Μέσα από το πρίσμα της γυναικείας χειραφέτησης και των φεμινιστικών θεωριών.
Γιατί γνωρίζουμε ελάχιστες εμβληματικές καλλιτέχνιδες ανά τους αιώνες; Για ποιο λόγο τα μουσεία είναι γεμάτα με έργα ανδρών καλλιτεχνών; Πώς απεικονίζονται οι γυναίκες στις κορυφαίες δημιουργίες της παγκόσμιας τέχνης;
Διαμέσου αυτού του διαδικτυακού κύκλου δέκα συναντήσεων, αρχικά θα εξετάσουμε τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία και τον τρόπο που αυτή́ αντανακλάται στις εικαστικές τέχνες (ζωγραφική, γλυπτική, φωτογραφία, περφόρμανς κ.α.). Στη συνέχεια θα παρατηρήσουμε την μεταβαλλόμενη εικόνα της γυναίκας στην Τέχνη από την Αρχαιότητα έως και σήμερα. Τα βασικά ερωτήματα που θα τεθούν στις επόμενες συναντήσεις αφορούν το ρόλο, τη θέση και την απεικόνιση της γυναίκας στις Εικαστικές Τέχνες. Θα γίνει επιλογή συγκεκριμένων εικαστικών κινημάτων, ανάλυση έργων και τέλος έρευνα από τους/τις συμμετέχοντες/ουσες πάνω σε θεματικές που θα επιλέξουν οι ίδιοι/ιες.
Χρησιμοποιώντας εργαλεία (όπως δημιουργική γραφή, κολάζ, erasure poem, art journal, κουτί σε βαλίτσα του Duchamp κ.α.) τα οποία συναντάμε στην καλλιτεχνική διαδικασία διαφόρων εικαστικών κινημάτων, θα συνδυάσουμε θεωρητική προσέγγιση και εικαστική δημιουργία.
Για να εξετάσουμε τις παρακάτω θεματικές, μεταξύ άλλων, θα βασιστούμε σε κείμενα ιστορικών τέχνης, καλλιτεχνών, σε φεμινιστικές θεωρίες.
Μερικές από τις θεματικές που θα μας απασχολήσουν:
- Η απεικόνιση του γυναικείου σώματος.
- Γυναίκα-μούσα. Μύθοι της γυναίκας.
- Η γυναίκα καλλιτέχνις. Η γυναίκα στον χώρο της Τέχνης. Κοινωνική θέση γυναίκας και καλλιτεχνικοί περιορισμοί. Αναζητήσεις και πρωτοπορία.
Με την ολοκλήρωση του εργαστηρίου ο/η κάθε συμμετέχων/ουσα θα επιλέξει μια θεματική που εξετάστηκε κατά τη διάρκεια των συναντήσεων και θα γράψει ένα μικρό κείμενο, συλλέγοντας δε τα κείμενα θα δημιουργηθεί συλλογικό φανζίν.
Την εισήγηση κάνει η Ζωή Δαβάρη.
