Ο Anduze μιλάει στη Madame Figaro για το πώς γράφτηκαν τα τραγούδια του Hologram Mannequin Vol.1 αλλά και την αγάπη του για την Ελλάδα που τον έκανε μόνιμο κάτοικο του κέντρου της Αθήνας.
Ο Anduze ξεκίνησε μουσικά τη χρονιά μ ετο τραγούδι The Goat. Έτσι έδωσε μία γεύση στους θαυμαστές του για νέο άλμπουμ Hologram Mannequin Vol.1 που κυκλοφόρησε στις 23 Μαΐου και περιλαμβάνει 8 τραγούδια. Το υλικό προετοιμάσθηκε μέσα σε ένα διάστημα ενός έτους και χρειάστηκε να κάνει ένα διάλειμμα από τις εμφανίσεις του με τον Parov Stelar, του οποίου είναι ο leader ερμηνευτής τόσο στις περιοδείες αλλά και στους δίσκους. "Δεν είναι καλό να μη βγάζεις χρήματα αλλά είναι καλό να είσαι σε μια δημιουργική διαδικασία" λέει στη Madame Figaro.
Το πιο ώριμο άλμπουμ της καριέρας του
Αυτό που μπορεί να προσέξει κανείς στο άλμπουμ και που συνειδτοποιήσε κι εκείνος είναι ότι δεν έχει ερωτικά κομμάτια. "Στα παλιά μου άλμπουμ υπήρχαν ερωτικά κομμάτια. Πριν από χρόνια είχα ένα ολόκληρο άλμπουμ αφιερωμένο μόνο σε μία κοπέλα" μας εξηγεί ένα ηλιόλουστο απόγετμα σε ένα τα αγαπημένα στέκια πίσω από το Μουσείο της Ακρόπολης. "Με έναν παράξενο τρόπο, είναι ένα είδος ωριμότητας. Είναι νομίζω εύκολο να γράφεις για την αγάπη. Και είναι ωραίο να μπορείς να γράψεις και για άλλα πράγματα που είναι βασισμένα γενικά στη ζωή και όχι στις σχέσεις. Οπότε νιώθω ότι είναι μια ώριμη δουλειά και είναι πολύ διαφορετική από οτιδήποτε άλλο έχω κυκλοφορήσει".
Κάθε πτυχή αυτής της νέας δουλειάς ωστόσο έχει την ταυτότητά του καθώς εμπλέκεται, συνειδητά, σε όλη τη δημιουργική διαδικασία. Για αυτό και η ανυπομονησία του κάθε φορά για το πώς θα ανταποκριθεί το κοινό σε κάθε κομμάτι, είναι μεγάλη. Ειδικά στη χώρα μας, όπου είναι ιδιαίτερα αγαπητός καθώς τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμος κάτοικος του κέντρου της Αθήνας. Παρόλα αυτά δεν νιώθει άγχος όταν ένα τραγούδι του κυκλοφορήσει. "Είναι ένα έργο τέχνης το οποίο έφτιαξα και τώρα είναι έξω στον κόσμο. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω που μπορώ να κάνω από το να προχωρήσω και να το προωθήσω όσο καλύτερα μπορώ. Είμαι ειλικρινής συνθέτης οπότε αν δεν σου κάνει, δεν σου κάνει. Αν ταυτιστείς, είναι για σένα".
Μεγάλο μέρος της πρώθησης πια γίνεται μέσα από τα social media όπου κάποιες φορές η κριτική μπορεί να είναι σκληρή. Ασχολείται με όσα γράφουν; "Δεν από αυτούς που διαβάζουν σχόλια. Στη σελίδα μου, ναι αλλά όχι γενικά. Δεν μπορείς να τους ευχαριστήσεις όλους, δεν υπάρχει τρόπος. Και στα social media οι άνθρωποι θα πουν αυτό που έχουν να πουν. Δεν μπορώ να είμαι συγκρατημένος, είναι σπατάλη χρόνου. Το έμαθα αυτό με τα χρόνια και άλλους ανθρώπους, όπως ο Parov Stelar, που έχουν μεγαλύτερες καριέρες από εμένα" μας λέει. "Δεν μπορείς να ακούς αυτό που λένε οι άλλοι, απλά πρέπει να κάνεις αυτό που έχεις στην καρδιά σου".
Η ζωή ενός ροκ σταρ στο Λος Άντζελες
Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που έχουν επιλέξει να μην έχουν καμία παρουσία στα social media. Όταν του αναφέρω πως ένα τέτοιο παράδειγμα είναι διάσημοι ηθοποιοί μου τονίζει ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτούς και τους μουσικούς. Πίσω από μία ταινία υπάρχει πάντα ένα μεγάλο στούντιο που βοηθάει στην προώθησή της ενώ οι μουσικοί χρειάζεται να το κάνουν πολλή δουλειά μόνοι τους. "Τους σέβομαι πραγματικά τους ηθοποιούς. Όσο ζούσα στο Λος Άντζελες πέρασα από κάποιες οντισιόν και πραγματικά ήταν σκληρό" περιγράφει. "Έχω φίλους ηθοποιούς αλλά, ξέρεις, δεν είναι ροκ σταρ. Εκείνοι ζουν το πρωί, εμείς ζούμε το βράδυ".

"Οι μουσικοί είναι επίσης οι μεγαλύτεροι γκρινιάρηδες στον κόσμο" μας λέει γελώντας. "Επιλέγω να μην είμαι αυτό το είδος αλλά γκρινιάζουμε για τόσους πολλούς διαφορετικούς παράγοντες στα social media. Ωστόσο, ζούμε στην καλύτερη εποχή για να είσαι ανεξάρτητος μουσικός. Αυτή είναι η αλήθεια και πρέπει να το δεις έτσι".
Ο Anduze πιστεύει ότι παίζει πολύ σημαντικό ρόλο τι ορισμό δίνεις στην επιτυχία. "Όταν ήμουν στο Λος Άντζελες ζούσα τη ζωή ενός ροκ σταρ αλλά δεν είχα ούτε φήμη ούτε λεφτά" λέει γελώντας. "Είχα μεγάλα κοινά στις συναυλίες μου, έκανα όλα όσα κάνουν οι ροκ σταρ αλλά δεν είχα λεφτά και φήμη. Όταν κοιτάζω πίσω σε αυτή την εποχή, δεν ήταν επιτυχημένη με κάποιο τρόπο; Φυσικά. Ίσως δεν είχα τα δύο τελευταία αλλά πάντα κοιτάω πίσω και λέω ότι ήταν ωραίες εποχές. Ό,τι βλέπεις στος ταινίες, το έκανα. Στος Λος Άντζελες ήταν παιδική χαρά. Απίθανη εποχή. Χάρηκα ότι ξέφυγα αλλά αυτά τα 11 χρόνια ήταν ό,τι χρειαζόμουν".
Τώρα, από την άλλη πλευρά δεν παρτάρει και τόσο πολύ και ούτε μπορεί να φανταστεί πως θα μπορούσε να διαχειριστεί αυτή την τρέλα. "Είμαι ώριμος τώρα. Βλέπεις;" λέει γελώντας.
Το πρώτο του solo σε ηλικία 6 ετών
Ο στόχος του σαφέστατα είναι η αναγνώριση, είναι κάτι που αποζητούν όλοι οι καλλιτέχνες. Και το να παίζει τα κομμάτια του σε συναυλίες σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε έκανε το πρώτο του solo σε ηλικία 6 ετών παρόλο που στο περιβάλλον του δεν είναι κάποιος μουσικός. "Οι γονείς μου αγαπούν τη μουσική αλλά δεν είναι στη μουσική. Είναι λάτρεις του Brodway και έπαιζαν πάντα δίσκοι στο σπίτι".

Στο σχολείο, λοιπόν, είχε την πρώτη του επαφή με τη σκηνή. Μου περιγράφει πως άκουγε πάντα τα μεγαλύτερα παιδιά να λένε στο μικρόφωνο "τσεκ 1, τσεκ 2" και θεωρούσε ότι όταν κάθονται όλοι και είναι έτοιμοι για τη συναυλία πρέπει όλοι να το κάνουν αυτό. Έτσι, το έκανε κι εκείνος με την παιδική φωνούλα του και ξέσπασαν όλοι στα γέλια. "Αυτή η αντίδραση, ακόμα κι αν δεν κατάλαβα τι έκανα, ήταν κάτι που μου άρεσε" εξηγεί για το πώς συνειδητοποίησε ότι θέλει να γίνει τραγουδιστής.
Στη συνέχεια έκανε μαθήματα πιάνου, άρχισε να γράφει τα δικά του τραγούδια και οι γονείς τους συνειδητοποίησαν με τη σειρά τους ότι αυτό του αρέσει να κάνει. Στην πορεία έμαθε ότι χρειάζεται να δουλέψει σκληρά για να καταφέρει αυτά που ήθελε.
Η συνεργασία με τον Parov Stellar
Σήμερα στο βιογραφικό του έχει συμμετοχή σε ηχογραφήσεις των Gramatik, Dirty Vegas, Jestofunk, Man Called Shadow, Satin Jackets, LTJ Xrerience και τόσων άλλων. Από τις πιο σημαντικές του κατακτήσεις όμως είναι να είναι η "φωνή του Stelar". Η πρώτη τους επαφή έγινε όταν ο Anduze ζούσε ακόμα στο Λος Άντζελες και ο Stelar ήταν ακόμα στο ξεκίνημα της ανοδικής πορείας του. Του έστειλε τραγούδια χωρίς να πιστεύει ότι θα έχει ανταπόκριση αλλά διαψεύστηκε. Συνεργάστηκαν σε αρκετά άλμπουμ πριν τελικά συναντηθούν μετά από πέντε χρόνια στη Νέα Υόρκη.
Αναρωτιέμαι αν είναι πλέον φίλοι και αν τον ρωτάει τη γνώμη του για τα νέα του κομμάτια. "Δεν του στέλνω τα κομμάτια γιατί είμαστε, προφανώς, πολύ διαφορετικοί καλλιτέχνες. Τρέφουμε όμως μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλον. Γιατί και οι δύο κάνουμε τα πάντα μόνοι μας. Ακόμα και σε αυτό το επίπεδο που έχει φτάσει κάνει μόνος του τα εικαστικά, τα βίντεο. Είναι ακόμα πάνω από κάθε poject του και έτσι είμαι κι εγώ. Δεν έχω μια μεγάλη ομάδα, δεν είμαι ποπ σταρ. Πρέπει να έχω την επίβλεψη κάθε μιρκού πράγματος".
"Έχουμε λοιπόν μεγάλο σεβασμό ο ένας για τον άλλον και δεν μου ζήτησε ποτέ να αλλάξω κάτι στα project του. Όταν με έφερε στην μπάντα του ήθελε να είμαι εγώ, να είμαι ο Anduze ως τραγουδιστής του Parov Stelar. Δεν θα μπορούσα να είμαι σε μία μπάντα που θα μου ζητούσε να είμαι κάπως αλλιώς. Και ναι, είμαστε καλοί φίλοι".
Η απόφαση να μετακομίσει στην Ελλάδα
Εκείνος ήταν άλλωστε και ο λόγος που αγάαπησε τη χώρα μας. Ήξερε ότι ο Stelar είναι δημοφιλής στην Ελλάδα και όταν του ζήτησε να τον ακολουθήσει σε περιοδεία εδώ, πήρε την απόφαση να τον ακολουθήσει. "Ήταν απλά μια επίσκεψη και μετά μία ακόμα επίσκεψη. Δεν σκεφτόμουν ότι θα μετακομίσω. Σε μία άλλη επίσκεψη εδώ επένδυσα κάποια χρήματα σε ένα διαμέρισμα καθώς ήταν περίοδος κρίσης και ήταν φθηνά. Κι ένα πρωινό καθώς έμπαινα στην κουζίνα του σπιτιού με τη σιγουριά ότι θα επέστρεφα στο Λος Άντζελες κάλεσα τη μητέρα μου και της είπα πήρα μία απόφαση: θα μείνω στην Ελλάδα και δεν γυρίζω πίσω". Και απλά δεν γύρισε ποτέ πίσω. Κάτι που οι δικοί του αποδέχτηκαν αμέσως ενώ τον επισκέτονται συχνά και μένουν για μεγάλα διαστήματα στην Αθήνα.

"Ήταν μία από τις πιο σημαντικές αποφάσεις που πήρα στη ζωή μου. Για τόσους πολλούς λόγους. Τόσο υγιής". Πλέον ζει στο ιστορικό κέντρο μαζί με τον αγαπημένο του γάτο ενώ συνεχίζει να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για συναυλίες. "Μικροί χώροι, να εξαντλούνται τα εισιτήρια και να πηγαίνω σε διαφορετικές πόλεις σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι το απόλυτο για εμένα. Μια μικρότερη αλλά πιο προσωπική σχέση με τους θαυμαστές μου" μας λέει κλείνοντας.