Εθισμοί, σεξ, καταγγελίες για κακοποίηση, μυστήριοι θάνατοι, σχέσεις συμφέροντος, πλούτος και μοναξιά στο νέο ντοκιμαντέρ του Netflix.
Την Τρίτη 17 Μαΐου έκανε πρεμιέρα στο Netflix το νέο ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Anna Nicole Smith, του ξανθού κοριτσιού που τη θυμόμαστε ως μια από τις πιο σέξι pop φιγούρες των 90ς, κυρίως λόγω της ασπρόμαυρης διαφημιστικής καμπάνιας της Guess.
Το "Anna Nicole Smith, You don 't know me”, όπως εύγλωττα τιτλοφορείται το ντοκιμαντέρ του Netflix αφηγείται την ιστορία της με αρκετές λεπτομέρειες -άλλωστε διαρκεί σχεδόν δύο ώρες. Ξεκινάει από την μικρή επαρχιακή πόλη όπου μεγάλωσε, την απουσία πατρικής φιγούρας και την επίμονη αναζήτησή της και περνάει στην εγκατάλειψη του σχολείου κατά την εφηβεία, τον γάμο στα 17 με έναν 16χρονο, την μητρότητα πριν κλείσει καν τα 18, τα στριπ κλαμπ και τα "άγρια μπλεξίματα” -όπως τα αφηγείται η συνάδελφος, συγκάτοικος, φίλη και μετέπειτα ερωμένη της, Missy-, μέχρι τα εξώφυλλα στο Playboy, την καμπάνια της Guess, τον γάμο με έναν άντρα πάνω από 60 χρόνια μεγαλύτερό της, τους εθισμούς, τη συνάντηση με τον πατέρα και την κακοποιητική τροπή που αυτή πήρε, τον θάνατο του πρωτότοκου παιδιού της μόλις μετά τη γέννηση της κόρης της, τα χρήματα, τα χρήματα, τα χρήματα.
Σε αντίθεση με προηγούμενα ντοκιμαντέρ του Netflix για γυναίκες που σημάδεψαν την σύγχρονη ποπ κουλτούρα όπως το "Britney vs Spears” που αναφέρεται στον δικαστικό αγώνα της διάσημης τραγουδίστριας η οποία εν τέλει δικαιώθηκε, και το "Pamela, a love story” το οποίο εστιάζει στο πώς ένα sex tape που κυκλοφόρησε χωρίς τη συναίνεση των συμμετεχόντων και προκάλεσε πλήγμα στην Pamela Anderson, το "Anna Nicole Smith, You don 't know me” δεν ανήκει στην κατηγορία "αποκατάστασης της δημόσιας εικόνας" γυναικών που ενώ φαινομενικά παίζουν στην κατηγορία "όλα τα έχουν σε αυτή τη ζωή” στην ουσία βρέθηκαν θύματα ενός συστήματος που τις ξεζούμιζε οικονομικά και συναισθηματικά, τις εξέθετε και τις εξευτέλιζε μέσω των κίτρινων media.
Στο "Anna Nicole Smith, You don 't know me” δεν έρχεται καμία δικαίωση. Η φίλη της Missy λέει ότι ενώ ο σχεδόν 90χρονος δισεκατομμυριούχος J. Howard Marshall της είχε επανειλημμένα κάνει πρόταση γάμου η Smith αρνούνταν για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να γίνει αρκετά διάσημη ώστε να μη χαρακτηριστεί προικοθήρας, χαρακτηρισμό που τελικά ποτέ δεν απέφυγε. Λίγο αργότερα η ίδια φίλη λέει ότι ο χαρακτήρας της άλλαξε δραματικά με τον εθισμό στα χάπια. "...Κι εγώ πλέον ανησυχώ για την ψυχική της κατάσταση, επειδή αρχίζω να παρατηρώ αλλαγές στη συμπεριφορά της. Φτάνει σε σημείο να μη νιώθει πια ευγνώμων στον κύριο Μάρσαλ. Τώρα του φέρεται λες και είναι ΑΤΜ. Της δίνει την προσωπική του πιστωτική, που έχει ένα τεράστιο όριο. Κι εκείνη το εξαντλεί... Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι η παρουσία μου δεν την ωφελούσε πια. Δεν μπορούσα να κάνω κάτι γι' αυτό. Είναι σαν να κοπανιέσαι στον τοίχο. Βλέπεις αυτή που αγαπάς να μεταμορφώνεται σε ένα εγωκεντρικό τέρας. Και πλέον είναι ναρκομανής, είναι σίγουρο. Παίρνει πολλά ναρκωτικά. Έκανα ό,τι μπορούσα για να τη βοηθήσω, κι εκείνη δεν εκτιμούσε τίποτα. Μετά από όσα είχαμε περάσει, από όσα τη βοήθησα να κάνει, τα μυστικά που είχα φυλάξει, πληγώθηκα πολύ. Η φίλη που μ' αγαπούσε δεν υπήρχε πια. Δεν υπήρχε συμπόνια, εκείνη η γυναίκα δεν ένιωθε πια τίποτα για μένα. Οπότε, τα παράτησα”.
Μια από τις πιο αποκαλυπτικές σκηνές έρχεται προς το τέλος της ταινίας. Η Anna Nicole Smith σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις, πριν από τον θάνατό της, μιλάει για πρώτη φορά δημόσια για τα παιδικά της χρόνια και λέει "Κατ' αρχάς δεν είναι η μητέρα μου. Είναι απλώς η φυσική μου μητέρα. Έφυγα απ' το σπίτι όταν ήμουν 15 ετών. Τι έκανε για μένα; Θέλετε να μάθετε πώς ήταν η παιδική μου ηλικία; Οι ξυλοδαρμοί, τα μαστιγώματα, ο βιασμός. Αυτή είναι η μητέρα μου. Αυτή είναι η μαμά μου. Μια σκύλα”. Η φίλη της Missy παρεμβάλλεται για άλλη μια φορά στην αφήγηση και για όσα καταγγέλει η Smith λέει "Σοκαρίστηκα επειδή ήξερα ότι δεν μίλαγε για τα δικά της παιδικά χρόνια. Μιλούσε για τα δικά μου. Αυτά είχαν συμβεί σε μένα. Αυτά της τα είχα πει εγώ. Ο μόνος που προσπαθούσε να τη σώσει ήταν η μητέρα της,ξανά και ξανά”. Αλλά και ο αδερφός της Smith αντικρούει τις κατηγορίες λέγοντας ότι η μητέρα τους δεν τους κακοποιούσε, αντιθέτως ήταν πολύ στοργική και "νοιάζονταν η μία την άλλη”. Εκεί ακούγεται και η φωνή της μητέρας της -η οποία έφυγε από τη ζωή το 2018- να λέει πώς δεν μεγάλωσε τα παιδιά της φτωχικά, ζούσαν σε μια μέτρια οικογένεια κι ότι όταν κάποια στιγμή ρώτησε την κόρη της γιατί λέει ψέματα για αυτήν εκείνη απάντησε "Μητέρα, μακάρι να μπορούσες να καταλάβεις ότι βγάζω περισσότερα λεφτά λέγοντας θλιβερές ιστορίες απ' ότι λέγοντας καλές ιστορίες. Μην με παρεξηγείς. Βγάζω λεφτά όποτε αναφέρεται το όνομά μου. Όποτε το όνομά μου γράφεται κάπου. Στην εφημερίδα, στην τηλεόραση, στις ειδήσεις, δεν έχει σημασία. Αν αναφέρεται το όνομά μου βγάζω λεφτά. Αυτός είναι ο σκοπός μου στη ζωή. Να βγάζω λεφτά. Αν είναι όμως άσχημο, αν είναι κάτι πραγματικά άσχημο, βγάζω 50 φορές πιο πολλά λεφτά από το αν είναι κάτι καλό”.
Η μητέρα της ισχυρίζεται ότι τη ρώτησε "Δεν θέλεις οι άνθρωποι να σκέφτονται καλά πράγματα για σένα;” και η Anna Nicole Smith απάντησε "Όχι, αν τα άσχημα πληρώνουν καλύτερα... Δεν με ντροπιάζει. Αυτή είναι η δική μου ζωή, όχι η δική σου. Πρέπει να μπορώ να λέω ό,τι ιστορίες θέλω να πω. Αλήθεια ή ψέματα, πρέπει να μπορώ να τις λέω”.
Είτε από κυνισμό λόγω έλλειψης ενσυναίσθησης, είτε από επίγνωση ότι το σύστημα της show business της εποχής θα σε ξεζούμιζε ειδικά αν είσαι γυναίκα, όπως έγινε δηλαδή στις περιπτώσεις Pamela και Britney, η Anna Nicole Smith απαντά με ειλικρίνεια που προκαλεί αμηχανία. Αρκεί βέβαια να δεχτούμε ότι όσα ισχυρίζονται συγγενείς και φίλοι είναι αλήθεια, εκείνη άλλωστε δεν είναι εδώ για να απαντήσει.
Θα ήταν αλλιώς αν η Anna Nicole Smith ήταν μια σταρ του σήμερα; Θα μπορούσε να αναδειχθεί σε plus size μοντέλο ενώ τότε άκουγε συνεχώς ότι πρέπει να αδυνατίσει, αλλιώς δεν μπορεί να κάνει καμπάνιες; Και όντως, πλην της Guess, που την καθιέρωσε, και των H&M που τη σύστησαν στο σκανδιναβικό κοινό δεν θυμόμαστε άλλα επιτεύγματά της στον χώρο της μόδας. Θα αναγκαζόταν άραγε να μηνύσει το περιοδικό New York γιατί διάλεξε ως εξώφυλλο μια από τις φωτογραφίες του shooting που βγήκε για "πλάκα” και όχι για να δημοσιευθεί και πέραν αυτού χρησιμοποιήθηκε για το cover story "White Trash Nation” ενώ την είχαν ενημερώσει ότι η φωτογράφιση έγινε για ενσαρκώσει το "All-American- woman look"; (Αξιοσημείωτο είναι ότι η ιστορία με το εξώφυλλο δεν αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ του Netflix).
Όπως και να 'χει δεν θα μάθουμε ποτέ. Όπως δεν μάθαμε τελικά ούτε ποια ήταν ουσιαστικά η Anna Nicole Smith, ούτε γιατί έζησε όπως έζησε. Από αυτή την οπτική ο τίτλος του ντοκιμαντέρ μας προειδοποιεί για αυτό που θα νιώσουμε αφού το δούμε. Anna Nicole Smith, I (still) don 't know you.
