Summer loading
Θέλω να ξεκινήσω αυτό το κείμενο με δύο παραδοχές. Παραδοχή No.1: όσες φορές έχω δειπνήσει στο Nikkei, έχω φάει, πιει και γενικά έχω περάσει τέλεια. Παραδοχή No.2: όταν πρωτοάνοιξε το Nikkei, στο κέντρο του Κολωνακίου τότε - νομίζω πάνε 8 χρόνια πια (μπορεί και λίγο λιγότερο, δεν ορκίζομαι!), ήταν η εποχή που η συγκεκριμένη κουζίνα είχε γίνει το απόλυτο trend στην Αθήνα και η πρώτη μου σκέψη ήταν "άντε πάλι ένα μαγαζί που θα ψάχνουν καινούριο όνομα σε δύο χρόνια!". Η πρώτη μου παραδοχή έχει να κάνει με το γεγονός πως, ενώ το μαγαζί έχει αλλάξει και location και μαγειρικά teams στο ενδιάμεσο, παραμένει πάντα άψογο. Η δεύτερη παραδοχή μου είναι για να επισφραγίσω πόσο άδικο είχα τότε, αφού το Nikkei έχει κατορθώσει όχι μόνο να παραμείνει πιστό στο είδος του, αλλά και να "καλιμπράρεται" έτσι ώστε να είναι πάντα επίκαιρο και τελικά να έχει εξελιχθεί σε μία κλασσικά δυνατή επιλογή στη βραδινή ζωή της πόλης. Για εμένα το να παραμένεις επίκαιρος σε μία "αγορά" που πάντα ψάχνει το επόμενο hot trend δεν μπορεί ποτέ να είναι τύχη, αντίθετα είναι συνδυασμός σκληρής δουλειάς, μεγάλου ταλέντου και άψογων αντανακλαστικών, και από ότι φαίνεται η ομάδα του Nikkei τα έχει όλα αυτά σε περίσσεια.

Αλλά ας περάσουμε στο σήμερα, γιατί με ξέρεις εμένα, μπορώ να παρασυρθώ και να γράφω για πάντα! Πριν λίγες ημέρες λοιπόν βρέθηκα με μία φίλη στο πανέμορφο πραγματικά μαγαζί της πλατείας Δεξαμενής, που κάθε φορά που περνάω την πόρτα του θυμάμαι πόσο μου αρέσει η διακόσμηση με το cave-like στυλ και αυτό το μπαρ-κόσμημα με το ενυδρείο από κάτω να σου κλέβουν την καρδιά, το οποίο οφείλω να πω πως ακόμη και χωρίς μουσική (covid era !) είναι εξαιρετικά ατμοσφαιρικό.

Στην κουζίνα συναντούμε σταθερά τον Σπύρο Μαυροειδή, πάντα παρόντα και τα πάντα επιβλέποντα, ο οποίος έχει μία φανταστική ιδιότητα (πέραν του ότι είναι ένας εξαιρετικός σεφ φυσικά): είναι απίστευτα εφευρετικός, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται εξεζητημένος. Φτιάχνει υπέροχα και σπιρτόζικα πιάτα, τα οποία όμως δεν έχουν αυτό το στοιχείο της υπερβολής για την υπερβολή.

Πίσω από την ωραιότερη μπάρα της Αθήνας (όχι πες, έχεις δει εσύ άλλη μπάρα με τροπικά ψάρια να κόβουν βόλτες από κάτω!) σταθερά επίσης η μοναδική Μαίρη Ταλαιπώρου που κάνει μαγικά out of this world. Μία φιλική συμβουλή, μην έρθεις στο Nikkei αν δεν σκοπεύεις να συνδυάσεις το δείπνο σου με τα κοκτέιλ της Μαίρης, γιατί πραγματικά θα έχεις χάσει τη μισή εμπειρία. Φιλική συμβουλή νούμερο δύο: φέτος στο Nikkei θα πιεις το ωραιότερο twisted Bloody Mary της Αθήνας, λέγεται Ayahuasca, φτιάχνεται με Campari Cask Tales, vodka φυσικά, 3 είδη τομάτας, παντζάρι, μάνγκο, καπνιστό φαγόπυρο και κάποια άλλα σίγουρα βασικά συστατικά που δεν συγκράτησα, και είναι το καλύτερο και πιο νόστιμο και πιο μεστό bloody mary που έχω πιει ποτέ. Στη φωτογραφία παραπάνω βέβαια δεν βλέπεις αυτό, αλλά ένα επίσης υπέροχο in-house carbonated Tormenta Roja με Aperol, ιβίσκο, χαμομήλι και φράουλα, δροσερό και φρέσκο, που μαζί με την οξύτητα και την αψάδα των ceviche που ξεκίνησαν το δείπνο μας έκαναν τον πιο μαγικό συνδυασμό.

Και μια και είπαμε για ceviche ας μπούμε και στο ψητό, ή μάλλον στο ωμό. Δοκιμάσαμε ένα άψογο Tuna ceviche με φρέσκο τόνο, leche de tigre με σησαμέλαιο, aji limo chilli (ένα είδος καυτερής πιπεριάς που κάπως βγάζει μία γεύση από εσπεριδοειδή), αβοκάντο και βατόμουρο, που ήταν όσο ακριβώς χρειάζεται όξινο και όσο ακριβώς θα ήθελες spicy, χωρίς να χάνεις τις υπόλοιπες γεύσεις του πιάτου.
Επόμενη στάση, με ηχηρό χειροκρότημα, το Nigiri Χτένι, που συγκαταλέγεται ανάμεσα στις 3 τοπ γεύσεις της χειμερινής μου σεζόν (δεν μπορώ να πω χρονιάς, καθώς το 2022 μόλις ξεκίνησε). Το ολόφρεσκο χτένι πηγαίνει πακέτο με μία κρέμα από sriracha και kimchi, kizami wasabi και τραγανή μαύρη κινόα. Μία μαγική μπουκιά γεμάτη γεύση και μία βελούδινη αίσθηση που θα μου μείνει χαραγμένη στο μυαλό για καιρό.

Επίσης πολύ καλό το Gunkan Maki με tuna otoro (η κοιλιά του τόνου που φημίζεται για το marbling και τη βουτυρένια της γεύση), αχινό, σησαμέλαιο και φύλλα χρυσού.

Πανέμορφο οπτικά και τέλειο σε οξύτητες το Wagyu Tataki με yuzu kosho, ponzu, ρέβα, finger lime και φουντούκι, με το τελευταίο συστατικό να κερδίζει στο παιχνίδι των υφών, αλλά και την κορυφαία ποιότητα του κρέατος να γίνεται άμεσα αισθητή στο στόμα.

Το Χταπόδι με πίκλα από κρεμμύδι και παντζάρι, τσίλι aji amarillo, λάδι από πράσινο κρεμμύδι και τραγανό αμάρανθο νομίζω χαλαρά συγκαταλέγεται ανάμεσα στα απόλυτα "must” του μενού, αφού ο συνδυασμός γεύσης και υφής (είναι απίστευτο το πόσο ζουμερό είναι) κερδίζει με άνεση όλες τις εντυπώσεις.

Για κανένα λόγω μη χάσεις την Nikkei Gyoza με ιβηρικό χοιρινό, παρμεζάνα, μανιτάρια και φρέσκια τρούφα στην κορυφή, με την πληθωρική, σχεδόν comfort, γεύση και το αέρινο μαγείρεμα που τις θέλει σωτέ από τη μία μεριά και στον ατμό από την άλλη.

Στα κυρίως το Αρνί γαλλικής κοπής με sriracha-kimchi και βελούδινο πουρέ από γλυκοπατάτα είναι απίστευτα τρυφερό και τέλεια ψημένο, και αξίζει της προσοχής σου.

Τέλος στα γλυκά το Dorayaki (ένα είδος ιαπωνικού pancake) έρχεται με τροπική συντροφιά gel passion fruit, κομμάτια passion fruit, crumble από κανέλα και παγωτό μαύρο σουσάμι, που και σε γλυκαίνει ευχάριστα και σου δίνει την όμορφα exotic αίσθηση που χρειάζεσαι για να κλείσεις αρμόζοντα την βραδιά σου στο Nikkei!
Για περισσότερα tidbits και γευστικές ανταποκρίσεις τη στιγμή που συμβαίνουν ακολουθήστε το @kounelly στο Instagram.
* Tidbit : a small piece of food
: a small piece of news or interesting information
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για Mόδα, Ομορφιά, Συγχρονη Ζωή, Πολιτισμό, Design και Γαστρονομία στο madamefigaro.gr