Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μην μπορεί να θυμηθεί κάτι ευτυχισμένο απ’ τη ζωή του όλη;
Ένα πρωινό, νιώθοντας αόριστα καλά, επιθύμησα να φτιάξω ένα μήνυμα και να το στείλω σε όλους τους γνωστούς μου που τα νούμερά τους τα έχω περασμένα στο κινητό μου. Αόριστα καλά ένιωθα!
Έγραψα στο κινητό μου λοιπόν και τους έστειλα το εξής: Θυμήσου μιαν εποχή που ήσουν ευτυχισμένος. Με χαρά και πληρότητα. Τότε που αισθανόσουν ότι ζούσες τον αληθινό εαυτό σου.
Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά. Ελάχιστοι απάντησαν θετικά. Ελάχιστοι μπόρεσαν να θυμηθούν και να πουν κάτι σαφές και συγκεκριμένο. Οι πιο πολλοί μπερδεύτηκαν, ήρθαν σε αμηχανία, μερικοί μάλιστα έμοιαζαν θυμωμένα αρνητικοί.
Έμεινα κατάπληκτη! Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να μην μπορεί να θυμηθεί κάτι ευτυχισμένο απ’ τη ζωή του όλη; Να δυσκολεύεται τόσο να εντοπίσει κάποια χαρά; Μου φάνηκε ανυπόφορα άχαρη και μουντή η κατάστασή τους. Τους συμπόνεσα και, ταυτόχρονα, περίπου τους θύμωσα. Ανακάλυψα πως οι πιο "δυστυχισμένοι" απ’ τους γνωστούς μου αντικειμενικά είχαν τα περισσότερα αγαθά. Μόρφωση, οικονομική άνεση, υγεία, ωραίο σπίτι, καλή δουλειά, κι άλλα…
Ο φόβος δεν είναι πνευματικό αίσθημα. Είναι ένστικτο που χειραγωγείται ανάλογα με την πονηρία εκείνου που θέλει να σε χρησιμοποιήσει.
Η ευτυχία αντίθετα ελευθερώνεις τις ψυχές, το γέλιο περνάει στο μυαλό καθαρό αέρα, η ευτυχία είναι δυναμωτική και περήφανη. Ο ευτυχισμένος είναι σπυρί στον πισινό των εγωιστών. Η ευτυχία και η χαρά είναι καταστάσεις παιδικές, παραδείσιες.
Διάβασε περισσότερα στο TheMamagers.gr
