<p style="margin-bottom: 0cm"><span style="font-weight: normal;"><span data-scayt_word="Συνέντευξη" data-scaytid="1">Συνέντευξη</span> <span data-scayt_word="με" data-scaytid="2">με</span> τον πιο <span data-scayt_word="ανατρεπτικό" data-scaytid="4">ανατρεπτικό</span> και hot <span data-scayt_word="σχεδιαστή" data-scaytid="6">σχεδιαστή</span> <span data-scayt_word="κοσμήματος" data-scaytid="8">κοσμήματος</span> <span data-scayt_word="αυτή" data-scaytid="10">αυτή</span> <span data-scayt_word="τη" data-scaytid="12">τη</span> στιγμή.</span>
Συνέντευξη με τον πιο ανατρεπτικό και hot σχεδιαστή κοσμήματος αυτή τη στιγμή. Από τη Μαρία ΠαπαγρηγορίουΑπό τη στιγμή που ο Περικλής έφτασε στην ελληνική μόδα, κατάλαβες ότι τίποτε μετά από αυτό δεν θα έμενε ίδιο. Το βλέπεις από τη δουλειά του αλλά και από τα ίδια τα μάτια του, το βλέμμα του, που καταλαβαίνεις ότι σίγουρα βλέπουν τον κόσμο κάπως αλλιώς. Για να δούμε πώς...
Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με το κόσμημα, όντας εικαστικός; Σε ποια σημεία συναντιούνται αυτές οι δύο σου ιδιότητες, του σχεδιαστή και του εικαστικού καλλιτέχνη, και σε ποια διαφέρουν εντελώς;
Δημιουργώ με όλων των ειδών τα πράγματα και έτσι έγινε και με το κόσμημα. Ό,τι πέφτει στα χέρια μου γίνεται κάτι. Κοσμήματα έφτιαχνα πάντα, απλώς δεν τα πουλούσα. Τα τελευταία χρόνια αποφάσισα να επεκτείνω τις καλλιτεχνικές μου δραστηριότητες και προς το χώρο της μόδας. Και μου αρέσει πολύ, μιας και βλέπω πως μπορώ να έχω πιο κοντινή σχέση με τον κόσμο, και η τέχνη μου να είναι πιο άμεση και πιο χρηστική.
Συχνά σε βλέπουμε να παίρνεις υλικά "σκοτεινά" (κόκκαλα ζώων, κεφάλια από Barbie dolls), που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία "Στολίδι", που "φυσιολογικά" δεν θα έβλεπες ποτέ πάνω σε ένα κόσμημα, και να τα μετατρέπεις σε κάτι φορέσιμο και όμορφο. Γιατί επιλέγεις αυτόν τον δρόμο στις δημιουργίες σου;
Εγώ δεν βλέπω σαν σκοτεινά αυτά τα υλικά, τα βλέπω πολύ χαρούμενα. Τι το σκοτεινό έχει ένα κεφάλι κούκλας? Για μένα οι κούκλες είναι τα αγάλματα της σύγχρονης εποχής. Σε 5000 χρόνια από τώρα τα μουσεία θα έχουν μέσα αντί για σπασμένα αγάλματα, σπασμένες κούκλες. Η κούκλα πιστεύω πως είναι το ύψιστο αντικείμενο ομορφιάς. Κοιτάζει πάντα προς τα μέσα και ποτέ προς τα έξω, είναι ολοκληρωμένη, αυτάρκης και αυτόνομη. Η κούκλες είναι σε ένα άλλο σύμπαν από αυτό που ζουν οι ενήλικες. Μόνο τα παιδιά έχουν την δυνατότητα να μπουν σε αυτό τον χώρο και χρόνο και να συνομιλήσουν μαζί τους. Εγώ στο σπίτι μου έχω ένα δωμάτιο γεμάτο κούκλες που κάθομαι μέσα και τους μιλώ ώρες κάθε μια έχει το όνομά της και την προσωπικότητα της...
Διάβασε ολόκληρη τη συνέντευξη εδώ