Τα παιδιά, από μια ηλικία και μετά θέλουν την παρέα τους μαζί τους, είτε στα μπάνια είτε στις διακοπές.
Είναι γεγονός. Τα παιδιά, από μια ηλικία και μετά θέλουν την παρέα τους μαζί τους, είτε στα μπάνια είτε στις διακοπές. Ειδικά τα μοναχοπαίδια, ή τα παιδιά εκείνα που έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας με τα αδέρφια τους και δεν μπορούν να συντροφευτούν.
Το να λέω στο παιδί μου "η παρέα σου είμαι εγώ, τι να κάνεις τους άλλους;" το θεωρώ εγωιστικό και συν τοις άλλοις, κακά τα ψέμματα, όταν ένα παιδί δεν έχει παρέα στο μπάνιο ή τις διακοπές, δεν περνάνε και οι γονείς καλά. Και οι γονείς χρειάζονται κι αυτοί κάποιες στιγμές μοναχικότητας, ακόμα κι αν αυτές είναι να μείνουν στην παραλία μισή ώρα "μόνοι" χωρίς το "μαμά βαριέμαι, δεν έχω τι να κάνω".
Και όσο καλό και εποικοδομητικό κι αν είναι να βαριέται ένα παιδί, από ένα σημείο και μετά γίνεται εκνευριστικό. Έτσι το να πάρεις μαζί σου έναν φίλο ή μια φίλη στις διακοπές είναι κάτι που χαρίζει πιο ξέγνοιαστες στιγμές σε όλους. Ή μάλλον περίπου σε όλους. Γιατί το να έχεις ένα "ξένο" παιδί μαζί σου είναι μια τεράστια ευθύνη, μια ευθύνη μεγαλύτερη και από αυτή του να κρατάς το δικό σου παιδί. Γιατί για οτιδήποτε κι αν συμβεί, είτε φταις ή όχι, εσύ θα πρέπει να λογοδοτήσεις στον άλλον γονιό, καθώς έχεις αναλάβει να προστατεύεις και να φροντίζεις το παιδί του για όσο είναι μαζί σου. Και έτσι πρέπει να κάνεις.
Διάβασε περισσότερα στο TheMamagers.gr
