36 χρόνια από το θάνατο της, η Εθνική Λυρική Σκηνή τιμά την θρυλική Ελληνίδα με παραστάσεις δρόμου και εμείς ξεφυλλίζουμε το άλμπουμ της μυθιστορικής ζωής της
Με αφορμή την παράσταση «Η Κάλλας του δρόμου»* με την οποία η Λυρική Σκηνή τιμά την Μαρία Κάλλας 36 χρόνια μετά το θάνατό της, θυμόμαστε την γυναίκα που με τη θέλησή της κατόρθωσε να μετατρέψει μια μέτρια φωνή σε εργαλείο που μάγεψε ολόκληρο τον κόσμο,
ως Βιολέτα, Νόρμα, Τόσκα, Μήδεια και πάνω απ'όλα ως η μεγαλύτερη υψίφωνος όλων των εποχών.
*Μια σειρά μουσικών δρώμενων στο κέντρο της Αθήνας, την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, από τις 18.00 το απόγευμα έως τις 22.00 το βράδυ.
Μουσείο Ακρόπολης - Σκάλες Ηρωδείου - Πλατεία Αγίων Ασωμάτων - Πλατεία Κοτζιά - Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Είσοδος ελεύθερη

Η Μαρία Κάλλας ζούσε στην Αμερική δείχνοντας από πολύ νωρίς το ταλέντο της στη μουσική. Το 1937 μόλις επέστρεψε με την μητέρα της στην Ελλάδα, γίνεται δεκτή στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών.

Το 1940 είναι η πρώτη της εμφάνιση -αφού τελείωσε τις σπουδές της- στη Λυρική Σκηνή, με την οποία συνεργάζεται μέχρι το 1945, παίζοντας σπουδαίες παραστάσεις όπως η «Tosca».

Από το 1946 και μετά αρχίζει μία παγκόσμια περιοδεία. Ταξιδεύει σε Ιταλία, Μεξικό και Μπουένος Άιρες, όπου δίνει μία εκπληκτική παράσταση τη «Norma» στο Theatro Collon.

Το 1952 η Σκάλα του Μιλάνου την υποδέχεται και την αποθεώνει από την πρώτη στιγμή.

Από το 1954 έως το 1960 κυριαρχεί εκεί με την θεαματική παράστασή της «Traviata» το 1955 να την οδηγεί στο απόγειο της καριέρας της.

Το 1962, αφού έχει επιστρέψει στην Ελλάδα, τραγουδάει στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου «Μήδεια» σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή.

Στις 5 Ιουλίου 1965 εμφανίζεται για τελευταία φορά σε παράσταση όπερας. Είναι στο Covent Garden του Λονδίνου με την "Tosca" σε σκηνοθεσία Φράνκο Τζεφιρέλι.

Η 8η Δεκεμβρίου 1973 θεωρείται η τελευταία της δημόσια εμφάνιση, όπου η Μαρία Κάλλας τραγούδησε άριες στην όπερα του Παρισίου. Εκείνη την ημέρα το κοινό την κάλεσε στη σκηνή 10 φορές.

Η κραυγή "Viva Maria" συγκλόνιζε την αίθουσα όσο οι ανθοδέσμες έπεφταν στη σκηνή.

Ο θάνατος της προήλθε από καρδιακή προσβολή στις 16 Σεπτεμβρίου 1977, στο διαμέρισμά της στο Παρίσι.