Λίγο πριν ανέβει ως ομιλήτρια στη σκηνή του TedxAthens, η 30χρονη Δήμαρχος του Αη Στράτη μοιράζεται την εδιαφέρουσα ιστορία της
Η πρόσφατη υποψηφιότητα και προεκλογική εκστρατεία της Hilary Clinton για μια θέση που στην πραγματικότητα είναι πολλά περισσότερα από τη διοίκηση μιας χώρας έφερε ξανά στο προσκήνιο τη συζήτηση για τις γυναίκες σε ηγετικές θέσεις, το ρόλο τους στον πολιτικό στίβο και την εικόνα τους. Ωστόσο, η Clinton είναι μόνο ένα παράδειγμα από τις εκατοντάδες σχετικές περιπτώσεις.
Σε πλήρη αντίθεση με την πολύβουη Ουάσινγκτον, η Μαρία Κακαλή είναι τα τελευταία τρία χρόνια η ηγετική μορφή του ήσυχου Άη Στράτη. Είναι 30 χρονών και αυτό την κάνει τη νεότερη Δήμαρχο της Ελλάδας- μάλιστα κατέχει αυτή τη θέση από το 2014.
To Σάββατο 13 Μαΐου θα βρίσκεται ανάμεσα στους σπουδαίους ομιλητές που συγκεντρώνει για άλλη μια χρονιά το TEDxAthens που διοργανώνεται στο Κέντρο ΠολιτισμούΊδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ). Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή για να αφηγηθεί την ιστορία της μέσα στα 18 λεπτά που προβλέπει παραδοσιακά ο θεσμός, η επικεφαλής της τοπικής αυτοδιοίκησης του ακριτικού νησιού και μητέρα μίλησε στο MadameFigaro.gr.

Σπουδάσατε Προσχολική Αγωγή στην Πάτρα. Πώς αποφασίσατε να επιστρέψετε στον Αη Στράτη;
Θεώρησα πως το περιβάλλον του νηπιαγωγείου του νησιού μου ήταν εξαιρετικό για μία νέα νηπιαγωγό, επειδή ο αριθμός των νηπίων ήταν μικρότερος από τα αντίστοιχα στην Πάτρα. Πέρα όμως από αυτό, την απόφαση την πήρα όταν έχασα τον πατέρα μου από καρκίνο και ήθελα να σταθώ στην μητέρα και την αδερφή μου.
Σε ποια ηλικία και με ποια αφορμή αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τα κοινά;
Με τα κοινά ασχολήθηκα το 2010, σε ηλικία 23 ετών, έπειτα από πρόταση του τότε Δημάρχου, να συμμετέχω στο συνδυασμό του. Μπορώ να πω πως στην αρχή αγχώθηκα, γιατί δε γνώριζα το συγκεκριμένο χώρο και τις απαιτήσεις του. Το 2013 εκλέχθηκα Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και απέκτησα περισσότερες ευθύνες στον τομέα αυτό.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που κληθήκατε να αντιμετωπίσατε μέχρι σήμερα;
Προκλήσεις αντιμετωπίζω καθημερινά. Όντας Δήμαρχος σε ένα τόσο μικρό Δήμο, χωρίς υπηρεσίες, χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό, απομονωμένο και απομακρυσμένο από τα κέντρα της χώρας, δυσκολεύει η διαδικασία και καλείται ο καθένας μας να βρει μόνος του λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν. Όλοι οι Δήμαρχοι των μικρών νησιωτικών Δήμων αντιμετωπίζουν τις ίδιες σχεδόν δυσκολίες. Πέρα από τα προβλήματα όμως της καθημερινότητας είναι και τα αναπτυξιακά. Εκεί πρέπει να υπάρχει όραμα και στόχος που να επιδιώκει την ανάπτυξη επί της ουσίας και όχι κάτι ουτοπικό.
Πώς ισορροπείτε τους διαφορετικούς ρόλους στην καθημερινότητά σας;
Σε τόσο μικρούς Δήμους δεν υπάρχει προσωπική ζωή. Αυτό το θεωρούμε δεδομένο. Ακόμη και η απογευματινή βόλτα με τα παιδιά μου δεν αποτελεί οικογενειακή στιγμή, γιατί πάντα κάποιος δημότης θα απευθυνθεί σε εμένα για κάτι. Συγκρούονται πολλές φορές οι ρόλοι της μητέρας και Δημάρχου, γιατί τα παιδιά μου έχουν ανάγκη την παρουσία μου- ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλες οι εργαζόμενες μητέρες. Είναι δύσκολο, αλλά θεωρώ ότι το μέγεθος του Δήμου, οι μικρές αποστάσεις, με έχουν βοηθήσει πολύ στο να τους εξισορροπήσω. Ο χρόνος με τον εαυτό μου είναι περιορισμένος. Προσπαθώ όμως, είτε ξυπνώντας πολύ νωρίς το πρωί είτε με το να κοιμάμαι αργά το βράδυ να κάνω ανασκόπηση και να βλέπω τα όσα συνέβησαν μες στη μέρα και να παρατηρώ λάθη σε αποφάσεις, σε διαδικασίες, σε πράξεις για να μπορώ να γίνομαι καλύτερη.

Αισθανθήκατε ότι το φύλο σας αποτέλεσε αφορμή κριτικής ή καχυποψίας όσον αφορά τη σταδιοδρομία που επιλέξατε; Βιώσατε ρατσισμό;
Στο χώρο αυτό δεν αντιμετώπισα κανένα πρόβλημα- οι συνάδελφοί μου, με στηρίζουν και με βοηθούν γιατί αυτή είναι η πρώτη θητεία μου. Όσοι κατέχουν μία τέτοια θέση ευθύνης, γνωρίζουν τις δυσκολίες που αυτή έχει και στηρίζουν τους "νέους". Καχυποψία και κριτική βίωσα- ποιος άλλωστε δεν έχει βιώσει; Τέτοιου είδους "θέσεις' επιφέρουν κριτική και αυτό είναι αυτονόητο. Το θέμα είναι να χρησιμοποιηθεί η εκάστοτε κριτική προς όφελος των δημοτών και του Δήμου. Αρχικά υπήρξε καχυποψία από τους δημότες για το αν μπορώ να τα καταφέρω ως νέα γυναίκα, μέχρι στιγμής όμως, εξαιτίας της σκληρής προσωπικής δουλειάς, που φαίνεται με το αποτέλεσμα, έχουμε καταφέρει να πάρουμε με το μέρος μας αρκετούς από όσους είχαν ενδοιασμούς.
Διαφέρει μια γυναίκα από έναν άνδρα σε κάποια διοικητική θέση; Με ποιο τρόπο;
Ο τρόπος σκέψης, ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την καθημερινότητα, οι ευαισθησίες, οι προτεραιότητες είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά στα οποία διαφέρουμε. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως ο ένας είναι πιο ικανός από τον άλλο.
Ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά του τόπου σας; Τι φιλοδοξείτε να αλλάξετε μέσω του έργου σας;
Για τον τόπο μου μόνο θετικά πράγματα μπορώ να πω, άλλωστε επέλεξα να επιστρέψω και να κάνω οικογένεια σε αυτό το νησί. Ναί είναι απομονωμένο, είναι δυσπρόσιτο, δεν σου παρέχει ότι μπορεί να σου προσφέρει μία πόλη. Έχει όμως προοπτικές ανάπτυξης. Και για να το πετύχουμε αυτό θέλει ομαδική δουλειά, στόχους και προγραμματισμό. Ένας από τους μακροπρόθεσμους στόχους που έχουμε θέσει, είναι να μπορεί ο Αη Στράτης να δίνει τη δυνατότητα επιλογής. Δηλαδή να μπορεί να επιλέξει ένας νέος άνθρωπος αν θα παραμείνει ή αν θα φύγει.
Ποια συμβουλή θα δίνατε στις νέες γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική;
Αυτός ο χώρος είναι δύσκολος, γιατί είναι ένας χώρος ευθύνης. Δε σου εγγυάται κανείς τα αποτελέσματα των προσπαθειών σου. Έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου και τα όριά σου. Το στοίχημα είναι να μην βάλεις τον εγωισμό σου πάνω από όλα και να μην θεωρήσεις πως μόνο εσύ μπορείς. Οι επιτυχίες αποτελούν συλλογική δουλειά. Οπότε σημαντικό μέλημα του καθενός θα πρέπει να είναι η επιλογή των συνεργατών του. Δεν έχει λοιπόν τόσο σημασία το φύλο αλλά η προσωπικότητα και οι επιλογές του καθενός.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο μάθημα που πήρατε μέχρι σήμερα και τι ελπίζετε για το μέλλον;
Έχω μάθει να ακούω και να μην απαντώ με λόγια αλλά με πράξεις. Θέλω τα παιδιά μου και οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάζομαι να είναι υπερήφανοι για μένα, και όταν πια έρθει το πλήρωμα του χρόνου να μπορώ και εγώ να είμαι περήφανη για αυτά που προσέφερα στον τόπο μου. Γιατί για να είμαι ειλικρινής, κάθε βράδυ αναρωτιέμαι για το αν είμαι ικανή και για το αν μπορώ να τα καταφέρω.