Ο σχεδιαστής άφησε πίσω του δύο χειρόγραφα έγγραφα με τις τελευταίες επιθυμίες του για το μέλλον της περιουσίας του εκτιμάται μεταξύ 11 και 13 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Στις 9 Σεπτεμβρίου, λίγες μέρες μετά το θάνατο του Giorgio Armani, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 4 Σεπτεμβρίου σε ηλικία 91 ετών, πραγματοποιήθηκε το επίσημο άνοιγμα της διαθήκης τους ενώπιον της συμβολαιογράφου Elena Terrenghi. Πρόκειται για δύο έγγραφα, με ημερομηνία 15 Μαρτίου και 5 Απριλίου 2025, όπου αναγράφονται οι τελευταίες επιθυμίες του ιδρυτή της αυτοκρατορίας μόδας Armani, της οποίας τα περιουσιακά στοιχεία εκτιμώνται σε 11 έως 13 δισεκατομμύρια ευρώ .
Στα έγγραφα τακτοποιούνται όχι μόνο τα προσωπικά του περιουσιακά στοιχεία και επενδύσεις, αλλά και η τύχη της Giorgio Armani SpA , η οποία ελέγχεται σχεδόν εξ ολοκλήρου (99,9%) από τον σχεδιαστή. Το υπόλοιπο 0,1% κατέχεται από το Ίδρυμα Armani.
Η περιουσία του περιλαμβάνει πανάκριβα σπίτια σε όλο τον κόσμο, από την Αντίγκουα μέχρι τη Νέα Υόρκη, κι από το Παρίσι μέχρι το Σεντ Μόριτζ και το Σεντ Τροπέ, καθώς και τρεις ιστορικής αξίας βίλες στην Ιταλία. Σε αυτά προστίθενται γιοτ, έργα τέχνης και μετοχές σε διεθνείς ομίλους όπως η EssilorLuxottica και τα ναυπηγεία Italian Sea Group.
Καθώς ο Armani δεν είχε παιδιά επέλεξε ως κληρονόμους του τα ανίψια του, τη Silvana και τη Roberta Armani- κόρες του αδελφού του, Sergio- και τον Andrea Camerana -γιο της αδελφής του, Rosanna, μαζί με την αδελφή του. Παράλληλα με την οικογένειά του, στους κληρονόμους περιλαμβάνεται και ο Leo Dell'Orco, σύντροφός του και ο μακροχρόνιος συνεργάτης του, ο οποίος ανέκαθεν θεωρούνταν ο θεματοφύλακας του οράματος του σχεδιαστή.
Προβλέπονται επίσης κληροδοτήματα σε άλλους μακροχρόνιους συνεργάτες και φιλανθρωπικά ιδρύματα -άλλωστε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Giorgio Armani είχε αναπτύξει ιδιαίτερα έντονη κοινωνική δράση.
Μεταξύ των ρυθμίσεων που έχουν ήδη αποκαλυφθεί, ιδιαίτερη σημασία δίνεται στο Ίδρυμα Armani, το οποίο δημιουργήθηκε από τον σχεδιαστή πριν από περίπου δέκα χρόνια μαζί με τον Dell'Orco και τον τραπεζίτη Irving Bellotti της Rothschild Italia. Σύμφωνα με φήμες, το Ίδρυμα θα μπορούσε να αναλάβει κεντρικό ρόλο στη διακυβέρνηση του ομίλου , διασφαλίζοντας τη συνέχεια και την πιστότητα στη φιλοσοφία του brand.
Καταγράφοντας τις τελευταίες επιθυμίες του, ο σχεδιαστής έθεσε κάποιες πολύ σαφείς οδηγίες για το μέλλον της εταιρείας του "απαγορεύοντας” ρητά τη μεταφορά της έδρας από την Ιταλία αλλά και την εισαγωγή της στο χρηματιστήριο τουλάχιστον για τα πρώτα πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, επιβεβαιώνοντας ότι επιθυμούσε το brand του να διατηρήσει την ανεξαρτησία και την ταυτότητά του.
Διαβάστε Επίσης
