Το κλασικό και αγαπημένο all- day στέκι της πλατείας Καρύτση κρύβει τις πιο γευστικές εκπλήξεις
Μπορεί η κρίση να έχει επηρεάσει αμέτρητες πτυχές της ζωής και της καθημερινότητάς μας στην πόλη, αλλά ευτυχώς, η Αθήνα μπορεί ακόμα να καυχιέται για τα βραδινά στέκια που έχουν γίνει σημείο αναφοράς των κατοίκων της και διατηρούν το κλίμα και την feelgood ατμόσφαιρα στην οποία όλοι, πάντα επιστρέφουμε.
Ανεξάρτητα από τα "hot” μαγαζιά της κάθε σεζόν, που όλοι, λίγο- πολύ επισκεπτόμαστε, υπάρχουν αυτά τα μέρη που αποτελούν σταθερή αξία στις εξόδους μας, χρόνια τώρα. Ένα από αυτά είναι και το Pairidaeza, όπου έχουμε πιει αμέτρητους καφέδες που στην πορεία έγιναν μπύρες και cocktails, έχουμε χορέψει και τραγουδήσει, έχουμε τσακωθεί και τα έχουμε ξαναβρεί, έχουμε πετύχει αγαπημένους και αντίζηλους, έχουμε ξενυχτήσει και το έχουμε "κλείσει” τα ξημερώματα, για να βρεθούμε, μερικές ώρες μετά, ξανά εκεί για τον πρώτο καφέ της ημέρας.
Όλα αυτά, και η περιέργειά μου με οδήγησαν, ένα πολύ βροχερό Σάββατο μεσημέρι, ξανά στο Pairidaeza για έναν καφέ που εξελίχθηκε σε αναπάντεχα ευχάριστη γαστρονομική εμπειρία. "Θέλεις να δοκιμάσεις το νέο μενού;”, με ρώτησε ο Νίκος- ένα από τα παιδιά που έχουν το μαγαζί και φροντίζουν να νιώθεις σαν στο σπίτι σου. Φυσικά η περιέργεια (και η πείνα) μου δεν θα με άφηναν να φύγω από το μαγαζί χωρίς να έχω μία άποψη για τις επιλογές φαγητού που προσφέρει και, κάπως έτσι, ζήτησα έναν κατάλογο για να δω -καταρχήν- τα νέα πιάτα του.
Ίσως έχει κάποιο νόημα να πω, στο σημείο αυτό, ότι είχα δοκιμάσει και στο παρελθόν την κουζίνα του Pairidaeza, η οποία όντως προσέφερε φαγητό (φρεσκοκομμένες σαλάτες, νόστιμα σάντουιτς και μία ενδιαφέρουσα πλην κλασική pasta), ποιοτικό μεν, όχι ιδιαίτερα πρωτότυπο δε- έβρισκες, με άλλα λόγια, πάνω- κάτω την νοστιμότερη δυνατή εκδοχή των πιάτων που βρίσκεις στα περισσότερα all day bars αυτής της πόλης. Κάτι τέτοιο περίμενα να βρω, παίρνοντας στα χέρια μου το μενού των νέων πιάτων, και μπορώ να σού πω ότι ήταν από τις φορές που χάρηκα που διαψεύστηκα.
Επηρεασμένες από την ασιατική κουζίνα, οι προτάσεις του Pairidaeza είναι ενδιαφέρουσες, γευστικές και -σημαντικό- budget- friendly. Απολαύσαμε τα Kushiyaki (άψογα ψημένα, ζουμερά κομμάτια περασμένα σε ξυλάκι) σολωμού, με σάλτσα Unagi και νόστιμο ρύζι ατμού, το Yakitori κοτόπουλου με πράσινη σαλάτα, το τίμιο (χωρίς πολλά συστατικά, σάλτσες και συνοδευτικά, για να αρέσει σε όλους) burger, που κάθε μαγαζί που σέβεται τον εαυτό του σερβίρει, αυτή την περίοδο και -το προσωπικό μου αγαπημένο πιάτο- τις γαρίδες Panko (deep fried σε κρούστα) με υπέροχη, καυτερή μαγιονέζα chili. Με το φαγητό μας απολαύσαμε και την so-hot-right-now, premium ροζ λεμονάδα της 3Cents που επίσης βρίσκει κανείς στο Pairidaeza ενώ, στο τέλος του ιδιότυπου, αναπάντεχου γεύματος, στο τραπέζι μας έφτασε μία τάρτα gianduja που συνόδευσα άψογα τον καφέ μας.
Ναι, η επαγγελματική διαστροφή, η αγάπη μου για το φαγητό αλλά και η περηφάνια του Νίκου για το νέο μενού του μαγαζιού του με έκαναν να κάνω τις finger food επιλογές κανονικό, πλήρες γεύμα, και δεν το μετάνιωσα στιγμή. Φυσικά, αν δεν μοιράζεσαι την πείνα ή την αγάπη μου για το φαγητό, μπορείς να απολαύσεις το προσεγμένο μενού του Pairidaeza ως είθισται: νόστιμες, ενδιαφέρουσες επιλογές τέλειες για τις στιγμές που θέλεις κάτι για να συνοδεύσεις το ποτό σου ή να μοιραστείς με την παρέα σου, στην trademark, ξύλινη μπάρα του, στα cozy τραπέζια και, τώρα που άνοιξε ο καιρός, έξω, απολαμβάνοντας τη δροσιά και την ατμόσφαιρα στα τραπεζάκια της πλατείας Καρύτση.
Παρότι finger food, όμως, θέλω να πω ότι μιλάμε για προτάσεις που στέκονται αντάξιες των προσδοκιών που σού δημιουργεί ένα μαγαζί στο οποίο πάντα, ότι μέρα και ώρα κι αν είναι, επιστρέφεις πάντα ευχάριστα. Ένα μαγαζί- εγγύηση. Μέχρι την επόμενη φορά, λοιπόν.
