Η σχεδιάστρια μόδας και δισέγγονη του πατέρα της ψυχανάλυσης, Bella Freud, κάνει το ενδιαφέρον vidcast "Fashion Neurosis", βάζοντας στον καναπέ την Kate Moss, τον Nick Cave και την Cate Blanchett.
Το vidcast της Βρετανίδας σχεδιάστριας Bella Freud, δισέγγονης του πατέρα της ψυχανάλυσης Sigmund Freud και κόρη του ζωγράφου Lucian Freud, είναι ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορείς να παρακολουθήσεις για τη μόδα και τη σχέση των ανθρώπων με αυτήν.
Συνδυάζοντας την επαγγελματική της ιδιότητα με την καταγωγή της, η Bella Freud, κάθεται στην πολυθρόνα της ψυχαναλύτριας και καλεί είδωλα της ποπ κουλτούρας και της μόδας να ξαπλώσουν στον καναπέ και να της μιλήσουν για τη σχέση τους με τα ρούχα. Μόνο που σχεδόν πάντα, η συζήτηση βαθαίνει κι έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε ανέκδοτες ιστορίες και μύχιες σκέψεις μερικών από τους πιο επιδραστικούς ανθρώπους της εποχής μας.
Ποια είναι η Bella Freud;
Προς κανενός την έκπληξη η Bella Freud είναι μία πολυσχιδής προσωπικότητα. Από την ίδρυση του ομώνυμου brand της το 1990, η Bella Freud έχει κινηθεί μεταξύ διάφορων μέσων: Από τη μόδα, την εσωτερική διακόσμηση και την παραγωγή αρωμάτων, έως το σινεμά και τις εκδόσεις. Η μοναδική οπτική ταυτότητα της Bella και ο τρόπος που βλέπει τον κόσμο είναι αναπόδραστα κληρονομική. Ως πρώιμες ενδυματολογικές επιρροές αναφέρει τον πατέρα της Lucian και τα γκρίζα φανελένια κοστούμια Huntsman, τα χειροποίητα πουκάμισα και τα πιτσιλισμένα με μπογιές παντελόνια σεφ που φορούσε.

Η πεποίθηση του προπάππου της Sigmund Freud ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ασυνείδητες σκέψεις, συναισθήματα, επιθυμίες και αναμνήσεις, αποτυπώνεται στην αίσθηση του αυθορμητισμού των ρούχων της. Τα θεμέλια της καριέρας της Bella στη μόδα τέθηκαν δουλεύοντας για τη Vivienne Westwood τη δεκαετία του 1980, πρώτα στο θρυλικό της κατάστημα Seditionaries ως έφηβη- και μερικά χρόνια αργότερα για να γίνει βοηθός της Westwood λίγο πριν δημιουργήσει τη δική της εταιρεία.
Τα ρούχα της Bella Freud έχουν μια ρευστότητα- η ευκολία και η ευελιξία τους είναι μία στρατιγική απόφαση- η σχεδιάστρια δεν θέλει τα ρούχα να εξουσιάζουν εκείνον που τα φοράει, αλλά να αναδεικνύουν τα πιο φωτεινά του σημεία. Χαρακτηριστικά είναι τα πλεκτά της αλλά και τα T-shirts με τσιτάτα όπως "Ginsberg is God - Godard is Dog” και στίχους από τραγούδια που πλέον ανήκουν στο συλλογικό θυμικό, όπως "Love will tear us appart”, αλλά και τα tailored κοστούμια της από βελούδο, κοτλέ και σατέν με τα χαρακτηριστικά flaired παντελόνια, εμπνευσμένα από την παράδοση της Savile Row, το Studio 54 και τους popstars των 70's.
Οι νευρώσεις των ποπ ειδώλων
Αυτή η γραμμή που έγινε σήμα κατατεθέν της Bella συγκίνησε τον Nick Cave, ο οποίος τα τελευταία οκτώ χρόνια της έχει εμπιστευτεί αποκλειστικά την κατασκευή των κοστουμιών του. Η αναφορά δεν είναι τυχαία. Ο Nick Cave είναι ένας από τους καλεσμένους του vidcast "Fashion Neurosis”. Ενώ είναι ξαπλωμένος στον καναπέ, η Bella Freud τον ρωτά με την ήρεμη φωνή της τι φοράει σήμερα. Αυτή η φαινομενικά απλή ερώτηση, γίνεται το εφαλτήριο για την αποκάλυψη μιας ενδιαφέρουσας ιστορίας από τα παιδικά χρόνια του Cave.
Η αγάπη του Αυστραλού μουσικού για τα flaired παντελόνια, ακριβώς σαν αυτά που σχεδιάζει η Bella Freud είναι έκδηλη. Στην ηλικία των 11 βλέπει σε μία βιτρίνα ένα μάλλινο flaired παντελόνι και εκλιπαρεί τη μητέρα του να του πάρει. Ως το τρίτο στη σειρά αγόρι μιας οικογένειας χωρίς οικονομική άνεση, σπάνια είχε κάτι ολότελα δικό του. Έπαιρνε τα ρούχα των μεγαλύτερων αδερφών του όταν δεν τους έκαναν πια. Χρειάστηκε μεγάλη μαεστρία για πείσει τη μητέρα του να πραγματοποιήσει αυτή τη φαινομενικά περιττή αγορά, όμως τα καταφέρνει, και επιλέγει να το φορέσει σε μία σχολική χοροεσπερίδα.
Όμως το μάλλινο αυτό παντελόνι τον φαγουρίζει τρομερά. Ο 11χρονoς Cave έχει μία φαεινή ιδέα, να φορέσει από μέσα το καλσόν της μικρότερης αδερφής του για να προστατεύσει τα πόδια του από τον ανελέητο κνησμό. Κάνει όμως και ένα ολέθριο λάθος. Το εκμυστηρεύεται στον κολλητό του. Εκείνος με τη σειρά του το λέει σε έναν άλλο φίλο και η πληροφορία φτάνει στους τραμπούκους του σχολειού που τον ακολουθούν στις τουαλέτες και προσπαθούν να του κατεβάσουν το παντελόνι για να διαπιστώσουν αν όντως ο συμμαθητής τους φοράει κοριτσίστικο καλσόν. Εκεί ακριβώς έγκειται η ουσία του "Fashion Neurosis” στη βαθύτερη σχέση που αναπτύσσουμε με τα ρούχα, με το σώμα μας, το πώς η αλληλεπίδραση αυτών των δύο καθορίζει την αντίληψή μας για τον εαυτό μας.
Στον καναπέ δεν θα μπορούσε να μην ξαπλώσει και η Kate Moss που μοιράστηκε μία βαθιά φιλία, πέρα από τη σχέση μούσας - καλλιτέχνη, με τον ζωγράφο πατέρα της, η οποία έχει καταγραφεί σε ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ που αναμένεται να κυκλοφορήσει φέτος. Εκεί το μοντέλο μίλησε εκτενώς για την περίφημη φωτογράφιση του "The Face” από τη φωτογράφο Corinne Day στην οποία η Moss έπρεπε να ποζάρει τόπλες.
"Ήμουν 15 και ήμουν τόπλες σε ένα περιοδικό ενώ ήμουν ακόμα στο σχολείο... Μου είπαν ότι αν δεν το κάνω δεν θα κλείσω επόμενη δουλειά, έτσι κλειδώθηκα στο μπάνιο και έκλαψα μέχρι να το ξεπεράσω και να βγω και να το καταφέρω. Δεν ήθελα πραγματικά να το κάνω”, θα πει ειλικρινά. Το συγκεκριμένο περιοδικό δεν πουλήθηκε ιδιαίτερα στην πόλη που μεγάλωσε, έτσι μάλλον δεν το είδε κανείς, όμως μαθεύτηκε ως κουτσομπολιό "Έκαναν πλάκα στον αδελφό μου, 'Ω, η αδελφή σου έχει βγάλει τα βυζιά της έξω'. Πιθανότατα υπέφερε περισσότερο από εμένα γι' αυτό”, καταλήγει το μοντέλο.
Στα 17 μέχρι στιγμής επεισόδια του Fashion Neurosis έχουν ξαπλώσει στον καναπέ της Bella, μεταξύ άλλων, η Cate Blanchett, ο Johnathan Anderson, η Daphne Guiness, ο Rick Owens, η Kim Gordon, ο Eric Cantona, η Courtney Cox και ο Stefano Pilati. Όλες οι συζητήσεις είναι μία προς μία χαλαρωτικές, διδακτικές και κυρίως θεραπευτικές.
Μπορεί να είναι στο DNA της Bella Freud να κάνει τους ανθρώπους να της ανοίγονται με τόση ευκολία, μπορεί απλώς να εκμεταλλεύεται το οικογενειακό της όνομα. Ένα είναι σίγουρο. Ότι έχει στα χέρια της το πιο σημαντικό εργαλείο που μας ξεκλειδώνει όλους μαγικά, τη μόδα. Γιατί το τι φοράμε είναι ταυτόχρονα μια καθημερινή ανάγκη και τρόπος επικοινωνίας. Ασπίδα και έκθεση. Συναίσθημα και πρακτικότητα. Δημιουργικότητα ή βαρεμάρα. Η μόδα είναι μία γλώσσα που μας επιτρέπει καθημερινά να πούμε μόνο όσα θα λέγαμε στον "καναπέ του ψυχαναλυτή”.