Επειδή δεν είναι πλέον ανήλικη, οφείλω να επαναπροσδιορίσω μερικά πράγματα
Ως μητέρα μιας 18χρονης κόρης, δεν περίμενα το 2018 για να της μιλήσω για τη σεξουαλική παρενόχληση. Επειδή ωστόσο δεν είναι πλέον ανήλικη, οφείλω να επαναπροσδιορίσω μερικά πράγματα. Ο ντόρος στο Χόλιγουντ και η χθεσινή επιστολή Κατρίν Ντενέβ όπου κατά την ταπεινή μου άποψη μπερδεύεται ελαφρώς το φλερτ με την σεξουαλική παρενόχληση, ήταν μια καλή αφορμή να ξανασυζητήσω μαζί της μερικά πράγματα. Τα μοιράζομαι μαζί σας, όχι για να σας δείξω τι πρέπει να πείτε στα παιδιά σας (δεν διεκδικώ το αλάθητο, αλίμονο), αλλά για να τα σκεφτείτε κι εσείς και να ανταλλάξουμε απόψεις.
1. Οι άνδρες που ενδέχεται να σε παρενοχλήσουν δεν μοιάζουν με τέρατα για να μπορείς να αποφύγεις εκ προοιμίου την κακοτοπιά και το πιθανότερο είναι ότι μπορεί να τους γνωρίζεις και να μην είναι άγνωστοι στον δρόμο. Πρόκειται για καθημερινούς, συνηθισμένους τύπους που ίσως στην αρχή να εκφράσουν ενδιαφέρον και εκτίμηση προς το πρόσωπό σου ξεπερνώντας σιγά σιγά τα όρια. Το κοινό τους σημείο είναι ότι δεν αντέχουν την απόρριψη.
2. Οι περισσότερες ιστορίες παρενόχλησης μένουν στο σκοτάδι γιατί μια γυναίκα που δέχεται σεξουαλική παρενόχληση νιώθει φόβο και ντροπή. Φοβάται επίσης πως αν μιλήσει θα κινδυνεύσει η θέση εργασίας της (αν η παρενόχληση έχει γίνει σε εργασιακό χώρο που είναι το πιο σύνηθες), κανείς δεν θα την πιστέψει και πως στο τέλος ούτε θα τιμωρηθεί ο δράστης ούτε θα δικαιωθεί ηθικά η ίδια.
3. Η σεξουαλική παρενόχληση δεν είναι παρεξήγηση μεταξύ δυο ανθρώπων. Είναι μια πράξη βίας που δεν πρέπει να μένει χωρίς αντίδραση ή τιμωρία.
Διάβασε περισσότερα στο TheMamagers.gr
