Body positivity: Απενοχοποίηση ή παγίδα;

Αρκετά ακούστηκαν τελευταία για το αν και πόσο πρέπει να περιποιούνται τον εαυτό τους οι γυναίκες! Κυκλοφόρησαν διάφορα χιουμοριστικά σκιτσάκια αλλά και βίντεο που από τη μία μας έκαναν να γελάσουμε με την καρδιά μας από την άλλη όμως δημιουργούν και έναν έντονο προβληματισμό: Πώς νιώθει τελικά η γυναίκα με την εικόνα του δικού της σώματος; Πόσο το αποδέχεται; Η αποδοχή αυτή πόσο πηγάζει από την ίδια και πόσο επηρεάζεται από τις κοινωνικές απαιτήσεις; Ποια είναι τα πρότυπα και τι επιβάλλουν σήμερα; Ποιοι και ποιες στηρίζουν την εκδοχή της καλλίγραμμης, φροντισμένης και σαγηνευτικής γυναίκας και ποιοι εκείνη της "καθημερινής" γυναίκας με τα παραπανίσια κιλά, την κυτταρίτιδα, τις ραγάδες;

Πώς νιώθουμε οι γυναίκες με το σώμα μας και τον ίδιο μας τον εαυτό; Μπορεί να επηρεαστεί η σεξουαλική μας λειτουργία από μία κακή εικόνα σώματος; Συνδέεται η ψυχική μας υγεία με την εικόνα σώματος; 

Τι είναι το Body positivity;

Ακούμε τα τελευταία χρόνια τον συγκεκριμένο όρο αρκετά συχνά, βλέποντας μάλιστα και αρκετές εκστρατείες που έχουν ξεκινήσει από γνωστές εταιρείες, προβάλλοντας γυναίκες με σωματότυπους που απέχουν από τα στερεότυπα ομορφιάς, μέσα από ένα καλλίγραμμο γυναικείο σώμα. 

Το Body positivity ή "Θετική εικόνα σώματος" αναπτύχθηκε από ένα κοινωνικό κίνημα με στόχο να κάνει τις γυναίκες να αποδεχτούν το σώμα τους ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος και τις σωματικές "ατέλειες". Πρόκειται για μία κίνηση που στόχο έχει την ανατροπή μέσα από την αμφισβήτηση των κοινωνικών στερεότυπων γύρω από το "πως πρέπει να είναι μία γυναίκα εμφανισιακά". 

Μία στάση που έρχεται να απενοχοποιήσει πολλές γυναίκες, βάζοντάς τες σε μία διαδικασία αναθεώρησης γύρω από το τι είναι επιθυμητό από τους άλλους αλλά κυρίως από τον ίδιο μας τον εαυτό. 

Η απενοχοποίηση, η αποδοχή και η σχέση με τον εαυτό μας…

Η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας σχετίζεται με το πώς βλέπουμε και νιώθουμε εμείς το σώμα μας, το πώς θα θέλαμε να είναι, αλλά και πώς αυτό γίνεται αντιληπτό από τους άλλους, δηλαδή πως νομίζουμε ότι μας βλέπουν οι άλλοι. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν πόσο εύκολα μπορεί να επηρεαστεί η εικόνα σώματος από συγκεκριμένα πρότυπα της κάθε εποχής. Πόσο μάλλον σήμερα μέσα από τα social media, όπου γίνεται ένας καθημερινός βομβαρδισμός γύρω από χαρακτηριστικά που "πρέπει" να έχουμε ώστε να συμβαδίζουμε με τα πρότυπα ομορφιάς. Αποτέλεσμα η ύπαρξη ενός μόνιμου άγχους και ένα κυνήγι για την "τέλεια γυναικεία εικόνα" που θα ενισχύσει την γυναικεία αυτοπεποίθηση, την θηλυκότητα, την αίσθηση ότι είμαστε πιο ποθητές…

Δεν είναι τυχαίο που κορίτσια στην εφηβεία κάνουν εξαντλητικές δίαιτες και ώρες γυμναστικής για να χάσουν λίγο βάρος και ας είναι ορατό μόνο στα …δικά τους μάτια! Μεγαλώσαμε, γαλουχηθήκαμε με το στερεότυπο ότι για να είναι μία γυναίκα ελκυστική και ποθητή από το ταίρι της πρέπει να αρέσει. Και για να αρέσει, "πρέπει" να είναι αψεγάδιαστη, με ένα υπέροχο σώμα! Αποτέλεσμα η εικόνα που έχουμε για το σώμα μας να καθορίζει ακόμα και την ψυχική μας διάθεση, καθώς μία  όμορφη εξωτερική εμφάνιση προβάλλεται ως αναγκαίο γυναικείο πρότυπο.

Έτσι, πολλές γυναίκες αγχώνονται – κυρίως το καλοκαίρι – για την σωματική τους έκθεση, φοβούμενες την πιθανή απόρριψη στα βλέμματα ανδρών και γυναικών. Και αν η τελειότητα στο γυναικείο σώμα είναι οι τέλειες αναλογίες, η έλλειψη κυτταρίτιδας και ραγάδων, τότε γιατί πολλές γυναίκες με αυτό το "τέλειο σώμα" εξακολουθούν και βλέπουν ατέλειες πάνω τους, γιατί δεν είναι ευτυχισμένες και χαρούμενες αλλά εξακολουθούν και έχουν ανασφάλειες, άγχη, φοβίες; 

Προφανώς η ευτυχία δεν μετριέται αλλά ούτε και κρύβεται πίσω από τις σωματικές αναλογίες. Όπως και η αίσθηση ασφάλειας αλλά και της αγάπης προς τον εαυτό. 

Ξεχνάμε πως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Είναι σημαντικό να μπορώ να εκτιμήσω αυτή τη μοναδική ομορφιά του δικού μου σώματος και ας μην έχω τις τέλειες αναλογίες που προβάλλονται γύρω μου. Να μπορώ να νιώσω άνετα και όμορφα, να το αγαπήσω, να αποδεχτώ ότι δεν είναι "τέλειο". Και εδώ έρχεται και η επόμενη ερώτηση: τι είναι το τέλειο και ποιος είναι τέλειος; Από όσο ξέρουμε, δεν υπάρχει τελειότητα στην ανθρώπινη φύση, μάλιστα η μια πλευρά μας δεν είναι συμμετρική με την άλλη, το ένα μας χέρι ή το ένα μας πόδι είναι διαφορετικό ή και μεγαλύτερο από το άλλο, για παράδειγμα. Άρα λοιπόν η αποδοχή της μοναδικότητάς μας γενικότερα είναι αυτή που θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε μία καλή σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό, όπως και με το σώμα μας. 

Να υιοθετήσουμε δηλαδή μία θετική στάση αναθεωρώντας απέναντι σε όλα όσα έχουμε "ρουφήξει και καταπιεί αμάσητα" μεγαλώνοντας για την εμφάνισή μας. Μία στάση που αν χρησιμοποιηθεί με τρόπο θετικό, μπορεί πράγματι να μας απελευθερώσει στη σχέση που έχουμε με το σώμα μας! 

Μπορεί να εξελιχθεί και σε παγίδα;

Ναι, όπως το κάθε τι όταν φτάνει στα άκρα, δηλαδή στην υπερβολή του. Όταν κρύβομαι πίσω από το "έτσι μου αρέσει εμένα το σώμα μου" παραβλέποντας όμως πιθανά προβλήματα υγείας που μπορεί να εμφανιστούν εξαιτίας του παραπανίσιου βάρους για παράδειγμα. 

Ναι, όταν φτάνω στο άλλο άκρο και "στο όνομα της αποδοχής", φτάνω σε σημεία αυτοεγκατάλειψης. Αν δηλαδή αρχίσω να αντιμετωπίζω την σωματική φροντίδα και υγιεινή καχύποπτα και αποφευκτικά, δικαιολογώντας το ως αποτέλεσμα κοινωνικής καταπίεσης. 

Διάβασε τη συνέχεια στο shape.gr

Φωτο: Splash News/Ideal Image

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για Mόδα, Ομορφιά, Συγχρονη Ζωή, Πολιτισμό, Design και Γαστρονομία στο madamefigaro.gr