Summer loading
Ο Jean Paul Belmondo, ένας από τους πιο διάσημους ηθοποιούς του γαλλικού και παγκόσμιου κινηματογράφου, πέθανε σε ηλικία 87 ετών.
Γεννημένος το 1933, ο ηθοποιός υπέστη εγκεφαλικό το 2001 και έβαλε στην καριέρα του. Ο Belmondo, ο οποίος έχει παίξει σε συνολικά 85 ταινίες, έγινε διάσημος σε όλο τον κόσμο με ταινίες όπως "Borsalino", "Guignolo" και "As de l'As", έλαβε τον βραβείο Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού το 1988 για το "Itinéraire d'un enfant gate" σε σκηνοθεσία Claude Lelouche.
O "γοητετικός άσχημος του γαλλικού κινηματογράφου
Γεννήθηκε στις 9 Απριλίου 1933 στο Νεϊγί-συρ-Σεν, βορειοδυτικά του Παρισιού μέσα σε καλλιτεχνική οικογένεια. Ο πατέρας του, Paul Belmondo, ήταν γλύπτης με ιταλικές ρίζες και η μητέρα ζωγράφος. Ωστόσο, ο μικρός Jean Paul δεν είχε φανερώσει καμία καλλιτεχνική κλίση στα εφηβικά του χρόνια. Αντιθέτως, έδειξε από την αρχή κλίση στoν αθλητισμό. Δεν τα πήγαινε καλά στο σχολείο και το πάθος του σε αυτή την ηλικία ήταν το μποξ και το ποδόσφαιρο.
Αποφάσισε έτσι να γίνει πυγμάχος και στη σύντομη καριέρα του στα ρινγκ ήταν μάλιστα αήττητος. Το ντεμπούτο του το έκανε το 1949 ρίχνοντας νοκάουτ τον αντίπαλό του από τον πρώτο γύρο, αν και την επόμενη κιόλας χρονιά, συνειδητοποιώντας τις θυσίες που έπρεπε να κάνει για να γίνει επαγγελματίας, τα παράτησε.
Τότε στράφηκε στην υποκριτική και έγινε δεκτός στην Εθνική Σχολή Δραματικής Τέχνης του Παρισιού και αποφοιτώντας το 1956 βρήκε αμέσως δουλειά στο σινεμά.
Με ένα τσιγάρο μόνιμα στο στόμα του, ο Jean Paul Belmondo ξεκίνησε την καριέρα του το 1957 παίζοντας μερικά μικρορολάκια σε γαλλικές ταινίες της εποχής και βρέθηκε στην αντίπερα όχθη από τον υπερβολικά όμορφο Alain Delon, με τους κριτικούς να τον χαρακτηρίζουν "γοητευτικά άσχημο" - αν και πολλές θαυμάστριές του και μη, θα διαφωνούσαν με αυτό.
Η πορεία προς τη δόξα
Ο πρώτος του πρωταγωνιστικός ρόλος ήρθε το 1958 με το Les copains du Dimanche και μετά από διάφορες συνεργασίες, όπως με τον σκηνοθέτη Mark Alegre στο "Έγκλημα στην Place Pigalle" (Sois belle et tais-toi, 1958) και το "Τελευταίο Ραντεβού" (Un drôle de Dimanche, 1958), τον Marcel Carne στους "Ζαβολιάρηδες" (Les tricheurs, 1958), αλλά και τον ρόλο του ως Ντ' Αρτανιάν στην τηλεοπτική ταινία "Οι 3 σωματοφύλακες", ήρθε ο ρόλος που θα έκανε το όνομά του γνωστό σε μία ταινία που εκπροσωπούσε το "Νέο κύμα".
Το αναντίρρητο ταλέντο και η χαλαρή κινηματογραφική παρουσία του Belmondo έτυχαν της προσοχής του Jean-Lyc Godard, σε μια ευτυχή συγκυρία που θα απέδιδε σύντομα αριστουργήματα. Ο Godard, που μέχρι τότε είχε σκηνοθετήσει τρεις μικρού μήκους ταινίες, σκηνοθέτησε το 1960 το πασίγνωστο "Με κομμένη την ανάσα" (À bout de soufflé), όπου ο Belmondo πρωταγωνιστεί ως κακοποιός που προσπαθεί να ξεφύγει από την αστυνομία και βρίσκει καταφύγιο σε μία εφήμερη ερωτική σχέση με μία Αμερικανίδα. Ο Belmondo ενσάρκωσε τον χαρακτήρα του με μία ποιητική ελαφρότητα που κανείς Γάλλος ηθοποιός δεν είχε επιδείξει μέχρι τότε.
Ο ρόλος του Μισέλ τον καθιέρωσε ως style-icon και παρ’ όλο που οι ρόλοι που προηγήθηκαν ήταν λιγοστοί και ο ίδιος βρισκόταν μόλις στην αρχή της καριέρας του, η ταινία αυτή τον καθιέρωσε ως "κλασικό". Το "Με κομμένη την ανάσα" εκτόξευσε τη φήμη του Godard και του Belmondo στα ύψη και εγκαινίασε με αριστουργηματικό τρόπο τη νέα σχολή κινηματογραφικής σκέψης που θα έμενε γνωστή ως Nouvelle Vague (Νέο Κύμα). Το γαλλικό σινεμά είχε βρει την απάντησή του στον Αμερικανό James Dean.
Πηγή: thetoc.gr
φωτο: Splash News/Ideal Image
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για Mόδα, Ομορφιά, Συγχρονη Ζωή, Πολιτισμό, Design και Γαστρονομία στο madamefigaro.gr