Όταν το αντικείμενο του πόθου γίνεται η πηγή της δημιουργίας.
Αν και το ταλέντο είναι κάτι που ανήκει αποκλειστικά στον καλλιτέχνη, η έμπνευση μπορεί να προέρχεται από πολλά διαφορετικά μέρη. Πίσω από τους πιο μεγάλους καλλιτέχνες είναι μια μούσα που εμπνέει περισσότερο πάθος και καλύτερη δουλειά. Συχνά, η μούσα γίνεται και σύντροφος του καλλιτέχνη, όμως περισσότερο από αυτό αναδεικνύεται στο αντικείμενο της δημιουργικής διαδικασίας και των έργων τέχνης.
Από τη Marianne του Leonard Cohen μέχρι την Anna Karina του Jean Luc Godard, υπάρχουν κάποιες πολύχρωμες ιστορίες αγάπης που κράτανε για πάντα, καθώς η μούσα συνεχίζει να εμπνέει τον καλλιτέχνη ακόμα κι αν δεν συμπορεύονται πάντα στη ζωή.
Marianne Ilhen και Leonard Cohen
Ο Leonard Cohen έγραψε ένα τρυφερό τελευταίο γράμμα προς την αιώνια Μούσα του, Marianne, λίγες μέρες πριν τον θάνατό της τον Ιούλιο του 2016, ένα γράμμα που της διάβασε ο γιος της και τη συνόδευσε στο τελευταίο της ταξίδι. Ο ίδιος ο Leonard Cohen την ακολούθησε μόλις τρεις μήνες μετά, πιστός σε αυτό το τελευταίο ραντεβού τους.
Η ταινία Marianne & Leonard Λόγια Αγάπης περιγράφει την τρυφερή ιστορία ενός έρωτα που στάθηκε μεγάλη έμπνευση για έναν σπουδαίο καλλιτέχνη και τραγουδοποιό που λάτρεψε την Ελλάδα. Ο Leonard Cohen γνώρισε και ερωτεύτηκε στην Ύδρα την Νορβηγίδα μουσικό, Marianne Ilhen που στάθηκε μούσα του για χρόνια και ενέπνευσε τα τραγούδια "So Long, Marianne”, "Hey, That’s No Way to Say Goodbye” και Songs From a Room‘s "Bird on the Wire”.

Η πολύχρονη στενή σχέση τους ξεκίνησε το καλοκαίρι του 1960 στην Ύδρα. Μέλη και οι δύο της μποέμικης καλλιτεχνικής κοινότητας στο ελληνικό νησί, μιας μεγάλης, πολυσυλλεκτικής παρέας που αποτελούσαν συγγραφείς, ζωγράφοι, μουσικοί αλλά και ντόπιοι. Η ταινία ακολουθεί βήμα προς βήμα τον δεσμό τους από τις πρώτες μέρες του μεγάλου έρωτα στην Ύδρα, την εσωτερική πάλη του Leonard καθώς δημιουργεί, το σεξ και τα ναρκωτικά ως κομμάτι της δημιουργικής διαδικασίας, τον ανοιχτό γάμο και την εξέλιξή του μέσα στα χρόνια, καθώς ο Leonard Cohen γνώριζε την παγκόσμια καταξίωση.
Στην Ύδρα το 1968, ο 20χρονος τότε σκηνοθέτης, Nick Broomfield γνώρισε την Marianne, η οποία τον συνέστησε στη μουσική του Cohen και τον ώθησε να σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία, αποτελώντας μεγάλη έμπνευση και για τον ίδιο.
Anna Karina και Jean- Luc Godard

Γνωρίστηκαν στα Ηλύσια Πεδία, όταν ο Jean-Luc Godard πρόσεξε την έφηβη τότε Anna Karina. Ο Godard ήθελε να πρωταγωνιστήσει στην πρώτη και πιο διάσημη ταινία του, Breathless, όμως η Karina απέρριψε την πρόταση καθώς ο ρόλος απαιτούσε γυμνές σκηνές. Μετά από μερικούς μήνες της προσέφερε έναν άλλο ρόλο, ο οποίος έμελλε να καθορίσει τη σχέση τους αλλά και την επαγγελματική της πορεία.
Η Karina υπήρξε μούσα αλλά και σύζυγος του Godard. Παντρεύτηκαν το 1961 και λίγους μήνες αργότερα, η μούσα του κινηματογραφιστή κέρδισε το βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου για την ταινία του A Woman is a Woman. Παρά τον χωρισμό τους, η Anna Karina έχει σηματοδοτήσει τόσο τις ταινίες όσο και τη ζωή του μεγάλου δημιουργού.
Jane Birkin και Serge Gainsbourg
Η βρετανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια Jane Birkin γνώρισε τον Serge Gainsbourg το 1968 όταν ήταν 22 και άφησε τον Γάλλο καλλιτέχνη το 1980 – παρόλα αυτά, το όνομά της είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικό του. Η σχέση τους κράτησε 12 χρόνια, όμως κατάφερε να σφραγίσει μια ολόκληρη εποχή - αυτή του ανεπιτήδευτου στυλ και της μποέμ ζωής.
Ο αδερφός της Jane, Andrew Birkin, κατέγραψε με τον φωτογραφικό του φακό όλα τα χρόνια της κοινής τους ζωής. Στο φωτογραφικό άλμπουμ, "Jane & Serge. A Family Album" (Taschen) αποτυπώνονται πάνω από 1000 προσωπικές τους στιγμές.
Patti Smith και Robert Mapplethorpe

Η Patti Smith και ο Robert Mapplethorpe είχαν μια μοναδική σχέση: ήταν φίλοι, εραστές, συνεργάτες και αδελφές ψυχές. Οι δυο τους γνωρίστηκαν το 1967 κι έγιναν γρήγορα ζευγάρι - ένας έρωτας που θα κρατούσε τα επόμενα χρόνια και θα διαμόρφωνε την καλλιτεχνική τους πορεία. Στα μέσα της δεκαετίας του '70, ο Mapplethorpe ήταν ένας επιτυχημένος καλλιτέχνης, ενώ η ποιήτρια και μουσικός Smith έγινε εκπρόσωπος της punk σκηνής. Η Smith φωτογραφήθηκε αρκετές φορές από τον Mapplethorpe, μεταξύ άλλων και για τον ποιητικό τόμο Witt το 1973 και το άλμπουμ Horses το 1975.