Ο ιδιοκτήτης του, Αλέξανδρος Γκικόπουλος, μιλά για την επιτυχία του εγχειρήματος και τα πολλά μελλοντικά του βήματα.
Ο πολυτεχνίτης Γκικόπουλος είναι μία larger than life persona, ιδιαίτερα δημοφιλής στα social media αλλά και πολύ πιο πέρα από αυτά. Βλέπεις, αποτέλεσε επί σειρά ετών έναν από τους πιο αγαπητούς και ταλαντούχους bartenders της πόλης, είναι ένας εξαιρετικά αξιόπιστος bar consultant και brand ambassador, μαγειρεύει εκπληκτικά cheeseburgers και γενικότερα ψήνει τα πάντα μαεστρικά, ζωγραφίζει, στέλνει ευχές σαν Confessions Guy του Starfan και προσεχώς θα τον δεις και στην τηλεόραση σε ένα πολύ ευχάριστο concept. Δεν είναι και λίγα.
Εκτός από αυτά, όμως, τον βρίσκεις να φτιάχνει πανέμορφες ανθοδέσμες, να σε καθοδηγεί όσον αφορά τα ρούμια ή ό,τι άλλο θέλεις να πιεις και έχει τις όποιες πληροφορίες χρειάζεται κανείς πριν από την απόκτηση κάποιου "παιχνιδιού".
Έρωτας, σε κάθε πτυχή
Πώς προέκυψε το Polyamorous;
Είναι κάτι που οραματιστήκαμε και φτιάξαμε από την αρχή με τη γυναίκα μου την Ελένη, δίνοντας προσοχή σε όλες τις πτυχές του Polyamorous. Έχει βγει κάτι πραγματικά όμορφο. Νιώθουμε πως οι Αθηναίοι αρχίζουν και παίρνουν πάλι λουλούδια, όχι φυσικά λόγω του μαγαζιού μας, αλλά γενικότερα. Είναι μία συνήθεια που πάντοτε είχε τη γοητεία της. Εμείς τους το υπενθυμίζουμε, με τρόπο άμεσο, ωραίο, οικονομικό και κατανοητό. Μία ωραία ανθοδέσμη κάνει λίγο πιο όμορφη τη ζωή και όλοι χαμογελούν όταν δέχονται μία τέτοια. Όλα για ένα χαμόγελο γίνονται άλλωστε.
Αυτό ισχύει και για τις υπόλοιπες παρεχόμενες υπηρεσίες του Polyamorous, φαντάζομαι.
Σίγουρα!
Το ευρύ κοινό σε γνωρίζει από τα μπαρ. Πώς προέκυψαν στη ζωή σου;
Τυχαία, λόγω ενός φίλου που εργαζόταν ως DJ σε διάφορα μαγαζιά. Κάποια στιγμή ξεκίνησε να δουλεύει και σε ένα μπαρ. Εγώ τον ακολουθούσα στο μπαρ, συνήθως με αρκετές φίλες μας. Ένα βράδυ των Χριστουγέννων του 2004, στην τρυφερή ηλικία των 18 ετών, το εν λόγω μπαρ είχε ανάγκη από προσωπικό. Καμία από τις φίλες μας δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να εργαστεί, οπότε βρέθηκα εγώ –αρχικά στο ρόλο του σερβιτόρου– στο Καλούα, στα Μελίσσια. Για την ιστορία, το μπαρ δεν υπάρχει πια.
Πώς είδες τη σκηνή των μπαρ να αλλάζει όλα αυτά τα χρόνια;
Βρέθηκα στα μπαρ αρχικά όταν φάνηκε κάτι να διαφοροποιείται. Αλλά, κυρίως, πρόλαβα την όλη φάση πάνω στο απόγειό της. Έτρεχα για να πιάσω κι εγώ το κύμα όπως όλοι, πιστεύω πως σε ικανοποιητικό βαθμό τα κατάφερα. Ξέρεις, ήταν η εποχή που όλοι ήταν ενθουσιασμένοι με τους διαγωνισμούς των cocktails, που έψαχναν το διαφορετικό. Άλλοι με τον σωστό τρόπο και άλλοι με τον εύκολο.
Δείτε περισσότερα στο esquire.com.gr
