Mια πιο προσεκτική ματιά σε κλασικές ιστορίες θα σας βοηθήσει να διαπιστώσετε ότι πολλές από αυτές είναι γεμάτες από στερεότυπα
Μπορεί να πιστεύετε πως όλα τα παραμύθια είναι κατάλληλα για τα παιδιά, όμως μια πιο προσεκτική ματιά σε κλασικές ιστορίες θα σας βοηθήσει να διαπιστώσετε ότι πολλές από αυτές, είναι γεμάτες από στερεότυπα.
Όπως αναφέρει ο Ντόναλντ Χάασε, συγγραφέας του βιβλίου "Παραμύθια και Φεμινισμός" οι γονείς θα πρέπει να σκέφτονται δύο φορές πριν διαβάσουν κάποια παραμύθια στα παιδιά τους ή, όπως συμβουλεύει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Γουέιν στην Independent, να τα διαβάζουν αμφισβητώντας τα.
Η επιλογή του παραμυθιού, λοιπόν, δεν είναι μια απλή υπόθεση. Το παραμύθι περνά υποσυνείδητα (ή και συνειδητά) σοβαρά μηνύματα στο παιδί, ειδικά όταν μιλάμε για παιδιά 6 ετών. Υπάρχουν αρκετά κλασικά παραμύθια που τα έχω βγάλει από το "ρεπερτόριο" της αφήγησης γιατί θεωρώ ότι περνούν μπερδεμένα μηνύματα στο παιδί μου, προφανώς όχι γιατί ο συγγραφέας τους ήθελε να "βλάψει" τα παιδιά, αλλά γιατί ανήκουν ούτως ή άλλως σε άλλες εποχές που επικρατούσαν διαφορετικές αντιλήψεις.
1. Ήρθε ο πρίγκιπας και την έσωσε
Οι γυναίκες στα κλασικά παραμύθια είναι παθητικές, όπως για παράδειγμα η Χιονάτη, η Ωραία Κοιμωμένη και η Σταχτοπούτα και περιμένουν να τις σώσει κάποιος άνδρας, συνήθως με κάποια πράξη ηρωισμού και φυσικά με έπαθλο τον γάμο. Η ζωή τους χωρίς τον "πρίγκιπα των ονείρων" είναι μίζερη και κενή και μόνο μέσω της παρουσίας του άνδρα φαίνεται να βρίσκουν νόημα. Καλό είναι επίσης, ο ήρωας με τον οποίο θα ταυτιστεί το παιδί μου, καλό είναι να βρίσκει τη δύναμη να σώζει και μόνος του τον εαυτό του ενίοτε.
2. "Ο κακός λύκος"
Ο λύκος δεν ήταν κακός. Ήταν απλά πεινασμένος. Το παιδί λαμβάνει μπερδεμένο μήνυμα σχετικά με τα ζώα. Ένα άγριο ζώο δεν είναι κακό, απλά προσπαθεί να επιβιώσει. Τα ζώα δεν έχουν κακία. Δεν θέλουμε το παιδί μας να φοβάται τα ζώα. Επίσης, δεν πρέπει να ενοχοποιούμε κάποιον ο οποίος προσπαθεί να καλύψει μια βασική ανάγκη του.
Διάβασε περισσότερα στο Themamagers.gr
