ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ

<p style="margin-bottom: 0cm"><span data-scayt_word="Μετακινήσεις" data-scaytid="1">Μετακινήσεις</span>, <span data-scayt_word="απομακρύνσεις" data-scaytid="2">απομακρύνσεις</span> και <span data-scayt_word="προσλήψεις" data-scaytid="3">προσλήψεις</span> <span data-scayt_word="συνθέτουν" data-scaytid="4">συνθέτουν</span> <span data-scayt_word="το" data-scaytid="5">το</span> <span data-scayt_word="παιχνίδι" data-scaytid="7">παιχνίδι</span> που <span data-scayt_word="διαμορφώνει" data-scaytid="8">διαμορφώνει</span> <span data-scayt_word="το" data-scaytid="6">το</span> <span data-scayt_word="σημερινό" data-scaytid="9">σημερινό</span> <span data-scayt_word="τοπίο" data-scaytid="10">τοπίο</span> της <span data-scayt_word="μόδας" data-scaytid="11">μόδας</span>.

Η επιστροφή: Jil Sander

Το 2004, η 68χρονη σήμερα μινιμαλίστρια σχεδιάστρια εγκατέλειψε τον ομώνυμο οίκο της ύστερα από σοβαρές διαφωνίες με τον Patrizio Bertelli, σύζυγο της Μiuccia Prada και επικεφαλής του ομίλου Prada που εξαγόρασε εκείνη την εποχή τον οίκο Jil Sander. Από τότε μέχρι σήμερα, η δραστηριότητα της Sander συνοψιζόταν σε υπηρεσίες fashion consulting, με αποκορύφωμα το σχεδιασμό μιας συλλογής για την Uniqlo. Η συλλογή s/s 2013, που σηματοδότησε την επιστροφή της Γερμανίδας σχεδιάστριας στα ηνία του οίκου Jil Sander μετά την αποχώρηση του Raf Simons, στέφθηκε με τεράστια επιτυχία από editors και buyers.

Η μεταγραφή: Raf Simons

Ένας ταλαντούχος Βέλγος κλήθηκε να αναλάβει τον οίκο Jil Sander έχοντας αποδείξει την αξία του μέσα από το προσωπικό του label. Από το 2005 μέχρι και πρότινος, όταν παρουσίασε την τελευταία συλλογή Jil Sander για φθινόπωρο-χειμώνα 2012, ο Raf Simons κατάφερε να αποκαταστήσει την αίγλη του οίκου μέσα από μοναδικές κολεξιόν. Παραδίδοντας τα σκήπτρα στη Sander, ο Simons ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Christian Dior – ενός οίκου που ακόμη προσπαθούσε να συνέλθει από την επεισοδιακή απομάκρυνση του John Galliano. Η πρώτη συλλογή του Simons για τον Dior ήταν haute couture, μεταδίδοντας μια αίσθηση “επιστροφής στις ρίζες” που συνεχίστηκε και στην καλοκαιρινή pret-a-porter συλλογή. Λογικό, αφού το “φάντασμα” του Galliano έπρεπε να “εξορκιστεί”.

Η επανεγκαθίδρυση: Hedi Slimane

Πέντε χρόνια έμεινε μακριά από το Παρίσι ο Hedi Slimane, πέντε χρόνια μεσολάβησαν από την απομάκρυνση του από τον Dior Homme ώς τη στιγμή που ξεκίνησε τη «βασιλεία» του στον Yves Saint Laurent με μια κίνηση-ματ: το σβήσιμο του “Yves” από το brand name. Μια, επίσης, αποφασιστική κίνηση ήταν να διατηρήσει ως “έδρα” του το Λος Άντζελες, ένδειξη ότι ο Slimane δεν νιώθει έτοιμος να αποχωριστεί τη φωτογραφία (σ.σ. όπως τη Lady Gaga για το εξώφυλλο του EP “The Fame Monster”). Πολλοί φαν του Saint Laurent δηλώνουν ενοχλημένοι από την πρώτη συλλογή του Slimane αυτή την άνοιξη, αφού παρουσίασε τα πιο χαρακτηριστικά looks του οίκου μέσα από μια “L.A. Style” οπτική. Η αλήθεια είναι πως το ντεμπούτο δεν ενθουσίασε.

Η πρόσληψη: Alexander Wang

Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς “πρεσβευτές” του New York style επικεφαλής σε έναν οίκο χαρακτηριστικά παρισινό; Κι όμως, η εκ πρώτης όψεως παράδοξη εμφάνιση του Alexander Wang στον Balenciaga δικαιολογείται: η διάθεση να δοθεί και πάλι έμφαση στην ικανότητα του οίκου να βρίσκεται στη σοφιστικέ πρωτοπορία της μόδας, με επίκεντρο τα αξεσουάρ (ας μην ξεχνάμε τσάντες, όπως η Brenda, η Rocco, η Coco, και παπούτσια, όπως το wedge Alla), όλα τους περιζήτητα μεταξύ stylistas. Όπως έχει πει δημόσια ο François-Henri Pinault, Πρόεδρος και CEO του ομίλου PPR που ανήκει ο Balenciaga (και που ισχυρίζεται πως ο Wang ήταν δική του επιλογή), ο 28χρονος σχεδιαστής προτιμήθηκε για την ικανότητά του να δημιουργεί “θόρυβο”, για την κατανόησή του προς την avant-garde κατεύθυνση που συνοδεύει τον οίκο, καθώς και για το πιο γερό “πάτημα” προς την αμερικανική αγορά που πάντα δίνει η πρόσληψη ενός Αμερικανού σχεδιαστή (βλ. Marc Jacobs στον Louis Vuitton).

Η “ανάσταση”: John Galliano

Ήταν μια παγωμένη νύχτα στο Παρίσι, το Φεβρουάριο του 2011, όταν ο κόσμος της μόδας “πάγωσε” στην κυριολεξία μπροστά σε ένα μεθυσμένο αντισημιτικό ξέσπασμα του John Galliano, το οποίο οδήγησε όχι απλώς στην απομάκρυνσή του από τον οίκο Dior, αλλά εν ολίγοις στην κατακραυγή, αν όχι στη διαπόμπευσή του. Ένας από τους διασημότερους οίκους έμεινε “ακέφαλος”, η συλλογή John Galliano σχεδιάζεται από τον Bill Gayten, τον επί σειρά ετών στενό συνεργάτη του που προσπάθησε (χωρίς μεγάλη επιτυχία) να αναλάβει και τον Dior, και ο κάποτε ένδοξος σχεδιαστής, ένα από τα ισχυρότερα ονόματα αλλά και egos, βρέθηκε στο περιθώριο. Μέχρι τη στιγμή που ο Oscar de la Renta, τον περασμένο Ιανουάριο, καλεί τον Galliano να δουλέψει ως resident σχεδιαστής στο στούντιό του στη Νέα Υόρκη για τρεις εβδομάδες.
Χρόνος που αρκούσε, πάντως, για να δοθεί στη συλλογή του de la Renta για το φθινόπωρο του 2013 ένας άκρως Gallian-ικός αέρας. Το πρώτο κεφάλαιο ενός δραματικού comeback; Αυτό θα το δούμε...

PLUS

Αυτοί που, όταν τελείωσε η μουσική, “έμειναν όρθιοι”.

Nicolas Ghesquiere: Μέσα σε 15 χρόνια, μετέτρεψε τον Balenciaga από “απολίθωμα” σε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της σύγχρονης μόδας. Οι φήμες ότι ετοιμάζει τη δική του ομώνυμη σειρά σε συνεργασία με τον όμιλο LVMH (τον κορυφαίο “αντίπαλο” του ομίλου στον οποίο εργαζόταν μέχρι πρότινος) στηρίζονται ακόμη και από τον Karl Lagerfeld. Κάποιες άλλες φήμες θέλουν τον Ghesquiere να αναλαμβάνει τον οίκο Chanel όταν ο Lagerfeld αποφασίσει να ξεκουραστεί, ενώ κάποιες άλλες να “βάζει το χέρι του” για να αναστηθεί ο οίκος Schiaparelli. Οι κακές γλώσσες λένε, πάντως, πως η άφιξη του Slimane στον ίδιο όμιλο και η εξοργιστική ελευθερία που του παραχωρήθηκε ήταν η αιτία αποχώρησης του Nicolas από τον Balenciaga – μαζί με το γεγονός ότι κάποιοι στενοί συνεργάτες του “αυτομόλησαν” κατά Saint Laurent μεριά.

Stefano Pilati: Από το 2002 έως το 2012, ο Ιταλός σχεδιαστής διεύθυνε τον Yves Saint Laurent (έναν οίκο με αβέβαιο μέλλον μετά την απομάκρυνση του Tom Ford) και τον μετέφερε σε μια νέα, άκρως stylish εποχή με μεγάλη επιτυχία. Η “Σιδηρά Κυρία” της μόδας, Anna Wintour, στο τελευταίο σόου του τον αποχαιρέτησε δημόσια χειροκροτώντας όρθια – αυτό τα λέει όλα. Ο Pilati απέφυγε να σχολιάσει οτιδήποτε για τον Saint Laurent και τον Hedi Slimane, δηλώνοντας απλώς “χαρούμενος” με την εξέλιξη των πραγμάτων. Και γιατί να μην είναι άλλωστε στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή στον Ermenegildo Zegna; Ίσως και να δημιουργήσει την επόμενη fashion έκπληξη αναβιώνοντας την Agnona, τη γυναικεία σειρά του -γνωστού κυρίως για τα αντρικά κοστούμια του- οίκου.