Από τη Minneapolis των ΗΠΑ στην Αθήνα. Ποια είναι η σημασία του Black lives matter;
Μετά από όσα ζήσαμε τους τελευταίους μήνες έρχεται η ανθρώπινη φύση και σου αποδεικνύει περίτρανα πως κανένας ιός δεν είναι πιο επικίνδυνος από τον άνθρωπο. Κι όμως! Η σκηνή που ο George Floyd καταλήγει ακινητοποιημένος χωρίς να μπορεί να αναπνεύσει κάτω από το γόνατο ενός λευκού αστυνομικού είναι ο,τι πιο χυδαίο έχω δει τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς δεν ήταν σκηνή ταινίας. Συνέβη στη Μινεσότα του 2020. Τη χρονιά που ο covid-19 θα μας στιγμάτιζε αλλά και θα μας ένωνε. Δυστυχώς, η ισότητα ακόμη δε θεωρείται δεδομένη αξία και είναι επιτακτική η ανάγκη να διασώσουμε όλοι το #blacklivesmatter ένα κίνημα που ξεκίνησε το 2013 και φωνάζει τα αυτονόητα. Και οι ζωές των μαύρων έχουν αξία! Ενημερώσου για τα δικαιώματα των ανθρώπων και απαίτησέ τα για όλους όπως τα απαιτείς για τον εαυτό σου. Πριν λίγους μήνες με αφορμή ένα μου ταξίδι συνειδητοποίησα πως είναι τυχαίο το γεγονός ότι έχω γεννηθεί λευκή ενώ κάποιος άλλος μαύρος. Για τους ίδιους λόγους θα κλάψουμε, για τους ίδιους και θα γελάσουμε. Τα ίδια δικαιώματα έχουμε και οι ζωές μας έχουν την ίδια αξία. Και οι δυο πλάσματα της ίδιας φύσης είμαστε. Κι αν σου φαίνεται πολύ μακρινή η Μινεσότα της Αμερικής, θυμήσου τι έγινε το Φεβρουάριο στη Γερμανία από τον Tobias Rathjen. Τη συγκεκριμένη στιγμή δεν αρκεί να μην είσαι ρατσιστής. Πρέπει να φωνάξεις ότι είσαι αντιρατσιστής! Πρέπει να ακουστείς. Πρέπει κάποιοι άλλοι άνθρωποι να σε νιώσουν δίπλα τους, γιατί το γεγονός πως αυτοί είναι εκεί κι εσύ είσαι εδώ είναι εντελώς τυχαίο. Κι αν ο πιο εύκολος και γρήγορος τρόπος να δηλώσεις το παρών σου είναι οι διαδικτυακές πλατφόρμες τότε κάντο! Χρησιμοποίησε επιτέλους σωστά το βήμα που σου δίνουν και άφησε τον εγωκεντρισμό και την ανάγκη να απέχεις από τη μάζα για αργότερα. Είναι η στιγμή που πρέπει να μπεις στη μάζα και να φωνάξεις πως #blacklivesmatter, γιατί ο George Floyd θα μπορούσε να είναι ο καθένας μας. Και έχει αρχίσει η οργή να κερδίζει του φόβου. Γιατί η ανθρώπινη φύση έχει κι άλλη όψη όταν νιώσει την αδικία, όσο κι αν κουράστηκε τους μήνες που πέρασαν από φόβο μην την ακουμπήσει ο θανατηφόρος ιός. Σηκώνει μάσκες και φωνάζει. Τώρα έχει οργή κόντρα σε κάθε είδους διάκριση! Είναι η μάζα που λέγαμε...
Ειρήνη Σιώτη, Σχεδιάστρια
