Η νέα παράσταση της Ιόλης Ανδρεάδη ταξιδεύει έως τη Νέα Υόρκη δίνοντας ελπίδα σε ένα ελληνικό πολιτιστικό όνειρο που δεν γνωρίζει όρια και στεγανά.
Οι άνθρωποι που τολμούν με συγκινούν. Ακουμπούν με έναν ιδιαίτερα τρυφερό τρόπο τη ψυχοσύνθεση και τη νόηση μου. Τους θαυμάζω, τους επαινώ, τους στηρίζω. Το να κυνηγάς τα όνειρά σου, να μοχθείς για την υλοποίηση ενός (κατα)δικού σου οράματος στην εποχή του απόλυτου κατακερματισμού δεν είναι κάτι απλό. Ούτε αυτονόητο.
Η Ιόλη Ανδρεάδη είναι από μία αυτούς. Δεν την γνωρίζω προσωπικά, αν και κινούμαστε υπό μία ευρεία έννοια στον ίδιο χώρο. Εκείνη σκηνοθέτις, εγώ συντάκτης πολιτισμού από τα πρώτα μου βήματα στο σύμπαν της δημοσιογραφίας. Αυτό, όμως, είναι ίσως και το στοιχείο που μού επιτρέπει να την κρίνω αντικειμενικά (σ.σ. ότι δεν έχουμε προσωπική σχέση). Να αποκωδικοποιήσω ελεύθερα τα μηνύματά των έργων της, να αναγνωρίσω την πολυπλοκότητα της σκηνοθετικής ματιάς, να γράψω για ένα σπουδαίο επίτευγμα το οποίο υλοποιείται κυριολεκτικά αυτή τη στιγμή.
Μετά τη μεγάλη επιτυχία και το τριπλό sold out του πρότζεκτ "The Artaud Diptych" την περασμένη άνοιξη στο THE TANK THEATER της Νέας Υόρκης, η διεθνής Ελληνίδα σκηνοθέτις Ιόλη Ανδρεάδη επιστρέφει με νέα παράσταση τον προσεχή Μάιο στο φημισμένο θέατρο του Μανχάταν, σκηνοθετώντας για πέμπτη (!) συνεχή σεζόν στη σημαντικότερη θεατρική πόλη του κόσμου.
Μιλώντας στη γλώσσα του κειμένου...
Ένα κείμενο φρέσκο, με σύγχρονη διάθεση, καλλιτεχνικό ταμπεραμέντο, κοφτερή οπτική. Ένα νέο ελληνικό θεατρικό έργο, γραμμένο το 2015 από την Ιόλη Ανδρεάδη και τον Άρη Ασπρούλη, εμπνευσμένο από το ρηξικέλευθο πνεύμα του Αντονέν Αρτώ και την πραγματική ιστορία της πρώτης γυναίκας που συνέθλιψε την πατριαρχία, με αποτέλεσμα να δολοφονηθεί για αυτή την πράξη.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης το 2015 και στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης το 2022, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Στο νέο αυτό ανέβασμα που δημιουργήθηκε αποκλειστικά για το THE TANK THEATER το εξαιρετικό καστ αποτελούν η Κωνσταντίνα Τάκαλου, η Ιφιγένεια Καραμήτρου και ο Θάνος Κόνιαρης.
Με τίτλο "The Cenci Theater", η παράσταση η οποία εντάσσεται στο φετινό πλούσιο ρεπερτόριο του THE TANK THEATER, παρουσιάζεται στο νεοϋρκέζικο κοινό με αγγλικούς υπέρτιτλους, στην Κεντρική Σκηνή του θεάτρου στις 2, 3 και 4 Μαΐου. Καλή επιτυχία!
Η υπόθεση του έργου
Ρώμη, 1599. Ο Κόμης Τσέντσι είναι ο πλουσιότερος άντρας της εποχής. Είναι έξυπνος, ασεβής και κυνικός. Είρωνας και σκωπτικός. Οι φήμες για εκείνον οργιάζουν. Λέγεται, πως οι φρίκες του δεν έχουν προηγούμενο και πως οι ορέξεις του, παρά την ηλικία του, δεν γνώρισαν ακόμη το μέτρο. Ένα βράδυ, ο Τσέντσι δέχεται μια απρόσμενη επίσκεψη. Στο Μέγαρό του καταφτάνει ο απεσταλμένος διαπραγματευτής του Πάπα, Σινιόρ Καμίλο. Ο Κόμης δυσκολεύεται να βρει το καλό στις προθέσεις του απρόσκλητου επισκέπτη και η βροχή που τον συνοδεύει δεν μοιάζει με αγαθό οιωνό. Ο Σινιόρ Καμίλο, συμβουλεύει τον Τσέντσι, πως αν επιθυμεί να παραμείνουν άγνωστα τα μέχρι τώρα εγκλήματά του, οφείλει άμεσα να παραχωρήσει στο Βατικανό το ένα τρίτο της περιουσίας του.
Ο γέρο-Τσέντσι, παρά τις αντιρρήσεις του, έκπληκτος από την πρόταση της Ιεράς Εξέτασης να φιμωθεί με τον ίδιο του τον χρυσό, αποφασίζει να συνθηκολογήσει. Στο όνομα, όμως, αυτής της συνθηκολόγησης -και αφού το χρυσάφι που παραχωρεί μοιάζει αρκετό για μερικά εγκλήματα ακόμα- σχεδιάζει το ανομολόγητο: ένα τεράστιο όργιο, όπου θα σκοτώσει τους δυο του γιους και θα σπιλώσει την τιμή της μονάκριβης κόρης του, της Βεατρίκης
Η ατιμασμένη κόρη του είναι και η μόνη σε ολόκληρη τη Ρώμη που έχει το θάρρος να τον εκδικηθεί για τα ανομήματά του. Η πατριαρχεία, όμως, είναι μια εξουσία χωρίς δικαιοσύνη και επιστρέφεται σ’ όποιον την πολεμά. Το ικρίωμα που την περιμένει είναι ζεστό. Και η ιστορία είναι πραγματική.
