Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Το πρώτο επεισόδιο του Lagerfeld: Ambitions. Αναζητώντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για τον βίο και πολιτεία του Karl Lagerfeld, πολλά είναι τα επίθετα που συναντά κανείς. Διορατικός, εργατικός, αυστηρός, αστείος, καινοτόμος, ανατρεπτικός, θαρραλέος, προκλητικός. Δεν έχουν άδικο. Ο θρυλικός σχεδιαστής μόδας, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 85 ετών, κατόρθωσε να αποκρυσταλλώσει στην επιφάνεια υφασμάτων και πατρόν τη δική του αύρα. Την ιδιοσυγκρασία, την ενέργεια, τις τέλειες ατέλειες, την επανάστασή του.
Το να καταφέρεις να αποκωδικοποιήσεις μία προσωπικότητα μέσα από τα έργα της δεν είναι κάτι απλό. Το να προσπαθήσεις να βαδίσεις στις οδούς της σκέψης του είναι – δικαίως – δυσκολότερο. Ειδικά, όταν το μυαλό θυμίζει δαιδαλώδες τοπίο – εκεί όπου η επαγγελματική άνθιση συνυφαίνεται με μία συνθήκη καθαρά προσωπική και λιγότερο ουτοπική. Ένα νέο docuseries (ξε)καθαρίζει την ατμόσφαιρα προσφέροντας μία ειλικρινή ματιά στη ζωή του ταλαντούχου κυρίου Lagerfeld.
Σε αυτό, κοντινοί συνεργάτες και φίλοι μοιράζονται αναμνήσεις, που επιτρέπουν στα επεισόδια να εμβαθύνουν στον τρόπο σκέψης και τις φιλοδοξίες του Karl Lagerfeld. Η πολυπλοκότητα ενός μύθου της μόδας ξεδιπλώνεται, η σχέση του με την πολυτέλεια, την αφθονία, την δύναμη και την εξουσία συνθέτουν έναν μοναδικό άνθρωπο που είχε την τόλμη να σχεδιάσει (sic) ο ίδιος τη ζωή του. Δεν δίστασε. Είχε δεύτερες σκέψεις, όμως, δεν τις επέτρεψε να τον αφοπλίζουν και να τον κυριεύουν. Ίσως, εν τέλει αυτό να ήταν και το μεγαλύτερο ταλέντό του.
Επιγραμματικά, το pop ντοκιμαντέρ πραγματεύεται σε τέσσερα επεισόδια – προσέχεις τις λεπτομέρειες, κρατάς πολύτιμα στοιχεία, σημειώνεις οτιδήποτε ειπώνεται και αξιολογείς ως ενδιαφέρον - την ζωή του μεγάλου σχεδιαστή. Από τα παιδικά του χρόνια στην Γερμανία του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, τα πρώτα του βήματα στην μόδα δίπλα στον Pierre Balmain το 1950, την ιδιαίτερη φιλία του με τον Yves Saint Laurent έως την κομβική συνάντηση του με τον Andy Warhol. Ένα κολάζ ιστοριών που επηρέασαν καθοριστικά όχι μόνο την ζωή του αλλά και τον χώρο της μόδας παγκοσμίως. Κυρίως, όμως, συνέθεσαν το μωσαϊκό της (κατα)δικής του ταυτότητας. Μίας οντότητας που περπάτησε στα δικά της παπούτσια επιλέγοντας να αφήσει όσα ζευγάρια δεν της κούμπωναν στην άκρη.
Ξεχωριστό για το αρχειακό υλικό – οι λήψεις σπάνιες και μέχρι σήμερα αθέατες - και των φίλων και θαυμαστών που συνθέτουν τα πρόσωπα του docuseries, το "Lagerfeld: Ambitions" σε σαγηνεύει με την ποιότητα της πληροφορίας και την αισθητική της μεγάλης του εικόνας. Διαθέσιμο στη Novalifε και On Demand στην πλατφόρμα της ΕΟΝ.
Δοκιμάσαμε:
Το καλοκαιρινό μενού του Point A Restaurant. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που με έναν ανεξήγητο και ευφυώς ιδαίτερο τρόπο καταφέρνουν να με ηρεμούν. Ένα ποτήρι με εκλεκτό κρασί, δροσιστικές – το καλοκαίρι είναι εδώ – νότες γεύσης, η θέα της Ακρόπολης αλλά και του απέραντου γαλάζιου που με τις παρεμβολές των συννέφων μετατράπει τον αστικό ουρανό σε έναν καμβά τον οποίο οι ονειροπόλοι – άρα, κι εγώ – απολαμβάνουμε σε κάθε του σημείο. Δεν περίμενα ότι αυτό το εμπειρικό κράμα θα μπορούσα να το συναντήσω σε μία μόνο διεύθυνση.
Μέχρι που βρέθηκα στο Point A Restaurant, εκεί που το Herodion Hotel Athens συναντά τη γαστριμαργική του κορυφή. Κυριολεκτικά. Ανάμεσα στο υποβλητικό φως του Μουσείου της Ακρόπολης και την απρόσκοπτη θέα του Παρθενώνα που μελωδικά συντροφεύει κάθε πιάτο, το rooftop bar restaurant του ξενοδοχείου επί της Ροβέρτου Γκάλη (4 στον αριθμό) δημιουργεί ένα ατμοσφαιρικό σκηνικό ιδανικό για αποσυμπίεση και γευστική απόδραση με ελληνικό αποτύπωμα. Οι ρίζες του έχουν φρεσκάδα, οι δημιουργίες μεσογειακή αύρα, τα κοκτέιλ ανέμελη διάθεση. Όπως ακριβώς κάθε φωτεινό ελληνικό καλοκαίρι.
Η δική μας βραδιά ξεκίνησε με ένα από τα signature κοκτέιλ του εστιατορίου – στον κατάλογο θα βρεις ειλικρινά αρκετές επιλογές με κλασικές "βάσεις" όπως το ρούμι, τη βότκα, το gin σε συνδυασμούς που ισορροπούν με ιδιαίτερη μαεστρία ανάμεσα στο παραδοσιακό και σύγχρονο mixology όσο τα βότανα συνθέτουν το δικό τους παιχνίδι at the top. Η αρχή γίνεται με μία δροσιστική σαλάτα με γαρίδες στο επίκεντρο, κινόα, πλιγούρι, τομάτα και μυρωδικά στη συνοδεία – μία αναζωγονητική επιλογή που οι περισσότερο προσεκτικοί όσον αφορά τις θερμίδες – μπορούν να απολαύσουν και ως κυρίως πιάτο με μία ενίσχυση από τα ορεκτικά. Η σπανακόπιτα σε μορφή σαλάτας κινείται στα ίδια χορταστικά μονοπάτια.
Από τα ορεκτικά, το χταπόδι μπαλοτίνα συνιστά μία σύγχρονη εκδοχή του κλασικού παρά θιν' αλλός μεζέ – οι μικρές to share μερίδες αποτελούν αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη ή απλώς ταχέως ανερχόμενη τάση σε εστιατόρια του εξωτερικού – με τα λιαστά τοματίνια και τη μελιτζάνα (στις σωστές δόσεις) να δημιουργούν μία ενδιαφέρουσα γευστική παρτιτούρα. Ιδιαίτερη μνεία στο carpaccio τόνου με καρπούζι και αβοκάντο σε μορφή βουτυράτης κρέμας. Στα κυρίως, το λαυράκι με την πρωτότυπη παρέα μανιταριών και της κρέμας παλαμίδας σε συνδυασμό με λάδι βασιλικού, καθώς και το φαγκρί με τάρτα τομάτας και αγιαλί μυρωδικών φέρνουν το θέρος μία ανάσα πιο κοντά. Ο Σπύρος Μπελιβάνης (Head Chef) και ο Χρύσανθος Μανωλόπουλος από την οπτική του Consultant έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά.
Ο επίλογος, όπως πάντα, γλυκός. Με τη σφαίρα να διακρίνεται για την ισορροπημένη γλυκύτητα, το λευκό της χρώμα – πυλώνας της γεύσης η σοκολάτα, την αρχιτεκτονική της δομή και τη δροσιά του παγωτού mango. Εξαιρετικό και το παρφέ σύκο – δεν είναι σε καμία περίπτωση το φρούτο μου, αλλά το τραγανιστό παστέλι προσθέτει μία νεωτερική νότα. Τα σωστά πρέπει να λέγονται. Και τα εύσημα να αποδίδονται – για αυτό και ένα μπράβο στη νεαρή, μα παθιασμένη με το έργο της (είμαι σίγουρος ότι δεν το αντιμετωπίζει ως μία απλή δουλειά) Κωνσταντίνα Μπούζα δεν είναι περιττό. Cheers και εις το επανιδείν. Το καλοκαίρι μόλις ξεκίνησε!
Ξεχωρίσαμε:
Την κυκλαδίτικη απόβαση του έναστρου Pelagos. Υπάρχουν ορισμένα εστιατόρια που δεν περιορίζονται στην άρτια εκτέλεση των πρώτων υλών που διαθέτουν και την φαινομενικά αστείρευτη δημιουργικότητα των σεφ τους. Τους αρέσει να φρεσκάρονται, να προτείνουν, να είναι εκείνοι που οδηγούν το γαστριμαργικό τους ον ένα βήμα μπροστά. To βραβευμένο με αστέρι Michelin εστιατόριο Pelagos στο Four Seasons Astir Palace Hotel Athens λανσάρει την τρίτη ετήσια σειρά μενού Pelagos On Tour: ένας φόρος τιμής στα απίστευτα υλικά τριών ηλιόλουστων κυκλαδίτικων νησιών.
Εννέα υλικά από τη Σίφνο, τη Σαντορίνη και τη Νάξο που αφηγούνται την ιστορία των νησιών, των κατοίκων τους, της κουλτούρας και της γαστρονομικής τους κληρονομιάς συνθέτουν νέα, κυκλαδίτικα μενού γευσιγνωσίας έξι και εννέα πιάτων –τα "Discovery" και "Adventure", όσο ένα ακόμη μενού έξι πιάτων "Best Of" που τιμά τα τρία χρόνια της περιοδείας, περιλαμβάνεο αγαπημένα πιάτα εμπνευσμένα από προηγούμενα ταξίδια στην Κρήτη και την Τήνο. Περισσότερα σε λίγες ημέρες!
Ένα νέο boutique ξενοδοχείο στη Σύρο. Έχοντας επισκεφθεί – λόγω δουλειάς – αρκετά ξενοδοχεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, μπορώ πλέον να καταλήξω στο εξής συμπέρασμα: τα boutique ξενοδοχεία είναι αυτά που μου και τους ταιριάζω. Για το petit ταμπεραμέντο, τη γαλήνια αισθητική, τη φιλόξενη οπτική τους. Το Argini Hotel, μία άφιξη με νοσταλγική αύρα και σύγχρονη ματιά στη Σύρο έχει εισχωρήσει στο τερέν μου. Οικοδομημένο το μακρινό 1853 με στόχο να στεγάσει την οικογένεια του Γρηγόρη Πάικου, μέλους της Φιλικής Εταιρείας, το κτήριο εξυμνεί το μεγαλείο της νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, ανακαινισμένο με σύγχρονη δεξιοτεχνία και απόλυτο σεβασμό στην διατηρητέα του ταυτότητα ως αρχιτεκτονικό μνημείο από την οικογένεια Πολυκρέτη.
Ένας απαράμιλλος συνδυασμός σύγχρονης πολυτέλειας με στοιχεία του παρελθόντος, όπως η επιβλητική σκάλα φτιαγμένη από ξύλο και μάρμαρο, τα τζάκια και φυσικά η άρρηκτη σχέση του κτιρίου με τον κόσμο της τέχνης το καθιστούν έναν προορισμό από μόνο του. Στο τελευταίο, συμβάλλει και ο Απόστολος Τραστέλης, οποίοςγίνεται κοινωνός στο όραμα του Γιάννη Πολυκρέτη με τον όμιλό του να συνυπογράφει ένα μητροπολιτικό μενού με πινελιές εντοπιότητας και εγχώρια υλικά στην καλύτερη φάση τους στο Elexis Restaurant εντός του ξενοδοχείου.
