Λίγο πριν από την πρεμιέρα της ταινίας στις ελληνικές αίθουσες, ο άνθρωπος που συνδέθηκε με την κορυφαία σοπράνο όσο λίγοι, μιλά για τη νέα του δημιουργία αποκλειστικά στο Madamefigaro.gr.
Η Μαρία Κάλλας είναι ακόμη εδώ. Ζει μέσα από το ατσάλινο ταλέντο, το φλεγματικό ταμπεραμέντο, την πυκνή ιδιοσυγκρασία, τον πολιτισμό που κατόρθωσε με μαεστρία να αφήσει στο πέρασμά της από αυτόν τον πλανήτη. 100 χρόνια από τον θάνατό της σπουδαίας ντίβας της μουσικής σκηνής, ορόσημα της μεγάλης της καριέρας συνεχίζουν να εμπνέουν και να διατηρούνται στο προσκήνιο μέσα από τη λεπτομερή δουλειά του Tom Volf. Ένα από αυτά το ιστορικό ντεμπούτο της στη θρυλική Όπερα της πόλης του Φωτός, το οποίο προσθέτει πινελιές χρώματος στο "σώμα" του και μετουσιώνεται σε ένα καλοκουρδισμένα εντυπωσιακό φιλμ διάρκειας 90 λεπτών.
Η ιστορία του Tom Volf, όμως, με την προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας δεν ξεκίνησε εντός του 2023. Για την ακρίβεια, μετρά κάτι περισσότερο από μία δεκαετία από τη στιγμή που το πεπρωμένο εμπιστεύτηκε τον αδαμάντινο χαρακτήρα του σκηνοθέτη, συγγραφέα, παραγωγού, δημιουργού με την ευρύτερη ερμηνεία της έννοιας φέρνοντας τον κοντά στο σύμπαν της παγκόσμιας Μαρίας. Λίγο πριν από την πρεμιέρα της ταινίας "Callas Paris 1958” σε αυστηρά επιλεγμένους κινηματογράφους σε Ελλάδα και Κύπρο, ανήμερα των γενεθλίων της κορυφαίας Ελληνίδας σοπράνο (2 Δεκεμβρίου), ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από κάθε βήμα που σχετίζεται με την εμβληματική σταρ αποκαλύπτει μερικές λεπτομέρειες για τη νέα του παραγωγή στο Madamefigaro.gr και τον Νίκο Κοντομήτρο.
Πότε ήρθες σε επαφή για πρώτη φορά με το έργο και την παρακαταθήκη της Μαρίας Κάλλας;
Όλα ξεκίνησαν πριν από δέκα χρόνια ακριβώς. Εναρκτήρια αφορμή στάθηκε η δημιουργία του πρώτου μου φιλμ "Maria By Callas". Προκειμένου να δημιουργήσω αυτή την ταινία, χρειάστηκε να περάσουν συνολικά πέντε χρόνια, ώστε να βρω και να συγκεντρώσω το αυθεντικό αρχειακό υλικό, να ταξιδέψω και να συνομιλήσω με τους φίλους και τους ανθρώπους του κύκλου της που βρίσκονται εν ζωή, από τους οποίους εκτός από το απαραίτητο υλικό, έλαβα μία πρωτόγνωρη εμπιστοσύνη. Κάπως έτσι, προέκυψε η πρώτη μου ταινία "Maria By Callas", η οποία έκανε παγκόσμιο ντεμπούτο το 2017.
Και αυτή ήταν μόνο η αρχή...
Ακολούθησε το πρώτο μου βιβλίο που φέρει τον τίτλο της ταινίας, το δεύτερο βιβλίο μου από τις εκδόσεις Πατάκης, μία συγκλονιστική έκθεση στο Μονακό, η κινηματογραφική δημιουργία με τη Monica Bellucci, η εμφάνιση στο Ηρώδειο, η Νόρμα. Όλες αυτές τις παραγωγές τις αντιμετωπίζω ως στοιχεία ενός συνολικού project, ως τμήματα μίας ολιστικής προσέγγισης στο έργο και τη ζωή της Μαρίας Κάλλας. Στόχος μου ήταν να τιμήσω σε πρώτο στάδιο το υλικό και τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν από το πρώτο λεπτό, αλλά και να γεννήσω στον κόσμο που σαγηνεύτηκε από την προσωπικότητα και το ταλέντο της Κάλλας μία ρεαλιστική εικόνα του χαρακτήρα και της ύπαρξης της. Να την γνωρίσω σε ανθρώπους της νέας γενιάς που ενδεχομένως να μην την είχαν ανακαλύψει προς το παρόν. Υπό αυτό το πρίσμα, αντιμετωπίζω και τη νέα ταινία, το "Callas Paris 1958".
Πώς προέκυψε η ταινία;
Από τη στιγμή που η ταινία "Maria By Callas" βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες το 2017, όλο και περισσότερα στοιχεία, δεδομένα, κολεξιόν, προσωπικά αντικείμενα περιήλθαν στην οικογένεια του Ιδρύματος "Maria Callas Foundation". Το 2021, λοιπόν, λάβαμε μερικά βίντεο - ντοκουμέντα τα οποία προηγουμένως βρίσκονταν στο σπίτι της. Ανάμεσα σε αυτά, συμπεριλαμβανόταν και το ολιγόλεπτο αρχειακό υλικό από την ιστορική της εμφάνιση στην Όπερα του Παρισιού. Ύστερα από έρευνα στο αρχείο του Ιδρύματος, ανακάλυψα ότι είχαμε στην κατοχή μας μερικά ακόμη αποσπάσματα από εκείνη τη βραδιά. Αποφάσισα, λοιπόν, να ενώσω όλα αυτά τα αυτόνομα στοιχεία και να δημιουργήσω μία ταινία με χρώμα, εξαιρετικό ήχο, 4K εικόνα. Χρειάστηκα δύο ολόκληρα χρόνια για να ολοκληρώσω αυτή τη διαδικασία, όμως, το τελικό αποτέλεσμα νομίζω ότι δικαιώνει τόσο εμένα όσο και την ίδια την Κάλλας.
Ήταν εύκολο να αποκτήσεις πρόσβαση και να συγκεντρώσεις αυτό το αρχειακό υλικό;
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήταν καθόλου εύκολο. Και υπάρχει λόγος. Όταν πήρα την απόφαση να παράξω μία ταινία για τη Μαρία Κάλλας δεν επιθυμούσα να έχει τη μορφή του κλασικού ντοκιμαντέρ στο οποίο φίλοι και συνεργάτες μιλούν απλά για την καλλιτέχνιδα, αλλά μίας νέας ταινίας η οποία να αφηγείται με σεβασμό τον βίο και τη πολιτεία της σπουδαίας ντίβας της μουσικής σκηνής. Ήμουν, όμως, και πολύ τυχερός, διότι οι "κοντινοί" της άνθρωποι με εμπιστεύτηκαν σχεδόν αμέσως αντιλαμβανόμενοι το όραμα, την προσέγγιση και την οπτική που θα ακολουθήσω. Ο σεβασμός νομίζω ότι είναι η λέξη κλειδί. Συνειδητοποίησαν από νωρίς ότι στόχος μου δεν είναι να φέρω στο προσκήνιο σκανδαλώδεις λεπτομέρειες της προσωπικής της ζωής, αλλά να δημιουργήσω ένα όχημα που θα ενώνει το παρελθόν με το παρόν και της γενιές του μέλλοντος. Που θα κρατάει την παρουσία της ζωντανή αιώνια.
Θεωρείς ότι αυτή η εμφάνιση της Μαρίας Κάλλας στην Όπερα του Παρισιού ήταν το highlight της σπουδαίας πορείας που χάραξε;
Νομίζω πως είναι. Πιστεύω ότι ίσως αποτελεί το λεγόμενο κερασάκι στην τούρτα τόσο της επαγγελματικής όσο και της προσωπικής της ζωής. Το 1958 δεν ήταν μία απλή χρονιά για τη Μαρία Κάλλας. Το έτος εκείνο η Κάλλας ενδυνάμωσε τη σχέση με το κοινό της τραγουδώντας σε πολλά διαφορετικά σημεία του πλανήτη, όπως το Covent Garden, την Metropolitan Opera, τη Λισαβόνα, πραγματοποιώντας μία σαρωτική περιοδεία σε Αμερική και Ευρώπη στη σκιά σκανδάλων που ανέκαθεν την ακολουθούσαν.
Η εμφάνιση της στο Παρίσι πραγματοποιήθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά την αιφνίδια απομάκρυνση της από την Metrοpolitan Opera και τη σημαδιακή της συναυλία στο Ντάλας. Ταυτόχρονα, το 1958, η Μαρία Κάλλος έχαιρε της αντιμετώπισης που σήμερα γνωρίζουν οι μεγαλύτερες σταρ παγκοσμίως. Η εμφάνιση της στην πόλη του Φωτός είχε γράψει ιστορία πριν καν λάβει χώρα. Η αναμονή ήταν τεράστια. Από τους δημοσιογράφους, τους συναδέλφους, τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, τη Brigitte Bardon, τον Charlie Chaplin που βρίσκονταν στην αίθουσα εκείνη τη βραδιά. Το Παρίσι ήταν μέχρι εκείνη την ημέρα η μόνη Μητρόπολη της Τέχνης που δεν είχε τραγουδήσει.
Η σχέση της όμως με τη Γαλλία υπήρξε ανέκαθεν δυνατή...
Πράγματι. Αυτό επιβεβαιώνει και η μελλοντική της απόφαση να περάσει τα τελευταία της δεκαπέντε χρόνια στη Γαλλία. Το κοινό στην Παρίσι την λάτρευε και την θαύμαζε ως καλλιτέχνιδα. Για αυτό, και ήθελε να είναι καλύτερη από ποτέ. Παράλληλα, η εμφάνιση της ήταν προγραμματισμένη να μεταδοθεί παγκοσμίως πραγματοποιώντας ένα – για τα δεδομένα της εποχής (σ.σ. 1958) – τεχνολογικό θαύμα εξαιρετικού ήχου. Ήθελε να εγκαθιδρύσει τη φήμη της η κορυφαία όλων. Για αυτό, και ερμήνευσε σε ένα μόνο βράδυ και τις τρεις σπουδαίες Άριες της καριέρας της δημιουργώντας ένα σπουδαίο μουσικό και θεατρικό κράμα. Και τα κατάφερε.
Η ταινία "Callas Paris 1958" θα προβληθεί στις 2 και 3 Δεκεμβρίου στα Village Cinemas στο The Mall Athens, στο Παγκράτι και στου Ρέντη.
