Το νέο project της Ελένης Τωμαδάκη ενάντια στην ανία
ονομάζεται το καινούργιο project της Ελένης Τωμαδάκη, και μας κερδίζει ήδη από τον τίτλο του. Τι κάνει αλήθεια μία illustrator όταν βαριέται; Στην περίπτωση της Ελένης δεν υπάρχει μία απάντηση, αφού σαν ανήσυχο καλλιτεχνικό πνεύμα που είναι, καταπιάνεται με πολλά διαφορετικά projects. Έχοντας ήδη στο ενεργητικό της δύο animation short films (το Why can't you just see me?, το οποίο δημιουργήθηκε με την τεχνική paint glass και το I Will), η Ελένη αποφάσισε να ξεκινήσει το Eleni is bored again. Παράλληλα όμως, κάνει πυγμαχία, ετοιμάζει το @boxshe, ένα νέο project στο Ιnstagram, με τη φίλη και συναθλήτρια Αγγελιάννα Κορονιού, και ασχολείται με οτιδήποτε έχει σχέση με γραφιστική, ολοκληρώνοντας πρόσφατα με τον chef Αλέξανδρο Παπανδρέου και Αλέξανδρο Αλεξάνδρου το Taste Lemnos The Book το οποίο ανέλαβε ως art director”.
Τα short films της Ελένης έχουν προβληθεί σε εγχώρια αλλά και ξένα φεστιβάλ, ανάμεσά τους οι Νύχτες Πρεμιέρας και το Animasyros, όπου μάλιστα στο δεύτερο, το Why can't you just see me απέσπασε το βραβείο Best student Greek animation.“Πέρυσι τελείωσα το silent film ‘I will’. Τα έδωσα όλα σε αυτήν την ταινία και δεν πήρα τίποτα. Βαρέθηκα να περιμένω από έναν κόσμο που δεν εκτιμάω να με αναγνωρίσει. Πάντα με θεωρούσα ταλαντούχα και έξυπνη. Και γι αυτό δεν υπάρχει δικαιολογία για μένα να μην τα καταφέρω. Χωρίς να χάσω την ποιότητά μου. Ο Τσαρούχης είχε πει κάτι που θυμάμαι πάντα: ‘Βρίσκω εξαιρετικό να εξυπηρετείς τα γούστα του κοινού, χωρίς να προδίδεις τους υψηλούς κανόνες της τέχνης. Αντίθετα θεωρώ ανυπόφορο το να νομίζεις ότι γκρεμίζοντας τους κανόνες ή θέτοντας απορίες στο κοινό, γίνηκες μεγάλος καλλιτέχνης. Πιστεύω ότι η μεγάλη τέχνη πρέπει να είναι λαϊκή και αριστοκρατική μαζί’’.
Συνέχεια στη σελίδα 2
Το project Eleni is bored again περιλαμβάνει σκίτσα και μικρές ιστορίες, κάποια πεζά και ποιήματα, - μόλις τελείωσα και ένα μικρό storyboard για το μέλλον - όλα για το μόνο πράγμα που με ενδιαφέρει, τον άνθρωπο (παραλίγο να πω εμένα). Τέλος, έχω αρχίσει να ζωγραφίζω τα αγαπημένα μου σε καμβάδες. Γι αυτό πιστεύω θα ήταν σοφό από μέρους των συλλεκτών έργων τέχνης να αρχίσουν να αγοράζουν προτού η τιμή μου γίνει άπιαστη. Γιατί θα γίνει”.
“Αν υπάρχει συσχέτιση με τα δύο προηγούμενα project μου; Ναι. Όπως έχει πει και η Abramovic, άμα είσαι όντως καλός καλλιτέχνης, θα έχεις μια ιδέα στη ζωή σου. Αν είσαι πάρα πολύ καλός, ίσως να έχεις δύο. Να είσαι ευγενικός με αυτές. Κάθε καινούριο έργο σου συμπληρώνει ότι παρέλειψες να πεις στο προηγούμενο”.
“Αν υπάρχει συσχέτιση με τα δύο προηγούμενα project μου; Ναι. Όπως έχει πει και η Abramovic, άμα είσαι όντως καλός καλλιτέχνης, θα έχεις μια ιδέα στη ζωή σου. Αν είσαι πάρα πολύ καλός, ίσως να έχεις δύο. Να είσαι ευγενικός με αυτές. Κάθε καινούριο έργο σου συμπληρώνει ότι παρέλειψες να πεις στο προηγούμενο”.
Η Ελένη αντλεί έμπνευση από τον εσωτερικό της κόσμο και παρά το γεγονός ότι τη δουλειά της διακρίνει αρκετά από το black humor και το dark στοιχείο – κάτι που βλέπουμε γενικότερα ως τάση – η ίδια δεν συνδέει τη δουλειά της με την εμπορικότητα. “Αν και μιλάω συχνά για τα λεφτά και την επιτυχία (που δεν έχω), δεν κάνω τίποτα επειδή ‘πουλάει’. Συχαίνομαι τις τάσεις και τους ‘καλλιτέχνες΄ που αντιγράφουν ο ένας τον άλλον. Δεν γίνεται τίποτα από “μέσα”, αλλά όλα από έξω. Το θέμα δεν είναι η τάση, το θέμα είναι ο καθένας μας να ψάξει μέσα και να βρει αυτό που έχει να δώσει – αν έχει να δώσει κάτι”.
“Δεν είμαι ο σωστός άνθρωπος για να κρίνω το πως εξελίσσεται το animation στην Ελλάδα. Εμένα δεν με ενδιαφέρει τόσο το animation, αλλά η τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της έχει κάτι να πει. Παρ’ολα αυτά έχουν γίνει κάποιες προσπάθειες από το greekanimation.com, πχ τον Δεκέμβρη ολοκληρώθηκαν κάποιες δράσεις για τον εορτασμό των 70 χρόνων Ελληνικού animation, συμπεριλαμβανομένων και ομιλιών, συνεδρίων, παρουσιάσεων, εκθέσεων όπου είχα λάβει και μέρος”.
Τελικά τι κάνει η Ελένη όταν βαριέται; Πεινάει..
