάνει λιγότερο ευπαθή στις επόμενες δυσκολίες. Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με ηθοποιούς όπως ο Ethan Hawke και η Zendaya, με σκηνοθέτες όπως ο Wim Wenders και η Rungano Nyoni και με κάποιους εικαστικούς σκηνοθέτες επίσης, όπως ο Julian Rosefeldt.
Από τους Έλληνες και ξένους σταρ με τους οποίους έχεις ήδη συνεργαστεί ποιος σε εντυπωσίασε περισσότερο;
Από τις πιο συγκινητικές για μένα συνεργασίες ήταν αυτή με τη Sally Hawkins στο Mammals. Ήμουν ήδη fan της από τις ταινίες που έκανε με τον Mike Leigh και αυτή τη συγκλονιστική ερμηνεία της στη Μορφή του νερού με τον Guillermo del Toro. Όταν τη γνώρισα, ήταν ακόμα πιο μαγική απ’ ό,τι περίμενα, έχει μια νεραϊδένια ποιότητα και μου άρεσε τρομερά ότι αγκάλιαζε όλη την ευθύνη της δουλειάς με μεγάλη σοβαρότητα, αλλά είχε ταυτόχρονα τέλειο χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Δεν υπήρξε στιγμή που να μην είναι συγκεντρωμένη, αλλά πάντα ήσυχα και χαλαρά.
Είναι πάρα πολύ φιλική και τρυφερή και δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της. Έχει ήδη κερδίσει μία Χρυσή Σφαίρα και ήταν δύο φορές προτεινόμενη για Όσκαρ. Κάποιες φορές που ήξερε ότι επρόκειτο να γυρίσω δύσκολες συναισθηματικά σκηνές μου έφερνε δωράκια και μου τα έβαζε στην τσέπη. Μια φορά μου έβαλε στο χέρι μια λεπτή αλυσίδα για τον λαιμό από την οποία κρεμόταν μια τοσοδούλα γοργόνα – για να κάνω καλές βουτιές στα "βαθιά". Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, μια ονειρική ηθοποιός και επαγγελματίας στην οποία θα ήθελα να μοιάζω.
Η βιομηχανία της τηλεόρασης και του κινηματογράφου αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Ποιες πιστεύεις ότι θα είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις και οι μεγαλύτερες ευκαιρίες για τους νέους ηθοποιούς –και δη για τις γυναίκες ηθοποιούς– στο άμεσο μέλλον;
Αφού η αφορμή της συνέντευξής μας είναι το beauty with attitude, θα σας πω με μια δόση attitude τη μεγαλύτερη ανάγκη που πιστεύω ότι έχουμε οι γυναίκες ηθοποιοί σήμερα. Πιστεύω ότι, ακριβώς επειδή αλλάζει το σύστημα μπροστά στα μάτια μας, τώρα είναι η στιγμή που πρέπει οι γυναίκες να μπούμε πιο δυναμικά από ποτέ στο κομμάτι του business και του leadership.
Γιατί όλα αυτά για τα οποία παλεύουμε (πιο ενδιαφέροντες ρόλους, ιστορίες γραμμένες και από γυναικεία ματιά, ισότιμους μισθούς κ.ο.κ.) μπορούν να επιτευχθούν μόνο αν έχουμε γυναίκες και στο τιμόνι, σε ηγετικές θέσεις. Όχι για να μας κάνουν χάρες φυσικά, αλλά επειδή όντως δουλεύουμε τα ίδια ωράρια, κόβουμε τα ίδια εισιτήρια και στηρίζουμε τεράστιες βιομηχανίες γύρω από αυτήν του θεάματος, όπως οι βιομηχανίες της ομορφιάς, της ευεξίας, της μόδας... Άρα, ως φύλο έχουμε επιχειρηματική αξία.
Το λέω αυτό επειδή συχνά ακούγεται πως οι γυναίκες δε φέρνουν τα ίδια κέρδη. Αλήθεια; Μμμ... δε νομίζω. Χρειαζόμαστε, λοιπόν, περισσότερους εργοδότες που να μπορούν να το αναγνωρίζουν αυτό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δουλεύουμε εξίσου σκληρά. Και μην ξεχνάμε τις δουλειές στο σπίτι, που δεν εξαφανίζονται επειδή κάνουμε καριέρα, ούτε συνήθως τις αναλαμβάνουν εξ ολοκλήρου οι άντρες, όπως κάνουμε εμείς. Οι γυναίκες πρέπει να αναγνωρίζουμε τη σκληρή δουλειά η μία της άλλης, να χειροκροτούμε, να προστατεύουμε και να προωθούμε η μία την άλλη, ειδικά όταν αποκτάμε κάποια δύναμη.
Η πρόσφατη απεργία του Σωματείου των Ηθοποιών στις ΗΠΑ, στο οποίο ανήκεις, ανέδειξε κι άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα που διαφαίνεται και αφορά τη χρήση της AΙ στη βιομηχανία του θεάματος, και όχι μόνο. Πιστεύεις ότι απειλούμαστε από την τεχνητή νοημοσύνη;
Η τεχνητή νοημοσύνη είναι εδώ και αυτό δεν αλλάζει, είναι ήδη εν δράσει. Για μένα η απειλή δεν είναι η τεχνητή νοημοσύνη αυτή καθαυτήν, αλλά η ραγδαία ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται. Σκεφτείτε πόσες εκατοντάδες χρόνια χρειάστηκε η ανθρωπότητα για να εξελιχθεί από τις σπηλιές μέχρι το σήμερα και τώρα σκεφτείτε ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι προγραμματισμένη έτσι ώστε η εξέλιξή της να χρειάζεται λίγες ώρες, άντε ημέρες.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να μη μας ξεφύγει όλο αυτό, γιατί, χωρίς καν να το καταλάβουμε, θα μείνουμε όλοι χωρίς δουλειά και, ακόμα χειρότερα, χωρίς αξία. Αυτά δεν είναι επιστημονική φαντασία, είναι εδώ, συμβαίνουν τώρα. Οι ηθοποιοί το ζούμε στο πετσί μας, γι’ αυτό η πρόεδρος του σωματείου φώναζε από τα μεγάφωνα ότι, αν δεν αντισταθούμε εμείς που το βιώνουμε πρώτοι, θα έχει τεράστιο αντίκτυπο σε βιομηχανίες άσχετες με αυτήν του θεάματος.
Η τεχνολογία τα τελευταία χρόνια επηρεάζει και την αντίληψή μας περί ομορφιάς. Ποια η γνώμη σου για το παγκόσμιο φαινόμενο των φίλτρων ωραιοποίησης και της προβολής μέσω των social media μιας εξιδανικευμένης εικόνας της γυναίκας;
Τα φίλτρα είναι από τις παγίδες στις οποίες φυσικά έχω πέσει και εγώ, γιατί βασίζονται στις ανθρώπινες και δικαιολογημένες ανασφάλειές μας. Αυτό που με ανησυχεί περισσότερο όμως τους τελευταίους λίγους μήνες είναι οι influencers τεχνητής νοημοσύνης που φαίνονται αληθινοί. Είδα δηλαδή κοπέλες που προωθούν τουριστικούς προορισμούς με τα μαγιό τους σε όμορφα δωμάτια ξενοδοχείων... και είναι όλα ψεύτικα! Αλλά δεν το καταλαβαίνεις με τίποτα. Είναι τρομακτικό γιατί φτιάχνουν ιδανικές γυναίκες χωρίς ούτε μια ατέλεια, που σου πουλάνε κάτι και σε πείθουν. Δεν ξέρω από πού να το πιάσω για να εκφράσω το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό.
Ποια είναι η δική σου σχέση με τα social media;
Κάτι μεταξύ χαρούμενου έγγαμου βίου και επιθετικού διαζυγίου. Καταλαβαίνω πολύ καλά το πόσο χρήσιμο είναι ως εργαλείο δουλειάς, ακόμα και ως εργαλείο ενημέρωσης, όμως πια αναρωτιέμαι για τις ατέλειωτες ώρες που περνάω σκρολάροντας. Εγώ προσωπικά έχω διαλέξει να κρατήσω τα προφίλ μου πολύ απλά, γιατί ως χαρακτήρας δεν έχω τις αντοχές για τα υπόλοιπα, μου είναι δύσκολο να διαχειριστώ κάτι παραπάνω από αυτό που κάνω ήδη και θέλω να είμαι ο εαυτός μου.
Τι άλλο να περιμένουμε από σένα; Υπάρχει κάτι που ετοιμάζεις αυτή την εποχή;
Συνεχίζουμε τα γυρίσματα των Πανθέων και χαίρομαι που μπορώ πλέον να σας πω ότι θα συμμετέχω και στην επόμενη σεζόν του Emily in Paris με τον ρόλο της Σοφίας Σιδέρη.
Φωτογραφίες: Θανάσης Κρίκης (10ΑΜ)
Styling: Γιώτα Διονυσοπούλου, Μπέττυ Πετκόγλου
Μακιγιάζ-Μαλλιά: Χαρά Παπανικολάου (10ΑΜ)
Βοηθός φωτογράφου: Μάριος Καζάκος
Μπες στο beautystars.madamefigaro.gr και ψήφισε τα αγαπημένα σου προϊόντα ομορφιάς.
