<p style="margin-bottom: 0cm;"><span lang="el-GR"><span style="font-weight: normal;"><span data-scayt_word="Συντάξαμε" data-scaytid="1">Συντάξαμε</span> τον <span data-scayt_word="καλύτερο" data-scaytid="2">καλύτερο</span> <span data-scayt_word="οδηγό" data-scaytid="3">οδηγό</span> για <span data-scayt_word="να" data-scaytid="4">να</span> <span data-scayt_word="γυρίσεις" data-scaytid="5">γυρίσεις</span> <span data-scayt_word="σπίτι" data-scaytid="6">σπίτι</span> σώα και ασφαλής.</span></span>
Κάτι με τις γιορτές, κάτι με το Facebook, δεν αποκλείεται να βρεθείς καλεσμένη σε κάποιο reunion του δημοτικού, του λυκείου, των οδηγών... Συντάξαμε τον καλύτερο οδηγό για να γυρίσεις σπίτι σώα και ασφαλής. απο τη Βικυ ΝικολαϊδουΠέμπτη βράδυ, έξω ψιλοβρέχει κι εσύ χαλαρώνεις με ζάπινγκ ανάμεσα στα Άγρια Παιδιά και στο Γ4, κάνοντας υποσυνείδητα συγκρίσεις με τα προσωπικά σου εφηβικά χρόνια. Αυτά που καλείσαι να «ξαναζήσεις» μέσα σε λίγες μέρες, στο παρασκευιάτικο reunion των παλιών συμμαθητών. Σε ένα blind date με δεκάδες άγνωστα στην πλειοψηφία τους πρόσωπα, που κάποτε συγκροτούσαν το ζωτικό σου μικρόκοσμο και που σήμερα.... τι; Αν τους συναντούσες τυχαία στο δρόμο, πολλούς δεν θα τους αναγνώριζες καν - και πιθανώς ούτε εκείνοι εσένα. «Όσους ήθελα πραγματικά κοντά μου τους έχω κρατήσει», λέει κατηγορηματικά μια φίλη. Και ίσως τελικά να έχει δίκιο. Ένα reunion όμως θα σε πείσει. Τόσο για τους φίλους που δεν κράτησες όσο και για τη χρησιμότητα του Facebook, χωρίς το οποίο βέβαια δεν θα υπήρχε ούτε reunion.
NA ΠΑΣ Ή ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΣ;
Και μόνο η ονομασία reunion (αντί για επανασύνδεση) είναι λόγος ικανός να σε προβληματίσει. Η αμερικανική προέλευση της κοινωνικής αυτής σύμβασης δεν καλλιεργεί και μεγάλες προσδοκίες. Στην Αμερική, στον παράδεισο των πάρτι «δι’ ασήμαντον αφορμή», υπάρχουν ακόμα και «ειδικοί» για τη διοργάνωση σχολικών reunion. Αυτοί αναλαμβάνουν να οργανώσουν το χώρο, τις προσκλήσεις (!), τη μουσική και τους φωτογράφους (!!), να ετοιμάσουν τα αναμνηστικά δώρα (!!!) και να καλέσουν όλους τους ενδιαφερόμενους, «το πιο δύσκολο κομμάτι της διοργάνωσης», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν. Στην ταπεινότερη (για καλή μας τύχη) ελληνική βερσιόν, η διοργάνωση γίνεται εκ των έσω, από τους πιο αργόσχολους ή ρομαντικούς κατά περίπτωση, που αναζητούν μια νοσταλγική πνοή ξενοιασιάς από το παρελθόν. Το αν τρέφεις αντίστοιχες αντιλήψεις για τα σχολικά σου χρόνια είναι πάντα συζητήσιμο.
Οι λόγοι για τους οποίους ενδίδουμε σε ένα reunion είναι αυστηρά προσωπικοί, αλλά λίγο-πολύ ακροβατούν κάπου ανάμεσα στην περιέργεια, στην ανάγκη για κοινωνική αναγνώριση και στην επιθυμία να ανήκουμε κάπου – ποιος ασφαλέστερος προορισμός από το σίγουρο, βιωμένο παρελθόν; Όλοι λοιπόν θα βάλουν τα καλά τους, θα φορέσουν το πιο ζεστό τους χαμόγελο και θα σπεύσουν να διαλαλήσουν το όποιο success story τους. Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Κράτα μικρό καλάθι σε όσα ακούς, γιατί το reunion είναι μια ιδανική συγκυρία για κάποιον να προσποιηθεί τον επιτυχημένο, ελλείψει δυνατότητας διασταύρωσης της όποιας αλήθειας. Οι πραγματικά επιτυχημένοι και ευτυχείς δεν το φωνάζουν - και αν κάποιος από την παλιοπαρέα του σχολείου έτυχε να γίνει αληθινά διάσημος, το πιθανότερο είναι να μην εμφανιστεί. Ό,τι κι αν επιδιώκει κανείς, τα σχολικά reunion προσφέρουν απλόχερα την ευκαιρία για κοινωνιολογικές παρατηρήσεις και σχολιασμούς, αναπολήσεις και ευτελείς προβληματισμούς που, μέσα στην κοινοτοπία τους, αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας. Αν δεν το πάρεις πολύ στα σοβαρά, υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να το διασκεδάσεις.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ
Όλα τα reunion είναι ένα deja-vu. Όχι επειδή έχεις ξαναδεί όλους τους παρευρισκόμενους, αλλά γιατί συγκεκριμένες σκηνές, συγκεκριμένες κινήσεις και φράσεις, συγκεκριμένα συναισθήματα επαναλαμβάνονται με ακρίβεια ελβετικού ρολογιού. Τον πρώτο λόγο θα έχει μια διάχυτη αμηχανία: κλεφτές ματιές δεξιά και αριστερά, διστακτικοί χαιρετισμοί προς πρόσωπα αμφίβολης ταυτότητας (μερικούς από αυτούς δεν θα τους θυμηθείς ποτέ), μικρά πηγαδάκια που ανακαλύπτουν κοινά ενδιαφέροντα. Στη συνέχεια, ο dj θα περάσει από το How deep is your love των Bee Gees στο I will survive της Gloria Gaynor, υποδηλώνοντας την έναρξη της χορευτικής φάσης της βραδιάς, με τους Duran Duran και την πρώιμη Mαντόνα να ξελαρυγγιάζονται από τα μεγάφωνα μαζί με άλλα φαντάσματα. Κατά τις 12.30, οι πρώτοι (κατά κανόνα γονείς) θα αρχίσουν να αποχωρούν, προκαλώντας έναν καταιγισμό ανταλλαγής τηλεφώνων και υποσχέσεων για μελλοντικές συνευρέσεις. Τελευταίοι θα μείνουν οι singles, οι αργόσχολοι και τα party animals, που ενδέχεται να πραγματοποιήσουν ανεκπλήρωτους πόθους του παρελθόντος ή ευσεβείς πόθους της στιγμής.
ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ…
Το ρήμα-κλειδί της βραδιάς είναι το «θυμάσαι»: «Θυμάσαι που μας έκανε απροειδοποίητο ο Θεωνάς και γράψαμε όλοι κάτω από τη βάση;» (όχι φυσικά), «Θυμάσαι τότε που κάναμε κοπάνα πρώτη ώρα και μας πέτυχε ο Μπαρδούνιας να καπνίζουμε στο παρκάκι;» (ξέρεις πόσα τσιγάρα έχω καπνίσει από τότε;), «Θυμάσαι στο τελευταίο μπουγέλο που η Χαρίτου φορούσε άσπρο μπλουζάκι χωρίς σουτιέν;» (αυτό πάλι, γιατί να το θυμάμαι;). Δεκάδες άχρηστες πληροφορίες θα βομβαρδίσουν το μυαλό σου, κάνοντάς σε να αισθανθείς ένοχη για το ποταπό σου παρελθόν. Τα σχολικά πάρτι, τα πρώτα μεθύσια, οι παράνομες βόλτες με το «δανεικό» αυτοκίνητο του μπαμπά, οι καθηγητές-καρικατούρες και οι άδικες ή δίκαιες αποβολές από την τάξη θα έχουν την τιμητική τους. Κι επειδή πολλά από αυτά δεν θα σου λένε απολύτως τίποτα (μα ήμουν κι εγώ εκεί;), θα πρέπει επιπλέον να απολογείσαι για το πρόωρο Αλτσχάιμερ. Μια έξυπνη λύση είναι να ελίσσεσαι από παρέα σε παρέα, αποφεύγοντας τις τελματωμένες παρελθοντολογίες και επιδιώκοντας κουβέντες ριζωμένες κυρίως στο παρόν. Βέβαια, η φιλοσοφική ατζέντα της βραδιάς θα είναι μάλλον περιορισμένη και στενά δεμένη με τρία βασικά θέματα: τη δουλειά, τα παιδιά και τη συγκριτική ανάλυση του τότε και του τώρα. Αρκετοί θα τείνουν να εξιδανικεύσουν το παρελθόν, πριν όμως βιαστείς να πέσεις στην παγίδα της νοσταλγίας, θυμήσου το άγχος των εξετάσεων, την ανασφάλεια της εφηβείας, το άθλιο styling των σχολικών χρόνων και αποδέξου την οριστική παρέλευσή τους χωρίς μελαγχολία.
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ
Η ποσότητα και η ποιότητα των εκπλήξεων που σε περιμένουν σε ένα reunion είναι ευθέως ανάλογες του χρόνου που έχεις να δεις τους συμμαθητές σου (αποστήθισε τη φράση σε περίπτωση που στις εκπλήξεις προστεθεί η εμφάνιση του καθηγητή της Φυσικής). Και κατά έναν περίεργο τρόπο, η εξωτερική εμφάνιση των ενηλίκων εξελίσσεται αντιστρόφως ανάλογα με αυτή στην παιδική τους ηλικία. Μην αιφνιδιαστείς λοιπόν αν ο πιο ευτραφής στο πάρτι είναι ο αθλητικός τύπος του σχολείου (γιατί δεν πέρασε στη Γυμναστική Ακαδημία και αποφάσισε να εκδικηθεί τον εαυτό του) ή αν η ωραία της τάξης μοιάζει με την κακογερασμένη θεία της (αυτή η κατηγορία συνήθως παντρεύεται νωρίς, κάνει παιδιά νωρίς, χάνει τις φιλοδοξίες της νωρίς). Επίσης, πολλά από τα ασχημόπαπα, αυτοί που όλοι κορόιδευαν για τα σπυράκια τους ή την υπερβάλλουσα επιμέλεια στα μαθήματα (κοινώς τα «φυτά»), ενδέχεται να έχουν εξελιχθεί σε υποδειγματικούς τύπους – αλλά, αν ανήκεις στην κατηγορία των πρώην βασανιστών τους, ήρθε η ώρα να το πληρώσεις. Σε γενικές γραμμές, ο συνδυασμός καράφλα-κοιλίτσα-προγούλι-ιδρωμένο πουκάμισο φοριέται πολύ όσο περνούν τα χρόνια, ακόμα και από τις πιο απίθανες προσωπικότητες. Ακόμα κι από αυτόν που σε έκανε να ξαγρυπνάς από έρωτα και που -για καλή σου, όπως αποδεικνύεται, τύχη- δεν καταδέχτηκε ποτέ να σε κοιτάξει. Τι καλά!
Το HANGOVER της επόμενης μέρας
Ανάλογα με το πόσο στενά δεμένη είσαι με το παρελθόν σου, αλλά και με το πόσο σοβαρά παίρνεις τους άλλους, ένα reunion μπορεί να σε κάνει άνω-κάτω. Το πρώτο σύμπτωμα είναι το άγχος για το χρόνο που κυλά, σαρώνοντας στο πέρασμά του κάθε σου βεβαιότητα. Αν, για παράδειγμα, βρεθείς σε μια συνάντηση με μια μίζερη μεταλλαγμένη τάξη, μπορεί ενδεχομένως να αναρωτηθείς μήπως κι εσύ μοιάζεις κάπως έτσι. Ή, στην αντίθετη περίπτωση, μπορεί να αισθανθείς μειονεκτικά εάν σου φανεί ότι οι άλλοι έχουν καταφέρει περισσότερα από εσένα. Η σύγκριση σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι καλός σύμβουλος, γιατί τα δείγματα που έχεις από τους άλλους δεν είναι αντιπροσωπευτικά. Από την άλλη πλευρά, τα reunion είναι ο ιδανικός τόπος και χρόνος να επιβεβαιώσεις το εφήμερο της ζωής: οι ρόλοι έχουν άρδην ανατραπεί, αυτά που κάποτε σου φαίνονταν σημαντικά και ανυπέρβλητα τώρα πια οριακά τα θυμάσαι, ντροπές και χτυποκάρδια που έμοιαζαν κάποτε με την αρχή και το τέλος του κόσμου, τώρα φαίνονται τουλάχιστον κωμικά. Αυτές οι παρατηρήσεις μπορούν να λειτουργήσουν θετικά, αν αποφασίσεις να εστιάσεις στο παρόν σου, τώρα μάλιστα που το καθορίζεις απόλυτα εσύ. Οπότε, κάνε το πρώτο βήμα, βγες επιτέλους από το Facebook και εξαφάνισε τα post it που μάζεψες με τα τηλέφωνα των παλιών συμμαθητών.