Η "κανονικότητα" όπου θα επιστρέφαμε μετά την καραντίνα είναι τελικά μια αισθητή παραλλαγή της πρότερης ζωής μας.
Η κόρη μου είναι δυόμισι ετών. Πολύ δύσκολο να της εξηγήσεις γιατί φοράμε μάσκα, ακόμα πιο δύσκολο να την πείσεις να μην πέφτει κάτω στις πλατείες ή να μην πιάνει όποιο παγκάκι/κουβαδάκι/μπαλάκι βρει μπροστά της. Προχθές με ρώτησε ενώ βγαίναμε από το σπίτι: "Μάσκα σου πού είναι μαμά;". Κι εκεί συνειδητοποίησα πως για την κόρη μου και την Άλφα Γενιά στην οποία ανήκει, χωρίς να χρειαστούν εξηγήσεις ή να έχουν απόλυτη συνείδηση του γεγονότος, η μάσκα είναι "κανονικότητα". Και όχι ένα διάλειμμα από την κανονικότητα, όπως το είχαμε αυθαίρετα στο νου μας πριν από τις διακοπές, γιατί "να, όπου να ’ναι θα βρεθεί το εμβόλιο ή μια θεραπεία".
Ο Σεπτέμβρης μας βρίσκει με πολλές νέες συνήθειες – και δε θα αναφέρω τις
σοβαρές οικονομικοπολιτικές επιπτώσεις, αλλά τις απλές καθημερινές: Στην
πλατεία πρέπει να ρωτήσεις τον άλλο γονέα αν είναι ΟΚ να παίξουν τα παιδάκια σας μαζί. Στο δρόμο στραβοκοιτάζουμε όποιον ξεροβήξει, στο γραφείο κάνουμε φιλοφρονήσεις σε όποιον φοράει ωραία μάσκα ή δηλώνεις "Έχω κάνει το τεστ" όταν πλησιάζεις κάποιον στα δύο μέτρα. Οι singles του Tinder διστάζουν να βγουν ραντεβού, αντί για νέες σχέσεις, ακούς κυρίως για χωρισμούς ("Το αποφάσισαν στην καραντίνα" λέει ο αναμεταδότης). Το Netflix είναι το νέο "σήμερα θα το κάψουμε", ενώ, άμα βγεις για ποτάκι, στις δώδεκα τα μεσάνυχτα γίνεσαι Σταχτοπούτα. Το δεύτερο εξάμηνο του 2020 η ζωή μας άλλαξε ριζικά και εντελώς απροειδοποίητα με επιταχυντή ένα μικροσκοπικό αόρατο ιό. Η "κανονικότητα" όπου θα επιστρέφαμε μετά την καραντίνα είναι τελικά μια αισθητή παραλλαγή της πρότερης ζωής μας, μια νέα πραγματικότητα με λιγότερες επαφές, λιγότερα αγγίγματα, πολλές μάσκες και ακόμα μεγαλύτερη συνειδητοποίηση του προαιώνιου υπαρξιακού άγχους του ανθρώπου, της θνητότητάς του.
Θα είναι μια περίεργη σεζόν σε όλα τα επίπεδα, με αλλαγές και συνειδητοποιήσεις, με λιγότερες προσδοκίες και αμήχανες αναμονές, θα έχει τις δυσκολίες της και τις απώλειές της, αλλά, όπως θα συμβούλευε και ο σοφός γέροντας, το μεγάλο στοίχημα είναι να μάθεις να βάζεις θετικό πρόσημο σε μια οποιαδήποτε εμπειρία, ακόμα και αρνητική. Και αυτό ακριβώς πραγματεύεται το θέμα της Ελένης Καραγιάννη στη σελίδα 46 (welcome on board, Ελένη!) "Για ποια κανονικότητα;": Τι δε λειτούργησε πριν, τι μάθαμε από το lockdown και την πανδημία και τι θα θέλαμε να κρατήσουμε στη νέα εποχή. Και επειδή το δικαίωμα στο όνειρο δεν μπορεί κανείς ορατός ή αόρατος "εχθρός" να μας το στερήσει, η μόδα ήταν, είναι και θα είναι ένας από τους τομείς που ξέρουν να προσφέρουν το όνειρο απλόχερα.
Οι νέες κολεξιόν για το Φθινόπωρο/Χειμώνα 2020-2021 (σελ. 51) μπορεί να μην είχαν το it accessory της σεζόν στο catwalk, δηλαδή τη μάσκα (πώς άλλωστε, αφού έγιναν πολύ νωρίτερα), αλλά είναι το αισθητικό αντίδοτο στην πεσμένη μας διάθεση και η αποστομωτική απάντηση των σχεδιαστών στην αύξηση των πωλήσεων των jogging pants που χτύπησε κόκκινο μέσα στο lockdown.
