Σε μία καθημερινότητα που αναδομείται on repeat, υπάρχουν μερικά σταθερά ραντεβού. Παντός καιρού. Το ραντεβού μας με τον πολιτισμό, την τέχνη, τη γεύση, το design, την αισθητική. Τη συνάντηση με το #theaftertaste, το οποίο κάθε εβδομάδα ξεχωρίζει τα καλύτερα από όσα συμβαίνουν στην πόλη που δεν σταματά να (ανα)γεννάται μέσα από την ύπαρξη της.
Είδαμε:
Τον Σάκη να μετατρέπει το athenian nightlife σε δικό του playground. Είχα αρκετό καιρό να δω τον Σάκη Ρουβά επί σκηνής. Ίσως, αυτή η αποχή μου από την εγχώρια ζωντανή μουσική πραγματικότητα να με βοήθησε να επιβεβαιώσω για ακόμα μία φορά ότι ο Έλληνας σταρ δεν θεωρείται τυχαία ο κορυφαίος του είδους του. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα συστατικά του performance κοκτέιλ που σερβίρει δεν είναι άξια από μόνα τους. Η ενέργεια του είναι μεταδοτική, η διάθεση του ξεκάθαρα στα ύψη, η ικανότητα του στον χορό και τον συγχρονισμό με τη ζωντανή του ερμηνεία συνθέτουν ένα case study λουσμένο από φως και μία αυτόφωτη λάμψη που τελικά αν δεν γεννηθείς με εκείνη, δεν αποκτάς στη συνέχεια.
Αυτές είναι μόλις μερικές από τις σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό μου όσο παρατηρούσα – εννοείται ότι χρειάστηκε λίγα δευτερόλεπτα για να μας παρασύρει στον ρυθμό των διαχρονικών επιτυχιών του – τον Σάκη Ρουβά να φωνάζει "Και σε θέλω" και να εκμυστηρεύεται πως "ήρθες απ' το πουθενά, όλα έμοιαζαν χαμένα και τα άλλαξες" σε ένα ultra high energy show στη σκηνή των Beauty Stars 2024, των ετήσιων βραβείων ομορφιάς της Madame Figaro. Επτά μήνες μετά, ο μοναδικός σταρ σπάει τα στεγανά του χρόνου και παραδίδει μία από τις καλύτερες pop ερμηνείες της μακράς – πλέον – πορείας του κάθε Σάββατο και Κυριακή (από νωρίς) στο Cabaret Athens. Έναν new age χώρο αθηναϊκού lifestyle με μοντέρνα αισθητική, εντυπωσιακή designάτη πρόταση – το να μιλήσουμε για τη σκάλα με τους σύγχρονους κάπως industrial λαμπτήρες που να σε οδηγούν στην κύρια σκηνή είναι περιττό, αφού πρωταγωνιστούν κάθε Σαββατοκύριακο στα SoMe που καθείς από εμάς εμπιστεύεται για την e-κόνα του.
Δημιουργώντας μία ενδιαφέρουσα σύνθεση από χορευτικές επιτυχίες σε αρμονική εναλλαγή με ρομαντικές (Σε έχω ερωτευτεί, Εσένα Θέλω) στιγμές, ο Σάκης Ρουβάς δεν επαναπαύεται στα δικά του hits, αλλά κινείται και σε μονοπάτια άλλων συναδέλφων του όταν η ώρα είναι περασμένη και το κοινό του αναζητά μία ακόμη έκπληξη. Από εκείνες που ο ίδιος μέσα στα χρόνια μας έχει συνηθίσει μένοντας πάντα πιστός στο pop μονοπάτι που (τον) αγκάλιασε όπως κανένας άλλος. Είναι οι κινήσεις, η σταθερή φωνή του, η ερμηνεία του που κάπως όλα τα χωρά, ο σωστός βηματισμός πάνω και κάτω από τη σκηνή και – φυσικά – το star quality του κοινά αποδεκτού σταρ που μετατρέπει το Cabaret Athens στο πρωτοχρονιάτικο μας ραντεβού (31/12 και ανήμερα, η διεύθυνση είναι φυσικά ζωντανή, για να υποδεχθεί με την πρέπουσα διάθεση τη νέα, πολλά υποσχόμενη χρονιά). Άλλωστε, στο καλλιτεχνικό σύμπαν του Σάκη Ρουβά, όλα γύρω μας γυρίζουν.
Δοκιμάσαμε:
Το comfy cool μενού του Nido. Μου αρέσουν οι διευθύνσεις που εναρμονίζονται με την ιδιοσυγκρασία μου. Που καταφέρνουν να συγχρονιστούν με τη διάθεσή μου την εκάστοτε στιγμή. Σαν μία ιδιαίτερη ένωση η οποία υπογράφεται από εξαιρετική γεύση και σωστό οινικό pairing. Το απόγευμα προς βράδυ που πέρασα την πόρτα του Nido – επί της Λεβέντη στο Κολωνάκι, 5 στον αριθμό – είχα ανάγκη από ένα cool after office spot που θα ευχαριστήσει τον ουρανίσκο και θα λειάνει τις γωνίες οι οποίες είχαν αρχίσει να αναπτύσσονται εντός του εγκεφάλου μου μετά από μία εξουθενωτική ημέρα στη δουλειά. Δεν θα μπορούσα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή.
Με ατμόσφαιρα μελωδική – σαν εκείνη που τα listening bars συνθέτουν στο Λονδίνο και τη Λισαβόνα, speakeasy φωτισμό με τις led νότες να δυναμιτίζουν στον σωστό βαθμό τη χαλαρή διάθεση που επικρατούσε στο τραπέζι – σαν τα στέκια τα οποία κυκλώνουν με την παρουσία τους τον Πύργο του Άιφελ και την πόλη του Φωτός, soft αλέγκρα διάθεση με μία spicy πινελιά – γιατί τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτή, το παιδί που η ομάδα του Simul (Αλεξάνδρα Γασπαρινάτου, ο Γιώργος Γασπαρινάτος, ο sommelier Τριαντάφυλλος Λούζης και ο βραβευμένος σεφ Νίκος Θωμάς) έφερε στον κόσμο πριν από ενάμιση χρόνο εκπέμπει good vibes, σερβίρει funky bites και ολοκληρώνει την εμπειρία με enjoyable wines. Κάτι, το οποίο σιγοψιθυρίζει στο αυτί η χαρακτηριστική yellow πινακίδα στον τοίχο.
Το σκηνικό είναι απολαυστικό. Ο φωτισμός της σάλας χαμηλός, η μουσική στη σωστή ένταση, τα stools σε αρμονική συνύπαρξη με τους φιλόξενους δερμάτινους καναπέδες, το πρώτο κρασί που έρχεται στο τραπέζι ως welcome drink με την κατάλληλη υφή. Όπως και το ίδιο το μενού που ο Νίκος Θωμάς ενορχηστρώνει με to share λογική εντός της κουζίνας μίας διεύθυνσης που επαναπροσδιορίζει τον όρο του bar dining. Είναι ο ευφυής τρόπος διαχείρισης που κάνει τις πρώτες ύλες να διατηρούν την εξαιρετική προέλευση, ξεφεύγοντας από την απλότητα που θετικά τις χαρακτηρίζει. Στο Nido δεν θα φας σύνθετες συνταγές με συστατικά που δεν γνωρίζεις, αλλά πρώτες ύλες αλλιώτικα δεμένες – όπως εκείνη η ένωση που σου περιέγραψα ότι αισθάνθηκα στις αρχικές γραμμές αυτού του κειμένου.
Στα highlights της κάρτας, το αριστουργηματικό κουνουπίδι με vinaigrette από kombu- wasabi, και φιστίκι Αιγίνης και ιδανική τραγανότητα, αλλά και το εθιστικό μπρόκολο tempura με πράσινο κάρι κι αμύγδαλο – δύο πιάτα με βασικά υλικά που συνήθως παραλείπω να γευτώ, αλλά στο Nido αποκτούν μία τσαχπίνικη, θελκτική επίγευση. Στο ίδιο μήκος κύματος, η τραγανή πολέντα με παρμεζάνα και τρούφα επί της κεφαλής, αλλά και το αδερφάκι της – η τερίνα πατάτας που στο σώμα της χωρά ακόμα και κρόκου αυγού (!). Το καλαμάρι πρωταγωνιστεί στο τερέν του κυρίως με το kimchi beurre blanc να του προσδίδει μία μεταξένια διάσταση και το crumble chorizo spicy νότες σε πλήρη ισορροπία, όσο το Nido Fried Chicken πηγαίνει το τηγανιτό κοτόπουλο στο επόμενο στάδιο χάρη στο γαλάκτωμα εστραγκόν που τόσο γλυκά το "ντύνει".
Μιας κι αναφέρθηκα στα γλυκά, το half baked cookie με αλμυρή καραμέλα και το βάσκικο cheesecake σού κλείνουν το μάτι για το γευστικό φινάλε της βραδιάς σου. Φυσικά, δεν αποχωρείς από τη value for money "φωλιά" του Κολωνακίου χωρίς να εμπιστευτείς τον sommelier Τριαντάφυλλο Λούζη για το ποιες από τις 80 ετικέτες που διατίθενται ταιριάζουν περισσότερο στη δική σου γευστική προσωπικότητα και να ανανεώσεις το ραντεβού σου. Let the music play!
Ακούσαμε:
Την ανερχόμενη Alexandra Sietti. Θεωρώ τη λέξη ανακαλύψαμε υπερβολικά βαρυσήμαντη. Για αυτό, και θα προτιμήσω να εκμυστηρευτώ ότι η Alexandra Sieti υπήρξε ίσως η πιο ευχάριστη μουσική αποκάλυψη του τελευταίου μήνα της χρονιάς. Είχα δει το όνομά της έξω από τον Σταυρό του Νότου. Η ζωή, όμως, τα έφερε με τέτοιον τρόπο ώστε η πρώτη μας "συνάντηση" να γίνει στα προτεινόμενα του Spotify. Με εντόπισαν σωστά.
Νέα, με διάθεση να περπατήσει στο δικό της μουσικό μονοπάτι και να το ακολουθήσει με συνέπεια, η ιδιοσυγκρασία της Αλεξάνδρας Σιετή, όπως γράφεται τη στιγμή που το ταλέντο της φωνής της συναντά τις νότες του πενταγράμμου, είναι ένα ενδιαφέρον κράμα από soul, funky, jazz επιλογές. Σαν οι Beatles να συναντούν την Aretha Franklin σε μία ξεκάθαρα σημερινή εκδοχή η οποία δεν μιμείται, αλλά εμπνέεται για να συνεχίσει να εμπνέει. Μία διαφορετική, ειλικρινής persona στην εγχώρια μουσική σκηνή που τραγουδά her way. Δεν ξέρω αν ο δικός της χειμώνας ήταν lonely, όπως τραγουδά στο νέο της single, Winter, πάντως κρύος ήταν για όλους μας. Την εξερευνάς με ένα κλικ εδώ.
Κάνουμε book in για το πρώτο brunch της νέας χρονιάς:
Στο New Hotel. Το να απολαμβάνεις το πρώτο brunch του νέου έτους – μία ιεροτελεστία, στην οποία τα τελευταία χρόνια ενδίδουν όλο και περισσότεροι – ανάμεσα σε σπάνια έργα τέχνης τοποθετημένα σε ένα περιβάλλον αστικής όασης είναι από μόνο του ένα σωστό καλωσόρισμα στα καινούρια που το 2025 θα φέρει. Το γραφείο Manhattan Projects έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Στο ανανεωμένο lobby του η πανταχού παρούσα βλάστηση και τα δυναμικά floral patterns φέρουν έναν αέρα φυσιολατρίας στο κέντρο της Αθήνας με την καλλιτεχνική φύση να είναι εκείνη που ανθίζεις μέσα από αρτιστίκ δημιουργίες που πρώτα θαυμάζεις, στη συνέχεια φωτογραφίζεις και τέλος προσπαθείς να μάθεις περισσότερο για τους καλλιτέχνες που τις υπογράφουν.
Όλα αυτά όσο ο executive chef Μπάμπης Κουντούρης συνθέτει ένα ελληνόστροφο μενού με διεθνείς πινελιές, το οποίο ταιριάζει τόσο στην πρωινή όσο και στη μεσημβρινή διάθεση. Η φρουτάλια, η Κυκλαδίτικη ομελέτα, αγκαλιάζει τον τυρένιο χαρακτήρα του Σαν Μιχάλη από τη Σύρο, όσο τα φρεσκοψημένα viennoiseries συνοδεύουν ιδανικά τον καφέ ή το τσάι σου. Το steak sandwich είναι ένα μικρό έπος που απολαμβάνεις αργά, όπως και τα γλυκά που ικανοποιούν ακόμα και τους λάτρεις του αλμυρού. Ανήμερα Πρωτοχρονιάς, σερβίρεται εντυπωσιακός lunch μπουφές στo Lobby Bar αλλά και ξεχωριστές επιλογές to share στο Art Lounge, με στόχο να φέρουν φίλους και αγαπημένους γύρω από το festive τραπέζι για τις πιο νόστιμα ξεχωριστές και απολαυστικά ξέγνοιαστες στιγμές των γιορτών με τη μουσική συνοδεία DJ. Περισσότερα μαθαίνεις εδώ.
