Εγκλωβισμένοι στις πληγές της παιδικής μας ηλικίας, επαναλαμβάνουμε στα παιδιά μας τα ίδια λάθη
Τα λάθη που κάνουμε οι γονείς καθώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, είναι εν αγνοία μας ή επειδή έχουμε διδαχτεί αυτό ακριβώς το μοντέλο από τη δική μας οικογένεια. Εγκλωβισμένοι στις πληγές της παιδικής μας ηλικίας, επαναλαμβάνουμε στα παιδιά μας τα ίδια λάθη που έκαναν οι γονείς μας σε εμάς. Τιμωρίες, δωροδοκίες, επαίνους, υπέρ εμπλοκή "θα πάω εγώ στο δάσκαλο, "θα πιάσω τη μαμά του Κωστάκη", "θα μαλώσω την Κατερινούλα που δεν παίζει μαζί σου".
Ως θηλαστικά, λένε, πως είμαστε "προγραμματισμένοι" ώστε τα χρόνια της εφηβείας, να μας προετοιμάζουν για την ενηλικίωση και ανεξαρτητοποίησή μας. Να μπορούμε να επιβιώσουμε μακριά από την προστασία των γονιών μας. Κατά την εφηβική ηλικία, "το παιδί" ανεξαρτητοποιείται σε τέτοιο βαθμό από τους γονείς, που δεν ελέγχεται εύκολα ούτε με ανταμοιβές, αλλά ούτε και με τιμωρίες.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να μην μπορούμε να ελέγξουμε πια το παιδί με ανταμοιβές, τιμωρίες, επαίνους όπως μέχρι τώρα, πιθανά, να συνέβαινε και οι γονείς να βρίσκονται σε απόγνωση. Κατά την παιδική ηλικία, λύναμε τα προβλήματα χρησιμοποιώντας τα λάθη επικοινωνίας, νιώθοντας προσωρινά νικητές.
Διάβασε περισσότερα στο Themamagers.gr
