Λίγο πριν από την κυκλοφορία της ταινίας στην Ελλάδα, ο Greg Berlanti μάς μιλάει για τη συνεργασία του με την Scarlett Johansson και τον Channing Tatum.
Ο Greg Berlati σκηνοθετεί την Scarlett Johansson και τον Channing Tatum στη νέα ρομαντική κομεντί Fly Me to the Moon. Η ταινία έχει φόντο την ιστορική προσεδάφιση της NASA στη Σελήνη και μας ταξιδεύει στη δεκαετία του '60 μέσα σε 132 λεπτά που είναι η διάρκειά της.
Λίγο πριν από την κυκλοφορία του Fly Me to the Moon στις ελληνικές αίθουσες, στις 11 Ιουλίου από τη Feelgood, o Greg Berlanti, ένας από τους πιο επιτυχημένους σεναριογράφους-σκηνοθέτες, μοιράζεται τις σκέψεις του με τη Madame Figaro.
Η πρώτη επαφή με το σενάριο
Τι σκεφτήκατε για το σενάριο και τι σας έκανε να θέλετε να γίνετε μέρος αυτού;
H Scarlett Johansson και η εταιρία της μου το έστειλαν. Είχα συναντηθεί με την Scarlett για ένα άλλο project και κρατήσαμε φιλικές και δημιουργικές σχέσεις. Και μου έστειλαν το σενάριο και μου είπαν ελπίζουμε να σου αρέσει. Χρειαζόμαστε έναν σκηνοθέτη. Ξεκινάμε σε τρεις ή τέσσερις μήνες. Και το διάβασα και ήξερα αμέσως ότι ερωτεύτηκα την υπόθεση. Μου άρεσε που μία κινηματογραφική αστέρας ήθελε να κάνει μια πρωτότυπη ιστορία στο σήμερα και στην εποχή της μεγάλης οθόνης. Οπότε βουτήξαμε αμέσως.
Τι το ξεχωριστό είχε αυτή η ιστορία που σας έκανε να θέλετε να τη σκηνοθετήσει αντί να αναλάβετε την παραγωγή, όπως συνήθως κάνετε;
Δεν είμαι σκηνοθέτης εκ φύσεως. Δεν ξυπνάω κάθε πρωί και σκέφτομαι "ω, τι θα σκηνοθετήσω σήμερα;" Ξέρετε, αγαπώ τις ιστορίες και ελκύουν συγκεκριμένες ιστορίες που νιώθω ότι θα μπορούσα να δω στην τηλεόραση ή θα ήθελα να δω στο κινηματογράφο. Και αυτή μου θύμισε όλες τις ταινίες που πήγα ως παιδί στα 70s και τα 80s που ήταν απλά ένας μεγάλος κινηματογραφικός αστέρας με ένα αυθεντική, διασκεδαστική, έξυπνη, συνδυαστική προσέγγιση. Αγαπούσα τη NASA ως παιδί. Πιστεύω ότι μεγάλωσα σε μία γενιά όπου όλοι ακόμα ήξεραν τα ονόματα όλων των αστροναυτών του Apollo. Και υπήρχε πραγματική αγάπη για αυτό που σήμαινε στην ιστορία της Αμερικής.
Οπότε ήταν και μία εκπληκτική ευκαιρία, επίσης. Είχα δει όλα τα ντοκιμαντέρ για τη NASA μέσα στα χρόνια και μου άρεσε πραγματικά η πιθανότητα να είμαι μέρος της επαναφοράς μιας από αυτές τις ιστορίες για τους σωστούς λόγους. Και έπειτα το τελευταίο πράγμα που θα έλεγα είναι ότι είναι μια σπουδαία, διασκεφαστική και ψτχωγωγική ταινία αλλά είχε να κάνει πραγματικά με κάτι. Είχε να κάνει με το γιατί η αλήθεια είναι σημαντική. Και πιστεύω ότι στις μέρες μας, αυτή είναι μια σπουδαία ιστορία να είσαι μέρος της.
Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για την υπόθεση;
Είναι το 1969 και η Αμερική βρίσκεται σε μία μεγάλη διαστημική κούρσα με τη Σοβιετική Ένωση. Η NASA φέρνει μια Νεουορκέζα ειδήμων του marketing για να αποκαταστήσει την εικόνα της καθώς η Αμερική έχανε την πίστη στο πρόγραμμα εξαιτίας πραγμάτων όπως το Βιετνάμ και άλλων γεγονότων που τραβούσαν την προσοχή τους. Και οι άνθρωποι δεν πίστευαν απαραίτητα ότι θα φτάναμε στο φεγγάρι μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Οπότε, η Kelly Jones, που υποδύεται η υπέροχοη Scarlett Johansson, καλείται να αποκαταστήσει την εικόνα της NASA αλλά στη μέση της ταινίας της της γνωστοποείται από την κυβέρνηση ότι θα πρέπει τώρα να δουλέψει για μία ψεύτικη προσελήνωση ενώ όλοι οι άλλοι εργάζονται στην πραγματική αποστολή στο φεγγάρι.
Οι δύο κεντρικοί ήρωες
Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα παραπάνω για την Kelly;
Η Kelly ενσαρκώνεται από τη Scarlett Johansson και είναι μία οξυδερκής ειδήμων του marketing από τη Νέα Υόρκη με ένα παρελθόν, το οποίο όμως δεν γνωρίζουμε ποιο είναι. Την έφερε ο Moe, που είναι ένας σκοτεινός τύπους που εργάζεται για μία σκοτεινή κυβερνητική υπηρεσία, τον οποίο υποδύεται ο Woody Harrelson, και την φέρνει να αποκαταστήσει την εικόνα της NASA. Κάνοντας αυτό, σκέφτεται την πιθανότητα του πώς να κάνει μία ψεύτικη προσσελήνωση. Και στο επίκεντρο αυτού, υπάρχει αυτή η ιστορία αγάπης ανάμεσα σε έναν άνδρα που εργάζεται στην πραγματική προσσελήνωση και μία γυναίκα που εργάζεται στην ψεύτικη προσσελήνωση την ίδια ώρα.
Ας μιλήσουμε για τον Cole και γιατί είναι τόσο παθιασμένος με αυτό το project της NASA. Όταν έρχεται η Kelly, γιατί ανατρέπει τον κόσμο του;
Τον Cole υποδύεται ο Channing Tatum και είναι ένας αφοσιωμένος Αμερικανός, ένας άνδρας που έχει υπηρετεί τη χώρα του σε όλη του τη ζωή. Ως μέρος αυτού, εκπροσωπεί το μισό εκατομμύριο Αμερικανών που εργάστηκαν στην αποστολή του Apollo. Δεν είχαν περιθώριο να κάνουν ένα ολίσθημα ή ένα λάθος. Και ήταν, στην εποχή του, εκπρόσωπος των ανθρώπων που επικεντρώθηκαν απλά στην αποστολή και όχι στο να την πουλήσουν. Αλλά αυτό που πάντα μου αρέσει να λέω για την αποστολή του Apollo εκείνη την εποχή είναι ότι χρειάζονταν και τα δύο: χρειαζόταν έναν ταλαντούχο στα λόγια, όταν ο Kennedy είπε ότι πάμε στο φεγγάρι, δεν υπήρχε απόδειξη ότι θα το πετυχαίναμε σε μία δεκαετία, αλλά πίστεψε. Χρειάζονταν οι άνθρωποι που εργάζονται κάθε μέρα, μέσα και έξω, για να επιτευχθεί αυτό το όνειρο.
Οπότε εκπροσωπεί, προφανώς, την αλήθεια και εκπροσωπεί την ακαιραιότητα και την πίστη και ό,τι οι άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν και αυτό πραγματικά αλλάζει την Kelly όταν φτάνει. Μέρoς της δικής της πορείας της είναι να γίνει από τον άνθρωπο που πιστεύει ότι όλοι λένε μία ιστορία και όλοι πουλάνε κάτι στον άνθρωπο που σκέφτεται διαφορετικά.
Μπορείτε να μας πείτε για τους χαρακτήρες και τη χημεία τους στην οθόνη;
Ξέρετε πως όταν δουλεύεις με σταρ αυτού του βεληνεκούς, που είναι σταρ για κάποιο λόγο, όλοι έχουν έναν κινηματογραφικό στοιχείο που οι περισσότεροι δεν έχουν. Και αναρωτιέσαι, μέχρι να βρεθούν σε ένα δωμάτιο μαζί και τους βλέπω να παίζουν μαζί, έχουν χημεία που με κάνει να λέω "τι θα τους συμβεί;" Και, ήξερα από την πρώτη μας πρόβα. Κάναμε τρεις ή τέσσερις μέρες προβών γιατί θέλαμε όλοι να είναι εξοικειωμένοι με το σενάριο και πολλά πράγματα βγήκαν στη διαδικασία της πρόβας που μπορείς να λύσεις πριν από την ημέρα του γυρίσματος, όπου έχουμε περιορισμένο φως ή περιορισμένο χρόνο. Ήταν επίσης επινοητικοί και ευχάριστοι ο ένας με τον άλλον.
Όπως λένε οι νέοι, έβρισκε ο Rock Hudson τη Doris Day. Έβρισκε ο Spencer Tracy τη Hepburn. Έχουν όλοι το δικό τους είδος κωμωδίας και το δικό τους είδος δράματος αλλά ταιριάζουν πραγματικά μαζί. Και σε ένα εκατομμύριο χρόνια, μπορεί να μην τους βάλεις ποτέ μαζί αλλά αφού συνυπάρξουν, σκέφτεσαι, φυσικά. Πιστεύω ότι έχουν αυτή την ποιότητα και ήταν διασκεδαστικό και ενδιαφέρον να βλέπεις τι θα συμβεί κάθε μέρα. Έπειτα η δουλειά μου γίνεται απλά να μην τους αφήσω να σκοντάψουν στα έπιπλα και απλά να βεβαιωθώ ότι όλοι απλά περνάνε καλά.
Τα γυρίσματα στη Γεωργία
Γιατί επιλέξατε τη Γεωργία και γιατί είναι τόσο σπουδαίο να κάνεις γυρίσματα εκεί;
Έχω κάνει γυρίσματα, αυτή είναι η τρίτη μου φορά στη Γεωργία. Μου αρέσει να κάνω γυρίσματα στη Γεωργία. Η οικογένειά μου ήταν εκεί μαζί μου. Μου αρέσουν οι κοινότητες. Μου αρέσουν οι κινηματογραφικές ομάδες. Είναι εφικτό και πιστεύω ότι όταν κάνεις μια ταινία αυτού του πεδίου και αυτού του μεγέθους, πραγματικά θέλεις να ξέρεις που ξοδεύουμε τα χρήματα. Για παράδειγμα, ξοδεύουμε το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων στο δωμάτιο εκτόξευσης που αναπαραστήσαμε. Όλα τα βίντεο που ήταν στην οθόνη αυτού του δωματίου έδειχνα ακριβώς αυτό που έπαιζε τη στιγμή της απογείωσης. Είχαμε πραγματικά το δωμάτιο σε αναδευτήρες έτσι ώστε να σειστεί, όπως σείστηκε εκείνο το δωμάτιο, που είναι μόλις λίγα μίλια μακριά από το σημεία εκτόξευσης.
Οπότε αφήσαμε τους βοηθητικούς και όλους να ζήσουν την εμπειρία της εκτόξευσης από την πρώτη στιγμή. Την παίξαμε μερικές φορές για εκείνους οπότε όλοι ήταν μέσα σε αυτή την κάποιου είδους πνευματική στιγμή και πιστεύω ότι υπάρχει πραγματικά κάτι πνευματικό σε αυτά τα πράγματα. Τα σκηνικά του φεγγαριού, ξέρετε, για να δημιουργήσεις ένα σκηνικό του φεγγαριού που θα μπορούσε πραγματικά να αναπαριστά την απόβαση στο φεγγάρι, χρειάζεται ένας τεράστιος χώρος, όπως έχουμε εδώ και ένα ακόμη μεγαλύτερο φόντο, έτσι ώστε τα αστέρια να πέφτουν όπως θα έπρεπε. Χρειάζεται τις σχεδόν τις διαστάσεις ενός γηπέδου baseball. Και είχαμε τη δυνατότητα να βρούμε μια σκηνή που ήταν τόσο μεγάλη για όλο το περπάτημα στη Σελήνη. Οπότε υπάρχουν πολλά στοιχεία που μπορούσαμε να πετύχουμε εκεί αλλά θα έκανα κι άλλη ταινία στην Αλτάντα χωρίς σκέψη. Πέρασα υπέροχα εκεί.
Γιατί πρέπει να δούμε την ταινία στον κινηματογράφο;
Χρόνια τώρα, νομίζω ότι όλοι αναζητούν περισσότερες πρωτότυπες ιστορίες παρά sequels ή ιστορίες που βασίζονται σε διάφορα. Οπότε από την αρχή, όταν η Scarlett έριξε το βάρος της ως παραγωγός και ως ηθοποιός πίσω από την πρωτότυπη ιστορία, ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που θα ήμουν μέρος της. Όταν μεγάλωνα, κάθε Σαββατοκύριακο μπορούσες να πας σε μία ταινία όπου δεν ήξερες τι θα συμβεί, ξέρετε. Και πιστεύω ότι η ικανότητα να πας, να το ζήσεις, να γυρίσεις πίσω στον χρόνο είναι επιβράβευση για το κοινό.
Η αίσθηση της "μεγάλης οθόνης" είναι αυτό που πετύχαμε εκείνη την εποχή. Δεν ήταν κόκκινο ή μπλε. Ήταν ότι όλοι δουλεύαμε μαζί. Ξέρετε, ένας φίλος μου μού είπε αφού την είδε, "είναι ένας είδος ταινίας που συνηθίζαμε να να κάνουμε για πράγματα που συνηθίζαμε να κάνουμε". Και αυτό είναι το πώς νιώθω για την ταινία. Και θέλω αυτό το έθνος να είναι μέρος του να γίνονται περισσότερα αδύνατα πράγματα. Οπότε κάναμε μία αστεία ταινία για αυτό που ελπίζουμε ότι θα ψυχαγωγήσει τους θεατές.
