Γονιός σε απόγνωση, θυμωμένος, εκνευρισμένος, που προσπαθεί μια με το καλό, μια με το άγριο, μια με παρακάλια, μια με απειλές και νιώθει έτοιμος να εκραγεί!
Γονείς ψυχραιμία!
Παιδί θυμωμένο, που ουρλιάζει, χτυπιέται, κλαίει ή με κάποιον τρόπο δείχνει τη δυσφορία του, που έχει χτυπήσει κόκκινο!
Γονιός σε απόγνωση, θυμωμένος, εκνευρισμένος, που προσπαθεί μια με το καλό, μια με το άγριο, μια με παρακάλια, μια με απειλές και νιώθει έτοιμος να εκραγεί!
Η εμπειρία γνωστή και πολυφορεμένη! Το συναίσθημα; Αποσυντονισμός, ειδικά όταν ο θυμός και η δυσφορία του παιδιού κατευθύνονται προς τον γονιό. Η σκέψη; Κακές, παράλογες, καταστροφικές σκέψεις περνάνε από το μυαλό του γονιού: θυμός, οργή, αυτό-αμφισβήτηση, αίσθηση απώλειας ελέγχου, αίσθηση αδυναμίας και αποτυχίας… και όλα αυτά θολώνουν τον νου και την κρίση. Μπορεί κανείς να κάνει στην άκρη όλες αυτές τις σκέψεις και τα συναισθήματα; Μπορεί κανείς να επικεντρωθεί στη στιγμή; Μπορεί να θυμάται απλώς να αναπνέει; Αντί να κάνει καταστροφικά σενάρια και να αναλώνεται σε αρνητικά συναισθήματα; ΝΑΙ!
Τα παιδιά έχουν έντονο συναισθηματικό κόσμο και συχνά εκδηλώνουν τα συναισθήματά τους με τη μορφή συμπεριφοράς. Αν χάσουμε την ψυχραιμία μας τη στιγμή που το παιδί μας είναι στεναχωρημένο είναι σα να του δίνουμε το μήνυμα "απαγορεύονται τα συναισθήματα", κάτι που δεν το βοηθάει να ελέγξει την έκφραση των συναισθημάτων του. Ακόμα χειρότερα, αν πούμε στο παιδί "δε μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου", τότε πώς περιμένουμε αυτό να ελέγξει τον δικό του; Όποια και αν είναι η ηλικία του παιδιού, σίγουρα δε θέλουμε να περάσουμε αυτό το μήνυμα ούτε να γίνουμε πρότυπο…κακής συμπεριφοράς! Φυσικά γνωρίζουμε ότι με ηρεμία και ψυχραιμία μπορούμε να αντιμετωπίσουμε οτιδήποτε.
Διάβασε περισσότερα στο TheMamagers.gr
