Συνέντευξη με το γνωστό συνθέτη και παραγωγό με αφορμή τις τρεις βραδιές που στήνει στο "Gazarte", ώστε να γνωριστεί "Από Κοντά" με το κοινό.
Έχετε σχεδιάσει τρεις βραδιές "Από Κοντά" για τον φετινό Δεκέμβρη. Τι θα δουν λοιπόν όσοι έρθουν στο "Gazarte" τις Δευτέρες 5, 12 & 19/12;
Έχω κάνει πολύ λίγες συναυλίες –κι αυτές σε εξωτερικό χώρο, καλοκαίρι. Κάτι τέτοιο, όμως, δεν έχω ξαναεπιχειρήσει. Είναι ένας ανεξερεύνητος κόσμος. Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτομαι εδώ και 3 χρόνια, αλλά μεσολάβησε η πανδημία, με αποτέλεσμα το "Gazarte" να μη λειτουργήσει την κεντρική του σκηνή. Τώρα που την ξανάνοιξε, δημιουργήθηκε μια νέα ευκαιρία.
Είμαι πολύ χαρούμενος για τις βραδιές "Από Κοντά", γιατί θέλω να μοιραστώ τα τραγούδια μου με τους ανθρώπους που έρχονται κατά καιρούς και με ρωτάνε πότε θα παίξω τη μουσική μου ή μου λένε "μα δεν σε έχουμε δει ποτέ". Θα βρίσκομαι ασφαλώς ο ίδιος στο πιάνο, πλάι σε εξαιρετικούς σολίστ, ενώ θα τραγουδήσουν ο Κώστας Τριανταφυλλίδης –με τον οποίον συνεργαζόμαστε τα τελευταία χρόνια– και η Μυρτώ Βασιλείου: ένα νέο κορίτσι που θεωρώ αποκάλυψη. Μια πολύ ενδιαφέρουσα φωνή, η οποία διαθέτει κι ένα φως, ως παρουσία.
Στόχος μας είναι, μετά τις 2 με 2,5 ώρες που διαρκεί το πρόγραμμα, να φύγει ο κόσμος με μια αίσθηση ανάτασης. Την έχουμε όλοι ανάγκη.
Πόσο μάλλον τώρα, καθώς πλησιάζει ένας χειμώνας που έχει προβληματίσει πολύ τον κόσμο. Συμμερίζεστε την όλη ανησυχία;
Μας έχουνε τρομάξει. Όμως η μουσική δεν παύει να είναι μια ανάγκη, καθώς διαθέτει τη δύναμη να γλυκαίνει τους ανθρώπους. Έτσι ήταν και στο διάστημα της πανδημίας. Μάλιστα, στο πρόγραμμα που σχεδιάσαμε υπάρχει κι ένας κύκλος 10-12 επιλογών από άλλους συνθέτες, βασισμένος στα όσα αγαπημένα τραγουδούσαμε στα 2 χρόνια της καραντίνας, όταν μαζευόμασταν 4-5 άνθρωποι έχοντας συνάμα και τον φόβο ότι μπορεί να μας πιάσουν! (γέλια)
Μοιάζει απίστευτο τώρα που το κοιτάμε από μια χρονική απόσταση, που παραμένει βέβαια μικρή. Όμως πραγματικά την είχαμε ανάγκη αυτή την επαφή με την τέχνη, με εκείνο που ο Μάνος Χατζιδάκις αποκαλούσε "κοινό μύθο". Και είναι κάτι που δεν υποκαθιστά η τεχνολογία: η επαφή με τον ψηφιακό κόσμο είναι υπέροχη, αλλά μοναχική. Και δεν είμαστε φτιαγμένοι για να απομένουμε μόνοι.
Τον αγαπάτε τον Μάνο Χατζιδάκι;
Όχι απλά τον αγαπώ, θεωρώ μου έχει μάθει και πάρα πολλά πράγματα. Εν αγνοία του, βέβαια. Μάλιστα, όταν έφτιαξα τα πρώτα μου τραγούδια, σε εκείνον ήθελα να τα πάω, για να μου πει μια γνώμη. Όμως δίσταζα. Και, όσο το καθυστερούσα, πέθανε. Κι έμεινα με το ερωτηματικό, γιατί πιστεύω ότι θα με επηρέαζε πολύ η άποψή του –και δεν την έμαθα ποτέ, δυστυχώς.
Δείτε περισσότερα στο athinorama.gr
