Ο Κωνσταντίνος Καζάκος είναι ένα μεγάλο παιδί

Πάντα σκέφτομαι πως δεν πρέπει να κρίνουμε ένα βιβλίο από το εξώφυλλό του. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο όμως, πηγαίνοντας να συναντήσω τον Κωνσταντίνο Καζάκο στο θέατρο, ήμουν κάπως μαγκωμένη. Μάλλον περίμενα να συναντήσω ένα σοβαροφανή τύπο, να πούμε τα... τυπικά και μετά, έξω από την πόρτα. Χρειάστηκαν δευτερόλεπτα για να καταλάβω το λάθος μου· επιβλητικός πράγματι, σοβαρός επίσης αλλά καθόλου απόμακρος, ο Κωνσταντίνος Καζάκος έχει μία έμφυτη, ακαταμάχητη παιδικότητα που συνειδητοποιώ ότι δεν περνά στον τηλεοπτικό φακό. Χαμογελά διαρκώς. 

Μου λέει πως σε ένα παιχνίδι γνώσεων θα τα πήγαινε εξαιρετικά, αφού διαβάζει πολύ. Παράλληλα, δηλώνει "πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης": Του αρέσει να καταπιάνεται με κάτι νέο και όταν το φτάσει σε ένα καλό επίπεδο, ασχολείται με κάτι άλλο. Έτσι μάλλον εξηγείται η ενασχόλησή του με τη μουσική, τις μηχανές -έτρεχε με Enduro στο βουνό- ενδεχομένως και η αναβλητικότητά του. Με την τελευταία παρεμπιπτόντως, ισχυρίζεται ότι διασκεδάζει, γιατί αισθάνεται "σα να γλιτώνει από κάτι". Ένα ακόμη παιχνίδι για τον ίδιο δηλαδή. 

Η ευθύτητα συγκαταλέγεται στα λίγα θετικά που μου ανέφερε όταν του ζήτησα να μου δώσει κάποιο προτέρημά του. Πράγματι, εμείς μπορεί να συναντηθήκαμε για να μιλήσουμε μεταξύ άλλων για τα "Άγουρα Κεράσια", τη θεατρική παράσταση στην οποία συμπρωταγωνιστεί με την Τάνια Τρύπη, αλλά καταλήξαμε σε μία συζήτηση χωρίς περιστροφές, απόλυτα ντόμπρα, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς διαβάζοντάς την.

Αρχικά, θα ήθελα να μου πεις μερικά πράγματα για το ρόλο σου στα "'Αγουρα Κεράσια".
Δυστυχώς, πρόκειται για μία επίκαιρη παράσταση διότι μιλά για άσχημα πράγματα, για ενδοοικογενειακή βία... Είναι ψυχοφθόρα, ζόρικη και για εμάς και για τους θεατές, γιατί τους βάζει σε σκέψεις αν συμβαίνουν πράγματα στους διπλανούς τους. Εδώ συμβαίνουν πράγματα στο ίδιο σου το σπίτι και μπορεί να μην το έχεις πάρει χαμπάρι. Ο ρόλος μου είναι ένας γιατρός -τελευταία έχω πάρει ειδίκευση στους γιατρούς (γέλια). Στο "Κόκκινο Ποτάμι" γιατρός, στον Σκάι πέρυσι πάλι τον γιατρό έκανα, στην παράσταση επίσης... Του γιατρού γενικά. Υποδύομαι λοιπόν ένα γιατρό που είναι και πολιτευτής, πολύ φιλόδοξος. Παριστάνει τον σεμνό και ταπεινό άνθρωπο χωρίς να είναι. Ζει με τη σύζυγό του (πρώην στέλεχος πολυεθνικής που παράτησε τη δουλειά της) και την κόρη του σε μία κωμόπολη στην επαρχία, στην ουσία πήγε εκεί για να μαζέψει ψήφους για το κόμμα. Την έφηβη κόρη δεν την βλέπουμε στο έργο, ακούμε τη φωνή της και την υποδύεται η κόρη μου. 

Ήθελα να στο ρωτήσω αυτό, πώς το εισπράττεις. 
Είναι πολύ άγριο πράγμα. Κυριολεκτικά αγριεύομαι με αυτά που συμβαίνουν στην πλοκή. Βλέπουμε μία πολύ ωραία οικογένεια, αλλά δεν είναι αυτό που δείχνει γιατί μες το σπίτι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε τι συμβαίνει σιγά σιγά, υπάρχει σασπένς. Είναι ένα από τα πιο αξιόλογα έργα που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια, με την υπογραφή του Μιχάλη Άνθη. 

Δείτε περισσότερα στο esquire.com.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για Mόδα, Ομορφιά, Συγχρονη Ζωή, Πολιτισμό, Design και Γαστρονομία στο madamefigaro.gr