Τα κορίτσια του TEDxAthens στο MadameFigaro.gr

Είναι αξιοσημείωτο ότι η λέξη «ομάδα» βρίσκεται στα χείλια όλων τους, σχεδόν σε κάθε απάντηση που αφορά τα διαδικαστικά θέματα πίσω από την διοργάνωση του TEDxAthens. Κάποιες τις γνώριζα ήδη, είτε από τα Tedx Athens των προηγούμενων χρόνων, είτε από κοινούς φίλους. Πιο παλιά –γνωστή μου, αλλά και στην διοργάνωση-, η Ευγενία Μπέσιου, Editor-in-Chief του blog που ασχολείται με τον θεσμό από το 2011. Την Ειρήνη Πορτάλιου, Head of Media and Communication, γνώρισα πέρυσι, στα πλαίσια καταρχήν της δουλειάς, ενώ την Έλενα Αποστολοπούλου, enfant terrible των social media του Tedx Athens, είχε πάρει το μάτι μου κάπου στο περσινό event, και είχαμε μιλήσει λίγο. Αυτές που δεν γνώριζα, ήταν η Food Experience Director Αργυρώ Κούτσου, που, εδώ και τρία χρόνια είναι υπεύθυνη για όλα τα υπέροχα γεύματα την ημέρα του event, και η –νέα προσθήκη στην ομάδα- Speaker Manager, Μαριλού Θηβαίου. Και οι πέντε τους, λοιπόν, μιλώντας σοβαρά, γελώντας αστειευόμενες, και εξηγώντας μου τις διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα πίσω από την διοργάνωση τις οποίες το κοινό συνήθως αγνοεί, τονίζουν την σημασία της ομάδας- μίας ομάδας απόλυτα «δεμένης» που προσπαθεί υπό τις –αντικειμενικά αντίξοες- συνθήκες που επικρατούν, να παρουσιάσει ένα, άρτιο οργανωμένο, event που στα χρόνια υπάρξής του στην χώρα μας εξακολουθεί να εξελίσσεται και να προσελκύει το ενδιαφέρον χιλιάδως, πολύ διαφορετικών μεταξύ τους, ανθρώπων. Προσπαθώντας να πάρω μία γεύση των πυρετωδών προετοιμασιών του TEDxAthens 2016, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 6 Φεβρουαρίου, στο Παλλάς, τις συνάντησα στον χώρο του Found.ation, όπου κατοικοεδρεύουν τελευταία, και με ενημέρωσαν για όλα όσα ανυπομονούμε να δούμε, να ακούσουμε, να γευτούμε, και να μάθουμε από κοντά.

Όσο full time job κι αν είναι η διοργάνωση ενός τόσο μεγάλου event, όλες τους ασχολούνται και με άλλα πράγματα, ταυτόχρονα, και η ενασχόλησή τους με το TEDxAthens γίνεται σε απολύτως εθελοντική βάση. Πόσο εύκολο είναι να διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον τους και να βρουν το κουράγιο, μετά από μία απαιτητική μέρα, να ασχοληθούν και με την οργάνωση του event; «Αντέχω γιατί είμαι παλιά καραβάνα αλλά είναι και τέτοια η σχέση με την ομάδα, είναι τόση η μανία μας να είναι όλα φανταστικά, τέλεια και να ξεπερνάμε κάθε φορά τον εαυτό μας, και αυτό που παρουσιάζουμε, και αυτό που προσφέρουμε –και μέσα στην αίθουσα αλλά και την εμπειρία έξω από αυτήν- που νομίζω ότι είναι τόσο μεγάλο boost που μας κρατάει», θα μού εξηγήσει η Αργυρώ, με την Έλενα να συμπληρώνει ότι, φέτος ήταν λίγο πιο ζόρικα τα πράγματα, αλλά μετράει αντίστροφα για την στιγμή που θα ανέβει, μαζί με όλη την ομάδα στην σκηνή του event, στο τέλος του. «Μην νομίζεις, είναι κουραστικό, αλλά άμα αναλαμβάνεις και κάτι, δεν μπορείς να το αφήνεις στη μέση. Μας τυχαίνουν διάφορα, τραβάει ο ένας τον άλλο, θα πέσω εγώ, θα με μαζέψει η Ειρήνη, θα πέσει η Ευγενία, θα την τραβήξω εγώ, θα είμαστε όλες μαζί, θα λέμε “8 και σήμερα, 7 και σήμερα” κ.ο.κ.». 

Περνώντας τόσο χρόνο όλες μαζί, και έχοντας ταυτόχρονα την πίεση της διοργάνωσης που ολοένα και πλησιάζει, έχει συμβεί να τσακωθούν μεταξύ τους; Η Ειρήνη μού εξηγεί ότι, κατά διαστήματα, όλα τα μέλη της ομάδας μπορεί να νιώσουν ένταση, αλλά αυτή δεν φτάνει πολύ μακριά. «Τουλάχιστον, όσα χρόνια είμαι εγώ στην ομάδα, δεν έχει συμβεί να τσακωθούμε ποτέ. Είναι άλλο πράγμα να πεις ότι διαφωνείς κάπου, και ίσως και να το εκφράσεις λίγο πιο έντονα, και άλλο να τσακωθείς. Να στο πω κι αλλιώς, ακόμα κι αν είμαστε όλοι επαγγελματίες, όταν βλέπεις ότι ξεπερνιούνται κάποια όρια, ίσως πρέπει να τσακωθείς, αλλά νομίζω ότι υπάρχει κατανόηση». «Γενικά, όταν υπάρχει ένταση σκέφτεσαι ότι αυτό που θέλεις είναι να βγει κάτι καλό, οπότε θα κάνεις κι εσύ λίγο πίσω, θα κάνει κι ο άλλος λίγο πίσω, και κάπως θα τα βρείτε», μού απαντάει η Έλενα, με την Ευγενία να συμπληρώνει ότι το γεγονός ότι η ενασχόλησή τους με το Tedx δεν είναι δουλειά, αλλά καθαρά επιλογή τους, κάνει πιο εύκολο να διατηρηθούν οι ισορροπίες. «Μπορεί κατά καιρούς να μην αισθανόμαστε πολύ κεφάτες (γελάει), και όσο πλησιάζει η μέρα, προκύπτουν διάφορα, πάρα πολλές αλλαγές γίνονται, αλλά όχι, δεν τσακωνόμαστε».

Όλες τους, βέβαια, μιλούν με ενθουσιασμό για τους λόγους που τους φάνηκε καλή ιδέα να ασχοληθούν με το event. «Το να έχεις την δέσμευση για ένα -τουλάχιστον- εξάμηνο, το λιγότερο για μία- δύο φορές την εβδομάδα, για μία συνάντηση με άλλους ανθρώπους, και να την τηρείς, χωρίς να βαρυγκομάς, είναι εκπληκτικό. Νομίζω ότι αυτό τα έχει κάνει όλα. Μας έχει «ψήσει» και το αγαπάμε, και το κάνουμε!», λέει η Αργυρώ, με την Έλενα να συμπληρώνει: «Ήταν πολύ ενδιαφέρον. Ήταν πολύ challenging να στήσεις ένα ολόκληρο πράγμα από το τίποτα, να το κάνεις όλο μόνος σου. Να ξέρεις κάθε διαδικασία πώς φτιάχνεται. Γιατί πια δεν έχουμε εξωτερική βοήθεια σε τίποτα. Οπότε είναι πάρα πολύ challenging αν σκεφτείς ότι το παίρνεις από το μηδέν και το φτάνεις στο άπειρο».

Πριν φύγω, τα κορίτσια με ενημερώνουν και για τα διάφορα, άλλα projects που θα τρέξουν, ταυτόχρονα με το event, στον χώρο του City Link. «Φέτος, θα έχουμε στο πλευρό μας τη Μετάδραση. Είναι ΜΚΟ που, αυτή την περίοδο ασχολείται με τους πρόσφυγες και μαζεύει όλα όσα μπορεί να χρειαστούν. Εμείς, αναλάβαμε το κομμάτι των παπουτσιών, γιατί αυτά είναι που έχουν περισσότερο ανάγκη. Έτσι, όσοι έρθουν στο event μπορούν να φέρουν μαζί τους τα παπούτσια που δεν φοράνε, για να τα διαθέσουν εκεί. Επιπλέον, έχουμε και φέτος συνεργασία με το Μπορούμε, που στο τέλος του event μαζεύει τις μερίδες φαγητού που περίσσεψαν και τις διαθέτει σε ανθρώπους που τις έχουν ανάγκη». 

Φεύγω γεμάτη καλή διάθεση και την πεποίθηση ότι ναι, ένα σύνολο ανθρώπων, ακόμα και στις δύσκολες συνθήκες που, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όλοι βιώνουμε, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Και να δημιουργήσει κάτι μεγάλο από το μηδέν. Και ότι, η υλοποίηση των προσπαθειών και των ιδεών μας ακόμα κι αν είναι κοπιαστική είναι, πραγματικά, ο καλύτερος τρόπος να συνεχίσουμε να ελπίζουμε. Ραντεβού στο TEDxAthens 2016.



Φωτογραφίες: Γιάννης Μπορομπόκας