Η Όλγα Κεφαλογιάννη και ο Μίνως Μάτσας υποδέχτηκαν τη Madame Figaro στο φιλόξενο σπίτι τους.
Εκείνη είναι διακεκριμένη πολιτικός και κατάγεται από μια ιστορική οικογένεια της Κρήτης. Με νομικές σπουδές και δράση, τα τελευταία χρόνια είναι μέλος του Κοινοβουλίου, καθώς πολιτεύεται με τη Νέα Δημοκρατία στην Α' Αθηνών, ενώ έχει διατελέσει και υπουργός Τουρισμού. Εκείνος κατάγεται από μια μουσική οικογένεια που διαμόρφωσε το λαϊκό μας τραγούδι. Αν και σπούδασε (επίσης) νομικά, τελικά ακολούθησε τον δρόμο της καρδιάς του: σπούδασε μουσική στη φημισμένη Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης και έμεινε για 15 χρόνια στην Αμερική. Γύρισε στην Ελλάδα ίσως για να γνωρίσει και να παντρευτεί την Όλγα Κεφαλογιάννη.
Η γνωριμία τους άλλαξε τη ζωή και των δύο – το παραδέχονται με χαρά. Θελήσαμε να μάθουμε λίγα παραπάνω για όλα αυτά και μας άνοιξαν φιλόξενα το σπίτι τους. Οι δύο συνεντεύξεις που ακολουθούν έχουν ως υπόκρουση το γέλιο, τις φωνές και το κλάμα των δίδυμων παιδιών τους – ιδανική μουσική για τέτοιου είδους συζητήσεις, όπως θα έλεγε και ο Μίνως.
Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου τα τελευταία χρόνια;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Όταν σπούδαζα στην Αμερική, μας έδιναν μια συμβουλή: reinvent yourself, να επανεφευρίσκεις τον εαυτό σου. Όταν είσαι 20 χρονών, αυτό δεν το καταλαβαίνεις εντελώς, αλλά σε βάθος χρόνου έχει νόημα. Πρέπει να τολμάς, να μη φοβάσαι τις αλλαγές, που αρκετές φορές δεν είναι εύκολες, πρέπει να εξελίσσεσαι. Αυτό νιώθω τώρα για τη ζωή μου, θεωρώ ότι το έκανα πράξη και πρέπει να πω ότι αυτό το reinvent yourself είναι μια σοφή κουβέντα. Είναι ωραίο να βιώνεις έναν καινούριο εαυτό, να αισθάνεται ότι έχεις αφήσει πίσω σου μια ωραία διαδρομή και να προσβλέπεις στο μέλλον.
Ποιο ήταν το έναυσμα αυτής της αλλαγής ή και ανατροπής;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Προφανώς και όλα ξεκίνησαν από την καταλυτική παρουσία του Μίνου, που ήταν και η αφορμή για τη μεγάλη αλλαγή στη ζωή μου, που έφερε και τόσες άλλες, τις οποίες δε θα μπορούσα καν να είχα φανταστεί. Όμως ήρθαν και είναι συναρπαστικό ότι με άλλαξαν και μάλιστα χωρίς εγώ να έχω κάνει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια. Νιώθω πως έχω πια μια άλλη ενέργεια, μια διαφορετική αύρα, το βλέπω και στα μάτια των άλλων.
Στη σχέση σου με τον Μίνω δε σε τρόμαξε το γεγονός ότι θα άφηνες πίσω τις παλιές συνήθειες;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Νομίζω ότι και οι δύο ανακαλύψαμε ότι υπήρχε μέσα μας ένας εαυτός που αποζητούσε τη συντροφικότητα, το δέσιμο και αυτό είναι που βγήκε κυρίως στην επιφάνεια. Με κάποιον τρόπο αλλάξαμε τον προηγούμενο εαυτό μας, που μπορεί να είχε περισσότερες δυσκολίες στη συμβίωση. Άλλωστε, με το που γνωριστήκαμε ανακαλύψαμε ότι έχουμε πολλές κοινές παραξενιές που διευκολύνουν την κοινή μας καθημερινότητα.
Τι σε τράβηξε ως πρώτη εντύπωση σε εκείνον;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Όσο κι αν ακούγεται μελό, ο Μίνως γράφει μια μουσική που εμένα με συγκινεί αφόρητα. Και στο παρελθόν είχα πιάσει πάρα πολλές φορές τον εαυτό μου, ακούγοντας τη μουσική του σε ένα θεατρικό ή σε μια ταινία, να αναζητώ το όνομα του συνθέτη στα credits. Όταν τον πρωτογνώρισα, αυτό το περίεργο και λίγο "αφηρημένο" που έχει σε συνδυασμό με τη διάσημη πια ατάκα του "Εσείς με τι ασχολείστε;" με έκανε να σκεφτώ: "Εντάξει, θα κρατήσω μόνο το έργο του επειδή αυτός ο άνθρωπος είναι αλλού". Όταν μετά από έναν χρόνο ξαναβρεθήκαμε, εκείνος ήταν πολύ φιλικός, πολύ γλυκός και ζεστός και τότε ήταν που αυτό που είχα νιώσει για τη μουσική του ήρθε και ταυτίστηκε και με τον άνθρωπο. Κάθισε δίπλα μου και περάσαμε δύο ώρες χωρίς να χρειαστεί να πούμε πολλά. Είχε συντελεστεί αυτό το μαγικό για το οποίο δε χρειάζεται να πεις τίποτε.
Από τότε μέχρι σήμερα νιώθεις ότι έχει χαθεί κάτι;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Όχι. Μόνο ότι λιγοστεύει ο χρόνος που θα είμαστε μαζί. Έχουμε πει ότι θέλουμε να είμαστε μαζί για τα επόμενα 50 χρόνια κι όμως ο χρόνος λιγοστεύει.
Πιστεύεις ότι τα παιδιά "απειλούν" τη σχέση του ζευγαριού;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Καθόλου, αλλά αυτό έχει να κάνει και με την ηλικία στην οποία βρισκόμαστε. Αποφασίσαμε πολύ συνειδητά ότι το να είμαστε εμείς καλά ως ζευγάρι θα βοηθήσει τα παιδιά περισσότερο από το να είμαστε όλη μέρα από πάνω τους με κίνδυνο να χάσουμε τη δική μας επαφή. Το ζευγάρι δεν πρέπει να ξεχαστεί επειδή υπάρχουν τα παιδιά.
Τα παιδιά σας είναι μεν δίδυμα, αλλά υπάρχουν διαφορές που βλέπετε ίσως μόνο εσείς;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Το αγόρι είναι πιο ζωηρό, θέλει να ανακαλύψει τα πάντα, ειδικά σε ό,τι έχει σχέση με ηλεκτρονικά, ψάχνει να βρει πώς λειτουργούν τα πράγματα, είναι πιο πρακτικός. Το κορίτσι έχει περισσότερο τη γυναικεία σοφία, είναι πιο επιφυλακτική και σκέφτεται. Και οι δύο όμως έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική. Τους βάζουμε παιδικά τραγούδια και δε δίνουν προσοχή και μετά ο Μίνως βάζει συμφωνική μουσική και "κολλάνε".
Η μητρότητα σε άλλαξε ως πολιτικό; Σου έδωσε κάποια άλλη κατεύθυνση;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Πολλοί με ρωτάνε μήπως τώρα που έχω παιδιά πάψω να ασχολούμαι με την πολιτική. Όμως τους απαντώ ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τώρα έχω περισσότερους λόγους να ασχοληθώ με την πολιτική και την καθημερινότητα, να παλέψω για το κοινό καλό. Θέλω να δώσω στα παιδιά μου, όσο μπορώ, τη δυνατότητα να ζήσουν σε έναν καλύτερο κόσμο. Και ως γυναίκα θέλω η κόρη μου να μεγαλώσει σε μια κοινωνία ασφαλή και ίσων ευκαιριών. Χωρίς στεγανά και με πρόσβαση σε όλα.
Έχεις μεγαλώσει και ζεις στην Αθήνα και πολιτεύεσαι στην Α' Αθηνών. Ποια είναι η σχέση σου όμως με την πόλη;
Όλγα Κεφαλογιάννη: Αγαπώ την Αθήνα, την ενέργειά της, ακόμη και τις αντιφάσεις της. Θεωρώ όμως ότι δεν έχουμε δείξει τη φροντίδα που θα έπρεπε ή την έχουμε δείξει με λάθος τρόπο. Η Αθήνα χρειάζεται αγάπη και νοιάξιμο. Είναι μια πόλη στην οποία οφείλουμε να φερθούμε με σεβασμό και να αναζητήσουμε τον σωστό τρόπο για να γίνει ελκυστική τόσο στους κατοίκους όσο και στους επισκέπτες. Οι πειραματισμοί δε βοηθούν, απαιτείται σύνεση, σκέψη, σχέδιο, σεβασμός στους κατοίκους της. Εδώ και 10 χρόνια έχω επισημάνει με πολλούς τρόπους, ακόμα και με ερωτήσεις στη Βουλή, ότι αυτή η ιστορική πόλη πρέπει να μπει στον τουριστικό χάρτη, αλλά όχι εις βάρος της καθημερινότητας των κατοίκων της. Πρέπει να μείνει μια πόλη με πολύπλευρη δραστηριότητα και να μη μετατρέψει κάθε της κτίριο σε ξενοδοχείο και κάθε σπίτι σε Airbnb. Οφείλει να διατηρήσει τα τοπόσημα, την ταυτότητα και την ψυχή της.
Μίνω, με την Όλγα Κεφαλογιάννη προέρχεστε από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους: εσύ καλλιτέχνης και εκείνη πολιτικός. Μοιάζουν σαν ασύμβατα πεδία.
Μίνως Μάτσας: Θα συμπληρώσω ότι, επιπλέον, δεν είχα καμία σχέση με την πολιτική και τους πολιτικούς. Δεν ήταν μόνο τα χρόνια στην Αμερική, αλλά και μια λανθασμένη αντίληψη που είχα ότι σχεδόν δε θέλω να ξέρω τι συμβαίνει. Μου σύστησαν, λοιπόν, την Όλγα σε ένα τραπέζι, ήταν πολύ θερμή, μου είπε πόσο της άρεσε η μουσική μου και ότι μόλις είχε έρθει από μια παράσταση της οποίας είχα γράψει τη μουσική. "Τόσα χρόνια ακούω τη δουλειά σας και τη θαυμάζω και τώρα χαίρομαι που σας γνωρίζω" μου είπε. Εγώ, όντας έξω από την ελληνική πραγματικότητα αλλά και φύσει συνεσταλμένος, τη ρώτησα "Κι εσείς με τι ασχολείστε;" και άρχισαν όλοι να γελάνε. Πέρασε περίπου ένας χρόνος μέχρι να την ξαναδώ. Από την Όλγα έμαθα πολλά πράγματα γύρω από την πολιτική και μπορώ να πω πως, γνωρίζοντας πια πρόσωπα και γεγονότα, είμαι πιο υπεύθυνος πολίτης και έχω σαφή άποψη γύρω από τα κοινά.
Και εκείνη τι μαθαίνει από εσένα;
Μίνως Μάτσας: Κυρίως ότι πίσω από τη μουσική δημιουργία κρύβεται απίστευτα σκληρή δουλειά. Ο κόσμος συχνά δεν το συνειδητοποιεί, αλλά έτσι είναι.
Η πρώτη ερώτηση που έκανα και στην Όλγα είναι αν άλλαξε η ζωή της. Η δική σου;
Μίνως Μάτσας: Ναι, άλλαξε προς το καλύτερο.
Ήσουν έτοιμος γι’ αυτό; Περίμενες ότι μια μέρα θα συμβεί;
Μίνως Μάτσας: Γενικά είμαι ανοιχτός στα νέα πράγματα που έρχονται στη ζωή μου. Δε γίνεται να είσαι μουσικός, καλλιτέχνης, και να μην είσαι ανοιχτός. Η μουσική είναι εξ ορισμού ένα πεδίο ελευθερίας – ίσως το μοναδικό πεδίο ελευθερίας που έχω κατακτήσει.
Λένε ότι σκοπός μιας σχέσης είναι να κάνει ο ένας τον άλλο καλύτερο. Πώς το αντιλαμβάνεσαι αυτό;
Μίνως Μάτσας: Θα έλεγα ότι σκοπός είναι να θέλεις να βγάζεις στον άλλο τον καλύτερό του εαυτό. Πιστεύω ότι όντως έχω αλλάξει προς το καλύτερο επειδή έχω γίνει πιο συνεργάσιμος και αισθάνομαι πιο σίγουρος για τον εαυτό μου κι αυτά έγιναν μέσα από τη σχέση μου με την Όλγα. Δεν μπορείς να επέμβεις στον άλλο παρά μόνο να τον εμπνέεις.
Όταν δύο άνθρωποι συναντιούνται σε μια ηλικία όπου έχουν πια διαμορφώσει την προσωπικότητά τους, πόσο εύκολη –ή δύσκολη– γίνεται η συμβίωσή τους;
Μίνως Μάτσας: Υποθέτω ότι από κάποια ηλικία και μετά έχεις –ή οφείλεις να έχεις– μια ωριμότητα και μια αντίληψη που έρχεται από τη συσσωρευμένη εμπειρία. Άρα, εκτιμάς τα πράγματα διαφορετικά. Το μόνο αρνητικό είναι ότι έχεις κάποιες συνήθειες, αλλά αφορούν κυρίως πρακτικά ζητήματα, οπότε λύνονται εύκολα. Γι’ αυτό και δε με τρόμαξε η συνύπαρξη. Ήταν πολύ συνειδητή και κανείς από τους δυο μας δεν αμφιταλαντεύτηκε. Μας οδήγησε η αγάπη. Μετά, με τα παιδιά, ήρθε και η ολοκλήρωση.
Έχετε δίδυμα, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που είναι 18 μηνών. Βλέπεις ήδη διαφορές στη συμπεριφορά τους;
Μίνως Μάτσας: Η κόρη μας είναι πιο δυναμική κι αυτό φάνηκε από την πρώτη κιόλας στιγμή. Σκέφτομαι πόσα χρόνια έχασα από τη ζωή μου προσπαθώντας να καταλάβω τη γυναικεία φύση! Άδικος κόπος – δεν υπάρχει λόγος. Όταν το βλέπεις τόσο καθαρά μπροστά σου, καταλαβαίνεις –για να το πω τρυφερά– ότι είναι δύο διαφορετικά ζώα στην ίδια ζούγκλα. Έχουμε φτιάξει μια ιστορία με την Όλγα και λέμε ότι η κόρη μας ως πιο δυναμική και δραστήρια ήταν αυτή που τράβηξε τον αδελφό της καθώς πετούσαν στο σύμπαν και του είπε "βρήκα δυο γονείς", τον βούτηξε και κατέβηκαν σ’ εμάς.
Τι σου μαθαίνουν τα παιδιά;
Μίνως Μάτσας: Αν παρατηρείς και αν θέλεις να μάθεις, είναι μια μοναδική ευκαιρία να δεις τα πράγματα με την αθωότητα της πρώτης φοράς. Μπαίνεις σε μια διαδικασία αυτογνωσίας με δάσκαλο τα παιδιά.
Τι σας αρέσει να κάνετε οικογενειακώς;
Μίνως Μάτσας: Η αγαπημένη μας βόλτα είναι να πηγαίνουμε το Σάββατο στον Εθνικό Κήπο, να τον διασχίζουμε, να φτάνουμε στην Ακρόπολη και να καθόμαστε στον Φούρνο του Τάκη. Φροντίζουμε αυτή τη βόλτα να μην τη χάνουμε. Μας αρέσει, μας ξεκουράσει και μας δίνει δύναμη.
Ας κλείσουμε την κουβέντα με τη μουσική. Μετά από όσα έχεις καταφέρει σ’ αυτή την τέχνη τι σου λείπει πια;
Μίνως Μάτσας: Οι συναυλίες, οι ζωντανές εμφανίσεις. Αυτό δεν το έχω κάνει αρκετά. Έχω παίξει λίγες φορές μόνο σε εξωτερικούς χώρους, μου λείπει η επαφή με τον κόσμο. Γράφω περίπου 25 χρόνια και τώρα θέλω να παρουσιάσω ζωντανά τις μουσικές μου.
Συνθέτεις μουσικές στο μυαλό σου;
Μίνως Μάτσας: Ναι, συνέχεια. Και τώρα που μιλάμε.
