O διάσημος κινηματογραφιστής πέθανε σε ηλικία 91 ετών.
Μορφή του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, ο Ισπανός κινηματογραφιστής Carlos Saura πέθανε σήμερα σε ηλικία 91 ετών, όπως ανακοίνωσε η ισπανική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Μαζί με τον Pedro Almodovar και τον Luis Buñuel θεωρείται ένας από τους κορυφαίους και πιο γνωστούς Ισπανούς κινηματογραφιστές.
"Η Ακαδημία κινηματογράφου ανακοινώνει με βαθύτατη λύπη τον θάνατο του Carlos Saura, ενός από τους θεμελιωτές κινηματογραφιστές στην ιστορία του ισπανικού κινηματογράφου, που πέθανε σήμερα στο σπίτι του σε ηλικία 91 ετών, έχοντας δίπλα του τους αγαπημένους του", ανακοίνωσε η ακαδημία στο Twitter.
Ο Carlos Saura είναι γνωστός για το κινηματογραφικό του ύφος και την αγάπη του για τις τραγικές ιστορίες καθώς και για την δραματική του τριλογία του βασισμένο στον χορό του φλαμένγκο.
Κάποιες από τις κλασσικές του ταινίες είναι το "Raise Ravens" και η "Deprisa Deprisa" που του χάρισε τη Χρυσή Άρκτο στο φεστιβάλ Βερολίνου.
Το "Cria Cuervos" κέρδισε το βραβείο κριτικών στις Κάννες το 1976.
Η τελευταία του ταινία "Las paredes hablan" (Οι τοίχοι μιλούν), βγήκε στις αίθουσες την Παρασκευή, απόδειξη της ακούραστης δραστηριότητάς του και της αγάπης του για τη δουλειά του έως τις τελευταίες του στιγμές", σημείωσε η ισπανική Ακαδημία.
Ο κινηματογραφιστής επρόκειτο να λάβει ένα τιμητικό Goya αύριο, Σάββατο, κατά τη διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων του ισπανικού κινηματογράφου που διεξάγεται στη Σεβίλλη. Ασφαλώς ένας φόρος τιμής θα αποδοθεί εκεί στη "μνήμη ενός αναντικατάστατου δημιουργού", πρόσθεσε η Ακαδημία.
Η ζωή και το έργο του Κάρλος Σάουρα
Γεννημένος στις 4 Ιανουαρίου του 1932 στην Χουέσκα της βόρειας Ισπανίας από οικογένεια καλλιτεχνών, ο Saura, ο οποίος γύρισε συνολικά σχεδόν 50 ταινίες, απέσπασε την πρώτη του διεθνή αναγνώριση το 1966 στο Βερολίνο (Χρυσή 'Αρκτος για το "Κυνήγι").
Με πλούσιο έργο, ο Suara ήταν ένας κινηματογραφιστής του παιχνιδιού και της φαντασίας, με εκλεπτυσμένη αισθητική και ύφος ταυτόχρονα λυρικό και παραστατικό, εστιάζοντας στην τύχη των πλέον αδυνάτων. Συχνά σκιαγραφούσε χαρακτήρες, που προέρχονταν από την αστική τάξη, βασανισμένους από το παρελθόν τους, να επιπλέουν μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Ωστόσο μετά τον θάνατο του Φράνκο (1975) και τη μετάβαση στη δημοκρατία που ακολούθησε, αυτός ο παθιασμένος με τη μουσική και τον χορό πέρασε σταδιακά σε κάτι άλλο: σε ύμνους αγάπης στο τάνγκο και το φάντο, στο αργεντίνικο φολκλόρ και τη χότα (jota), τον χορό της γενέτειράς του της Αραγονίας, στην όπερα και κυρίως στο αγαπημένο του φλαμένκο, με αποτέλεσμα να γίνει, άθελά του, ένας πρεσβευτής του ισπανικού πολιτισμού.
Παντρεύτηκε αρκετές φορές και έγινε αρκετές φορές πατέρας. Ήταν ζευγάρι κυρίως με την Geraldine Chaplin, τη μούσα του, με την οποία απέκτησε ένα παιδί.
Πηγή: Womantoc.gr
Φωτο: Splash News / Ideal Image
