Yπάρχουν τρεις κύριες προσεγγίσεις για την άσκηση του γονεϊκού ελέγχου
Τα στοιχεία της ενσυναίσθησης, της "μετάδοσης" μιας θεωρίας του νου, της ανάπτυξης των βαθιών δεσμών εμπιστοσύνης, της αφοσίωσης και της προσήλωσης στα παιδιά δεν ταυτίζονται με τους υπερ-ελαστικούς και σε όλα επιτρεπτικούς γονείς. Η ψυχολόγος Diane Baumrind έχει προτείνει ένα σύστημα για την "ταξινόμηση" των γονέων όπου εισάγει τον όρο "αποφασιστικοί γονείς". Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο υπάρχουν τρεις κύριες προσεγγίσεις για την άσκηση του γονεϊκού ελέγχου, χωρίς βέβαια να χαρακτηρίζουν απόλυτα όλους τους γονείς και σε κάθε διαφορετικό πολιτισμό:
Οι ελαστικοί γονείς είναι υπερ-ανεκτικοί και απρόθυμοι να επιβάλλουν κανόνες και πρότυπα, προτιμώντας να αφήνουν τα παιδιά τους να ρυθμίζουν μόνα τους τα πάντα.
Οι αυταρχικοί γονείς, στο άλλο άκρο, απαιτιούν ένα είδος τυφλής υπακοής από τα παιδιά τους.
Οι αποφασιστικοί γονείς έχουν μια διαφορετική, πιο μετριοπαθή προσέγγιση και φροντίζουν με ευαισθησία τα παιδιά τους, θέτοντας παράλληλα υψηλά πρότυπα συμπεριφορών Ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους άμεσα, αλλά έχουν απαιτήσεις από αυτά και τα σέβονται ως ανεξάρτητα, έλλογα όντα. Η αποφαστική μητέρα αναμένει ωριμότητα και συνεργασία, και προσφέρει στα παιδιά συναισθηματική στήριξη.
Διάβασε περισσότερα στο Themamagers.gr
